ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όμως, αυτοί που λες και πρόσφεραν ομπρέλα ή οτιδήποτε άλλο και εισέπραξαν μόνο "ευχαριστώ" από μία κοπέλα που βρισκόταν σε ανάγκη ήταν επειδή δεν έκαναν καμμία άλλη κίνηση πέραν της προσφοράς της ομπρέλας. Το παιδί με το χαρτομάντηλο έπιασε και κουβέντα στη συνέχεια και "σε όλη τη διαδρομή μιλούσαν". Η προσφορά του χαρτομάντηλου στάθηκε η αφορμή ώστε να ανοίξουν κουβέντα. Το αλληλογουστάρισμα ήρθε μετά και ήταν αλληλένδετο με τα προηγούμενα.
Πρώτα οργώνεις, μετά σπέρνεις, τέλος θερίζεις.

Rocker, μπορεί κάποιος να προσφέρει οτιδήποτε και να πιάσει και κουβέντα, είναι το μόνο εύκολο, καμία αντίρρηση.
Δεν χρειάζονται ειδικές ικανότητες για να αρχίσει κάποιος να ''φλυαρεί'' σε κάποια που του αρέσει.
Και πάλι όμως αν δεν αρέσει ο ένας στην άλλη θα περάσουν λίγη ώρα συζητώντας και η κατάληξη θα είναι ''χάρηκα που τα είπαμε, ευχαριστώ για την παρέα''.
Δεν ξεκινάς κάτι ερωτικό με κάποιον ή κάποια αν δεν σε ελκύει το παρουσιαστικό επειδή σου φέρθηκε κάποτε ευγενικά πάνω στην ανάγκη σου και σου πρόσφερε κάτι.

Την έκφραση "λέγε λέγε το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει" την έχεις καθόλου ακουστά ;
Μήπως συγχέεις το φλερτ με την ανούσια φλυαρία ή μου φαίνεται ; Επειδή μόνο εύκολο δεν είναι.
Το επιχείρημά σου καταρρέει, μόνο και μόνο από τις περιπτώσεις ανθρώπων που αλληλοερωτεύονται χωρίς να έχουν δει ποτέ ο ένας τον άλλο, έχοντας όμως ΔΙΑΒΆΣΕΙ ο ένας τον άλλο.
Όσο για την ερωτική έλξη που γράφεις σπάνιο να συμβεί και στους δύο ταυτόχρονα. Αλληλογουστάρισμα από την αρχή συνήθως δεν υπάρχει. Σε αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις που υπάρχει ναι, θα μιλήσουμε για θέμα εμφάνισης.
Στις περισσότερες όμως χρειάζεται ένα κίνητρο για την ερωτική έλξη που το δίνει στον άλλο αυτός που γουστάρει πρώτος.
Στην περίπτωση της εξομολόγησης εδώ, το κίνητρο είναι το χαρτομάντηλο και γίνεται μέσω της προσφοράς. Και όχι μόνο συνδέεται, αλλά άμεσα κιόλας.
Εσύ δηλαδή τί περιμένεις να πει σε κάποιον πέρα από ένα ξερό "ευχαριστώ" μία κοπέλα που απλά της προσφέρει κάτι ενώ κατά τα άλλα είναι μούγκα σαν το ψάρι χωρίς να το συνεχίζει ; Και να τον γουστάρει εμφανισιακά, νομίζεις θα του πει "τί ωραία μάτια που έχεις" ;;
Όχι · απλά θα φύγει και θα σκέφτεται : "τί ευγενικό και όμορφο αγόρι, κρίμα που είχε πιει το αμίλητο νερό... φαίνεται δεν του άρεσα αρκετά ! ".
Και για να στο αναλύσω, σωστά θα το σκεφτόταν · επειδή αν θες απλά να κάνεις καλή πράξη ώστε να δώσεις χαρτομάντηλο σε κάποιον που έχει ανάγκη και συνεχώς φτερνίζεται, την κάνεις σε οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως φύλου όπως γράφει και ο Nassos symbantorious πιο πάνω. Δεν είναι λοιπόν τόσο η έννοια της προσφοράς, όσο η κουβέντα -αν ακολουθήσει- που θα κάνει στα μάτια της τη διαφορά. Η προσφορά στην περίπτωση αυτή είναι απλώς το "δόλωμα" και αυτός είναι ο ρόλος της. Τα λόγια που έπονται όμως είναι που θα την κάνουν να νοιώσει ξεχωριστή.
Να νοιώσει η "πριγκίπισσα" που αρέσει στον "ιππότη"...
Επίσης, δεν έχεις ιδέα πόσο συγκρατημένη μπορεί να είναι μία γυναίκα όταν το θελήσει. Τόσο, που ακόμα και ίχνος αυτοεκτίμησης να μη διαθέτει, καταφέρνει μέχρι και αυτό να κρύψει.
Και κατακέφαλα να της έχει έρθει η κεραμίδα, άμα ο άλλος δε μιλήσει ούτε αυτή εκδηλώνεται.
Το πολύ πολύ να χαμογελάσει και τίποτα παραπάνω.
Κάνεις πρώτη κίνηση προσφοράς εσύ/κάνει δεύτερη και ευχαριστεί εκείνη/κάνεις τρίτη πάλι εσύ λέγοντας κάτι σχετικό και έπεται συνέχεια της κουβέντας. Με ευγένεια και χαμόγελο απαραίτητα.
Λίγα χρόνια πριν, είχα προσφερθεί ένα απόγευμα να συνοδεύσω μία άγνωστη στο νοσοκομείο για να κάνει κάτι εξετάσεις που φοβόταν. Είχαμε μία τυχαία κουβέντα στο σταθμό του μετρό και μου το είπε στην πορεία. Θα βγαίναμε στην ίδια στάση. Έπιασα την ευκαιρία και της το πρότεινα. Δεν το περίμενε, η αλήθεια... Διέκρινα κάποιο δισταγμό όταν το δέχτηκε.
Όταν φτάσαμε, περιμέναμε μαζί τη σειρά της εκεί στο προαύλιο του νοσοκομείου (επειδή πάντα αργούν) ενώ στο μεταξύ μιλάγαμε. Για ώρες. Είχα χρόνο να χαλάσω και χαλάλι που τον έφαγα ανάμεσα σε ασθενείς. Την περίμενα, και μετά τις εξετάσεις της.
Κάναμε έρωτα το ίδιο βράδυ. Τα φτιάξαμε και κράτησε για κάποιους μήνες...
Έχω ξαναπεί : όμορφος/άσχημος το μπλα μπλα παίζει ρόλο και νά 'χεις κάποια λεφτά στην τσέπη · ώστε να μπορείς μετά και κάπου να την πας με ένα άλφα ρούχο που θα βάλεις. Αυτά τα δύο σε κάνουν ερωτεύσιμο. Αυτά σε κάνουν να ακτινοβολείς.
Το μυστικό είναι, να ανακαλύψεις την κάθε επείγουσα (ή και βαθύτερη) ανάγκη που έχει μία γυναίκα εκείνη τη στιγμή, ώστε να σπεύσεις να της την καλύψεις.
Η συγκεκριμένη εξομολόγηση που σχολιάζουμε, σου έδωσε ένα ακόμα παράδειγμα πέρα από τα καθημερινά που βλέπεις γύρω σου. Και είδες πολύ καλά ποιος κέρδισε.
"Το πιο ερωτικό όργανο στο σώμα είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος" και δεν το λέω μόνο εγώ. Κρίμα που δεν εμφανίζεται.
Σεβαστή η άποψή σου, αλλά επειδή βλέπω συχνά-πυκνά να χρησιμοποιείς σε πολλά σχόλιά σου το θέμα της εμφάνισης σαν πασπαρτού που ανοίγει την κάθε πόρτα του έρωτα, σκέψου και αυτά που σου γράφω.

@Rocker, γράφεις:

"Έχω ξαναπεί : όμορφος/άσχημος το μπλα μπλα παίζει ρόλο και νά 'χεις κάποια λεφτά στην τσέπη · ώστε να μπορείς μετά και κάπου να την πας με ένα άλφα ρούχο που θα βάλεις. Αυτά τα δύο σε κάνουν ερωτεύσιμο. Αυτά σε κάνουν να ακτινοβολείς.
Το μυστικό είναι, να ανακαλύψεις την κάθε επείγουσα (ή και βαθύτερη) ανάγκη που έχει μία γυναίκα εκείνη τη στιγμή, ώστε να σπεύσεις να της την καλύψεις."

Θα πω τα εξής από την δική μου εμπειρία (φαντάζομαι συμφωνούμε πως όλα υποκειμενικά είναι στον έρωτα και την έλξη, δεν είναι επιστήμη όπως την παρουσιάζουν κάτι love coach τύποι όπως οι Men of Style, λες και υπάρχει εγχειρίδιο στον έρωτα. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και διαφορετική.) και αν θες τα σχολιάζεις.

1) Για το "όμορφος/άσχημος το μπλα μπλα παίζει ρόλο και νά 'χεις κάποια λεφτά στην τσέπη" δεν ισχύει ξεκάθαρα Εκτός αν λες για περίπτωση ανθρώπου που κάποιος είναι πάρα πολύ απωθητικός ως προς κάποιο άτομο στο εμφανισιακό κομμάτι (το "άσχημος" σκέτο δηλώνει αντικειμενικότητα ενώ η ομορφιά είναι σχετική) και έχει χάρισμα παραμυθά στις κολακείες, τα κοπλιμέντα και τα ψέματα (σαν τον Βαρόνο Μινχάουζεν) και δεν έχει απλά λίγα περίσσια χρήματα αλλά εκατομμύρια..Τότε ίσως να αντισταθμίσουν αυτά τα 2 (το μπλα μπλα και το χρήμα) την έλλειψη γοητείας που ασκεί προς το άλλο άτομο. Αν δεν είναι Βαρόμος Μινχάουζεν και δεν έχει εκατομμύρια και είναι πραγματκά απωθητικός, λυπάμαι που στο λέω και ναι μεν ακούγεται (ή διαβάζεται κλισέ) αλλά η εικόνα μετράει. Πρώτη αυτή βλέπεις, τα πρώτα vibes από εκεί τα παίρνεις. Ναι, είναι λάθος που κρίνουμε τον εξωτερικό κόσμο ενός ατόμου χωρίς να ενδιαφερθούμε να ανακαλύψουμε και το εσωτερικό, να του δώσουμε μία ευκαιρία, αλλά δυστυχώς αυτό ισχύει. Εκτός αν εσύ με το "άσχημος" εννοείς "συνηθισμένος, όχι και μοντέλο αλλά όχι και Κουασιμόδος, κάτι που συναντάς συνέχεια και δεν ξεχωρίζει από την μάζα". Δεν ξέρω πως το σκεφτόσουν όταν το έγραφες, πάντως προσωπικά δεν έχει τύχει ποτέ να δώ άσχημο άνθρωπο, σε σημείο να πεις πως ό,τι και να κάνει στη ζωή του, όσο καλά και αν παίξει τα χαρτιά του, αυτός ο άνθρωπος θα είναι για πάντα μόνος του στη ζωή. Έχω δει όμως πολλούς ανθρώπους (κάθε φύλλου και ηλικίας) που δεν επέλεγαν το "σωστό" ντύσιμο ή κούρεμα ή χτένισμα ή μακιγιάζ ή οτιδήποτε, με αποτέλεσμα να χαλάει η εικόνα τους. Π χ. θυμάμαι μία φορά που είχα δει ένα παιδί της ηλικίας μου (29) που ήταν σαν τον ηθοποιό που έπαιζε τον Ντόριαν Γκρέι στην ταινία του 2009 (Ben Barnes) που δε ξέρω για τα δικά σου κριτήρια αν θεωρείται "όμορφος" ή "άσχημος" , πάντως εγώ τον θεωρώ πάρα πολύ όμορφο, και ήταν ντυμένος με κάτι πολύ φαρδιά ρούχα (τουλάχιστον 1 νούμερο μεγαλύτερα) με αποτέλεσμα να χτυπάει αυτή η αντίθεση στο μάτι. Αν αυτός ο τύπος απλά άλλαζε ρούχα τότε 99 στις 100 που θα πλησίαζε θα τις έλκυε, μη πω και 100. Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί κάποιος να έχει κάποια δυσμορφία στο πρόσωπο (λαγόχειλο, παλιά πληγή από έγκαυμα που δεν έκλεισε, κτλπ) με αποτέλεσμα μία πινελιά να αλλάζει ολόκληρο τον πίνακα. Σε μερικές περιπτώσεις μπορείς να κάνεις κάποια πράματα για να μη φαίνεται τόσο έντονα (ή να μη φαίνεται καθόλου) αυτό το χαρακτηρηστικό σου ενώ σε άλλες όχι.Εγώ π.χ. έχω 2 χαρακτηρηστικά που μου ρίχνουν αρκετά την αυτοπεποίθηση: ένα σημάδι στο πηγούνι από παλιά ράμματα (είχα πέσει με το ποδήλατο μικρός) το οποίο φαίνεται πάντα σαν μία ελαφρώς πιο άσπρη γραμμή, όταν δε αφήνω γένια, εκεί δεν μεγαλώνουν οι τρίχες, ούτε μαυρίζω από τον ήλιο σε εκείνο το σημείο. Και μαύροι κύκλοι. Για τους μαύρους κύκλους μπορώ να κάνω πράματα (π.χ. να κοιμάμαι πιο νωρίς, να πίνω περισσότερο νερό, να εφαρόζω lotion ή στην ανάγκη να βάλω λίγο μακιγιάζ σε εκείνο το σημείο, στο 2024 -σε λίγο 2025- είμαστε, no shame) αλλά για το σημάδι στο πηγούνι δεν μπορώ. Ευτυχώς για μένα εκεί που είναι δεν φαίνεται καν εκτός αν σε κοιτάει κάποια από τόσο κοντά και χαμηλά και πέφτει και ο κατάλληλος φωτισμός. Αν είχα το ίδιο ακριβώς σημάδι πάνω στο φρύδι ή στο μάγουλο, πίστεψέ με, δεν θα έμενε απαρατήρητο. Δεν ξέρω αν θα σκεφτόταν τα κλασικά ("από καβγά θα το απέκτησε" ή "έχει κάνει φυλακή" ή "είναι του υπόκοσμου") όποια το έβλεπε αλλά σε διαβεβαιώνω πως δεν θα μετρούσε θετικά. Οπότε, συμπερασματικά: υπάρχουν αυτοί που αναδεικνύουν (μέσω ένδυσης, χτενίσματος, στάσης σώματος, συμπεριφορά, κτλπ) τα θετικά που έχουν και έτσι τραβάνε μακριά την προσοχή από τα όποια αρνητικά (αυτό που λες "όμορφος") και αυτοί που δε καταφέρνουν να αναδείξουν τα θετικά τους, αυτοσαμποτάρουν την εικόνα τους. Αν κάποια δεν γουστάρει κάποιον εμφανισιακά απλά θα τον βάλει friendzone ή παίρνοντας θάρρος για την αμήχανη αυτή συζήτηση, θα του το πει ξεκάθαρα, "λυπάμαι αλλά δεν μου αρέσεις/δεν ενδιαφέρομαι". Αυτές που πέφτουν μόνο με το μπλα μπλα ή τα χρήματα είναι λίγες και ακόμα και αν δεν ήταν όμως, θα σου άρεσε εσένα ενώ δεν αρέσεις σε κάποια για αυτό που είσαι, να είναι μαζί σου μόνο για το χρήμα ή για το μπλα μπλα? Επειδή ανέφερες την ιστορία με την κοπέλα και το νοσκομείο, αυτό είναι μία στις πόσες περιπτώσεις, που το μπλα μπλα θα τύχει με κάτι σημαντικό για έναν από τους 2, με αποτέλεσμα στο μυαλό του να σε δει ως "άτομο που φαίνεται έμπιστο/ενσυναισθηματικό". Και η περίπτωση του εξομ, ξεκάθαρα περίπτωση αλληλογουσταρίσματος, δεν έπαιξε ρόλο το χαρτομάντηλο απλά η αφορμή ήταν. Έτυχαν πολλές συγκυρίες και τις 2 περιπτώσεις (στη δική σου: και να της αρέσεις, και να σου αρέσει, και να μιλάτε επί ώρες, και το 1ο άτυπό σας "ραντεβού" να είναι σε νοσοκομείο με όλη την ελπιδοφόρα αισθητική του, και να περιμένεις ώρες τις εξετάσεις της ενώ δεν την ήξερες καν (που σίγουρα στα μάτια της έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να κάνετε έρωτα μετά). Στην δική του: και να της δώσει το χαρτομάντηλο (αλληγορικά δηλαδή χέρι βοηθείας) , και να της αρέσει και αυτού να του αρέσει, και να μιλάνε για ώρες στο αστικό πριν το ΙΕΚ, και να βρέχει οπότε έχει αυτή τη ρομαντική νουάρ ατμόσφαιρα.) και αν αλλάζαμε μόνο μία παράμετρος από αυτές (να μην της αρέσεις/να μην σου αρέσει ή να μην της έπιανες κουβέντα με αποτέλεσμα να μη μάθεις για το νοσοκομείο ή να μην περίμενες τις εξετάσεις και να σηκωνόσουν να φύγεις ή να μην κάνατε έρωτα εκείνο το βράδυ / να μην του άρεσε/της άρεσε, να μην της έδινε το χαρτομάντηλο, να μην πήγαιναν στο ίδιο ΙΕΚ, να μην έβρεχε με αποτέλεσμα να μη κρυώσει με αποτέλεσμα να μην έχει την αφορμή να της μιλήσει, κτλπ) θα ήταν και οι 2 περιπτώσεις χωρίς happy end. Αυτό που λέω είναι πως δεν αρκεί ούτε το μπλα μπλα, ούτε τα χρήματα, ούτε η εμφάνιση, είναι τι θέλει ο/η άλλος/η και εσύ τι θέλεις και πόσο μπορείτε να αλληλοικανοποιήσετε τις ανάγκες και τα θέλω σας. Έχω δει πολλές περιπτώσεις στα 29 μου και φαντάζομαι αν είσαι μεγαλύτερος έχεις δει και εσύ άλλες τόσες οπότε μην τα γενικέυεις όλα, δεν είναι συνταγή μαγειρικής, 200γρ. χρήματα, 120γρ μπλα μπλα, 50 γρ. εμφάνιση, οκ πέτυχε το γλυκό, την ρίξαμε την κοπέλα. Έχω δει αυτές που εσύ θα αποκαλούσες "πάρα πολύ όμορφες" με μερικούς "αρκετά άσχημους" και έχω δει και κοπέλες που μόνο η τσάντα τους κόστιζε 4ψήφιο, να βγαίνουν βόλτα με τύπους σαν ρακοσυλλέκτες, και δεν το λέω με ίχνος hate αυτό. Έχω δει πολλά και πιστεύω δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο στον έρωτα. Μπορείς να είσαι τελείως σοβαρός και να περνάς μήνυμα "βαρυ και ασήκωτου" και σε μία στιγμή να φύγει αυτό το γόητρο του δυναμικού άντρα αν σε πάρουν τηλ και έχεις για ήχο κλήσης ένα τραγούδι happycore ή nightcore (happycore = ηλεκτρονική rave μουσική των '90s, nightcore = καινούρια ή και παλιά τραγούδια σε πιο γρήγορη ταχύτητα, κάτι μεταξύ HI NRG και acid trance) που ασφαλώς και όποιος είναι απέναντί σου θα πέσει από τα σύννεφα. Πολλά μπορούν να αλλάξουν και αλλάζουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η συνέχεια/ροή είναι που μετράει. Σκέψου να πετούσε ο χαρτομαντηλάκιας κρύο ανέκδοτο στην βρεγμένη τύπισσα η οποία δεν θα το εκτιμούσε καν. Θα τελείωνε με το που κατέβαιναν από το λεωφορείο το σύντομο ρομάντζο τους. Σκέψου όσες ώρες εσείς περιμένατε μαζί στο νοσοκομείο για τις εξετάσεις να σου έλεγε κάτι, κάποια άποψή της περί θρησκείας, πολιτικής, κοινωνίας, οτιδήποτε με το οποίο διαφωνείς κάθετα και είσαι το ακριβώς ανάποδο. Θα κάνατε έρωτα παρόλα αυτά? Δεν νομίζω. Εκεί καταλήγω: δεν είναι 2-3 πινελιές (το χρήμα, η εμφάνιση, το λέγειν) αλλά και 1) πως αυτά τα χρησιμοποιείς και σε ποιά παραλλαγή τους (από τις χιλιάδες που υπάρχουν) , 2) το άτομο (ανεξαιρέτως φύλλου) στο οποίο θα κάνεις κίνηση, σε τι φάση βρίσκεται (αν χώρισε πρόσφατα μετά από μακροχρόνια σχέση ή θέλει άλλον/η, ή είναι πεσμένος/η ψυχολογικά και δεν έχει όρεξη να μιλήσει σε κανέναν, είναι καταδικασμένο από πριν) , 3) η ροή της πρώτης συζήτησης (η πρώτη άποψη είναι καθοριστικής σημασίας, όχι ότι μόνο αυτή παίζει ρόλο) , 4) τα κοινά σας ενδιαφέροντα, απόψεις, γούστα τα οποία θα αποτελέσουν την βάση της γνωριμίας σας, 5) το χιούμορ και η ερωτική έλξη/πάθος που θα οδηγήσει στα άλλα. Μπορείς να αλλάξεις την σειρά των 3 τελευταίων (τα έβαλα όπως εγώ πιστεύω ως πιο χρονολογικά) αλλά πιστεύω συμφωνείς πως το 1 και το 2 δεν αλλάζουν. Είναι παιχνίδι για 2, όπως το σκάκι ή το τέννις. Δεν πα να είσαι όμορφος σαν τον Μπραντ Πιτ στα '90s, δεν πα να έχεις εκατομμύρια, δεν πα να είσαι ομιλητικός σαν ρήτορας ή σαν σοφιστής της Ελληνιστικής περιόδου; Αν δεν κάνεις το "κλικ" (αναφορά στο τραγούδι "Το κάτι" της Καίτη Γαρμπή) στην άλλη, τίποτα δεν θα γίνει.

Rocker, όσον αφορά τη φλυαρία είδες πως έβαλα το ρήμα σε εισαγωγικά.
Αφορμή για γνωριμία εννοούσα επί της ουσίας, όχι φλυαρία, απλώς το έγραψα έτσι.
Επίσης είμαι κατά του ανταλλάγματος, δηλαδή το να προσφέρεις κάτι σε κάποιον άλλο, έχοντας δεύτερη σκέψη στο μυαλό ότι θα καταλήξεις κάπως μαζί του, ότι θα μπεις στη ζωή του με αυτόν τον τρόπο.
Άλλο η γνωριμία κάτω από ευνοϊκές συνθήκες κι άλλο η συμφεροντολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται κατά κόρον, δηλαδή το ''θα κάνω αυτό για να κερδίσω το άλλο'' ή ''θα πω αυτό για να επιτύχω εκείνο''.
Αυτό που έγραψα στη συγκεκριμένη εξομολόγηση ως σχόλιο είναι επειδή διέκρινα μια άνευ λόγου νοσταλγία του εξομολογούμενου ως προς τη συγκεκριμένη στιγμή κι επειδή θεωρεί πως αν την είχε πλησιάσει τότε με την ομπρέλα ως αφορμή για γνωριμία τότε θα είχε και την τύχη εκείνου με το χαρτομάντηλο που τα έφτιαξε και μαζί της, θεωρεί δηλαδή πως έχασε μια ευκαιρία για γνωριμία, κάτι που φυσικά δεν ισχύει.
Δεν ισχύει δηλαδή στον έρωτα το ''οποιοσδήποτε θα μπορούσε να ήταν στη θέση του''.
Δεν θα ήταν οποιοσδήποτε, αν δεν της άρεσε αυτός που της έδωσε το χαρτομάντηλο δεν θα τα έφτιαχναν ούτε θα προχωρούσε η γνωριμία τους σε κάτι ερωτικό είτε εφήμερο είτε μακροχρόνιο.
Ο εξομολογούμενος σκέφτεται ότι έχασε τότε μια ευκαιρία επειδή του άρεσε η κοπέλα.
Δεν ισχύει όμως αυτό, δεν έχασε καμία ευκαιρία γιατί δεν λειτουργεί έτσι ο έρωτας, αυτό ήθελα να του επισημάνω.
Μπράβο σου για την εξέλιξη που είχε η γνωριμία σου με την άγνωστη που συνόδευσες στο νοσοκομείο, ήσουν τυχερός που έστω κράτησε κάποιους μήνες η σχέση σας όπως λες.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να καλύψω την ανάγκη ενός άλλου ανθρώπου στον ερωτικό τομέα, είναι ό,τι πιο απαίσιο αυτό.
Γιατί ξέρεις υπάρχει και η περίπτωση να σου λένε συνέχεια ''αν δεν βρισκόμουν σε αυτή την κατάσταση αυτή την περίοδο δεν θα σε πλησίαζα ούτε θα δεχόμουν να είμαστε μαζί'' κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο, ο έρωτας της μιας βραδιάς, του ενός μήνα, του ενός χρόνου κτλ...
Το να μην αρέσεις ποτέ δηλαδή αλλά να καλύπτεις μόνο κάποιες ανάγκες της άλλης (ή του άλλου) κι ενώ σου λέει ότι περνάει ωραία και χαίρεται μαζί σου.
Την στρατηγική πάντως στις ανθρώπινες σχέσεις την βρίσκω ως χυδαία ενέργεια.
Επίσης θα ήθελα να σου πω κάτι σχετικά με την εξής φράση που γράφεις: ''Όχι · απλά θα φύγει και θα σκέφτεται : "τί ευγενικό και όμορφο αγόρι, κρίμα που είχε πιει το αμίλητο νερό... φαίνεται δεν του άρεσα αρκετά ! ".
Αυτό ισχύει σε περίπτωση που όντως μιλάμε για έναν εμφανίσιμο όμορφο άνθρωπο.
Τότε θα πει ''τι κρίμα που δεν μου μίλησε και δεν έδωσε συνέχεια στη γνωριμία μας'' κι όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις εσύ.
Αν μιλάμε για έναν άνθρωπο που ποτέ δεν είχε πέραση, γενικά που δεν το 'χει εμφανισιακά τότε θα σκεφτεί ''ευτυχώς που αυτός ο εξυπηρετικός άνθρωπος δεν μου κόλλησε και δεν ζήτησε κάτι παραπάνω από μένα γιατί θα με έφερνε σε δύσκολη θέση και θα έπρεπε να αντιδράσω δίνοντάς του να καταλάβει ότι δεν ενδιαφέρομαι για κάτι παραπάνω'' ή θα σκεφτόταν ''τι κρίμα που ενώ με βοήθησε, με έκανε να αισθάνομαι αμήχανα επειδή άρχισε να με φλερτάρει μετά την εξυπηρέτηση που μου έκανε κι εγώ δεν ενδιαφερόμουν καθόλου για κάτι τέτοιο κι αυτός με άρχισε στο μπλα μπλα''.
Αυτή θα είναι η αντίδραση σε κάποιον καραφλό ή με γυαλιά ή παχύ ή κάποιον που φαίνεται πολύ μεγαλύτερος από την ηλικία του ή με σπυράκια ή με οποιοδήποτε χαρακτηριστικό τέλος πάντων που δεν έχει πέραση.
Εκτός αν πέσεις στην περίπτωση που θέλει αντικειμενικά άσχημους, συμβαίνει κι αυτό αλλά πολύ σπάνια.