ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν είναι "ρεαλιστική λύση" αυτό που προτείνεις για τον απλούστατο λόγο του ότι αν κάποιος έχει 2 δουλειές δεν θα έχει καθόλου προσωπική ζωή Αν οι μισθοί ήταν σε φάση 1000€ για 4ωρη απασχόληση άντε ας πούμε ότι έχεις δίκιο, αλλά αν κάνοντας 2 δουλειές δεν φτάνεις ούτε καν σε αυτά τα χρήματα (και δεν ξέρω τι δουλειά κάνεις εσύ, εγώ μιλάω για το 95% που την βγάζει με 500 και 700€ ) τότε πως ακριβώς θα οφελήσουν τα ελάχιστα εξτρά χρήματα το άτομο της εξομολόγησης;;; "Επαναστατούμε από τον καναπέ" γράφεις αλλά αυτό δεν είναι επανάσταση αλλά ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Μάλλον δεν ανήκεις στο 95% που ανέφερα παραπάνω και τα βλέπεις όλα απλά σε φάση "Θέλεις να κάνεις κέικ και δεν έχεις ζάχαρη; Ε, πάνε στο σούπερ μάρκετ και αγόρασε ζάχαρη!". - "Θέλεις και άλλα χρήματα για να έχεις κοινωνική ζωή και όχι απλά να επιβιώνεις; Ε, βρες και δεύτερη δουλειά!". Νομίζω καταλαβαίνεις πως το να βρει κάποιος/α δεύτερη δουλειά δεν είναι στο 2024 όσο εύκολο είναι να αγοράσει ζάχαρη για ένα κέικ.

Rainbow, εγώ συμφωνώ με τις προγραμματικές σου δηλώσεις που λες ότι θα κάνεις όταν κατέβεις για πρωθυπουργός.
Ελπίζω αν κερδίσεις τις εκλογές να μην ξεχάσεις την υπόσχεσή σου για αύξηση μισθών.
Προσωπικά δεν ανέφερα το κράτος και την οικονομική κρίση (που εννοείται ότι φταίνε) αλλά εστίασα στη λύση που προτείνεις στον εξομολογούμενο.
Κι επειδή γράφεις ότι προτείνεις ρεαλιστικές λύσεις, εντάξει, εσύ πιστεύεις ότι οι δύο δουλειές θα έχουν οικονομικό αποτέλεσμα (που δεν θα έχουν στον κόσμο που ζούμε και στη ζούγκλα που είναι οι χώροι εργασίας, η σύγχρονη γαλέρα με τους σκλάβους με ψίχουλα για αμοιβή) γι' αυτό και τη λες ρεαλιστική τη λύση.
Πρώτα και πάνω απ' όλα όμως είναι εξουθενωτική λύση.
Και δεν είναι ακριβώς ρεαλισμός μια βάρδια 8-4 το πρωί κι άλλη μία από το απόγευμα ως τα μεσάνυχτα.
Είναι ζωή στα όρια της εξάντλησης. Ή μάλλον ζωή με ξεπερασμένα τα όρια της εξάντλησης.
Και πώς θα πηγαίνει από τη μία δουλειά στην άλλη ώστε να βρίσκεται στην ώρα του;
Θα διακτινίζεται; Ή θα παίρνει το προσωπικό του τζετ για γρήγορη μεταφορά;
Ή θα είναι τόσο τυχερός ώστε να βρει δεύτερη δουλειά δίπλα στην πρώτη του;
Ξέρω, θα μου πεις ''ουφ, άσε με, δεν ξέρω, εγώ πρότεινα απλώς μια λύση για παραπάνω εισόδημα'' και τέτοια.
Απλώς επισημαίνω κάποια πράγματα (κι εδώ κολλάει το ''ρεαλιστικά'') που πολλές φορές δεν τα σκεφτόμαστε όταν προτείνουμε ''λύσεις'' ελαφρά τη καρδία στους άλλους, ειδικά όταν δεν πρόκειται για τη δική μας ζωή.
Και μετά όταν θα δουλεύει ο άλλος σε δύο δουλειές και θα έχει γίνει ένα ψυχικό και σωματικό ράκος και πάλι δεν θα μπορεί να κοινωνικοποιηθεί (όπως γράφει ότι δεν μπορεί ούτε τώρα) θα βρεθούν πάλι όλοι αυτοί οι ''ειδήμονες'' συμβουλάτορες (δεν αναφέρομαι σε σένα) και θα του πουν ότι αυτός φταίει πάλι που έμεινε πίσω στις φιλικές κι ερωτικές γνωριμίες, όλα είναι πανεύκολα εκεί έξω, κι όλοι κοινωνικοποιούνται πανεύκολα κάθε μέρα (λες και δεν βλέπουμε καθημερινά κάτι ψυχικά και σωματικά κουρέλια σκυμμένα στα κινητά τους να σκρολάρουν σαν ζόμπι στα αποβλακωτικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης στριμωγμένα σαν σαρδέλες στα μέσα μαζικής μεταφοράς γυρνώντας από τις δουλειές τους) αντί να πούμε ρεαλιστικά την αλήθεια: Ότι η ζωή είναι απόλαυση για τους πλούσιους κι όσους έχουν στήριξη από τους άλλους.
Επίσης το να μην δέχεται κάποιος να δουλέψει σε δεύτερη δουλειά για πενταροδεκάρες, η άρνηση αυτή είναι το ελάχιστο δείγμα αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας.

@12.12.2024 | 03:49 "Τι νόημα έχουν όλα αυτά που αναφέρετε για το κράτος και την οικονομική κριση πραγματικά αναρωτιέμαι, μπορουν να διορθώσουν την κατάσταση του; Είναι ανούσια και περιττά"

Όχι, δεν μπορούν να διορθώσουν την κατάστασή του αλλά αν δεν γινόντουσαν όλα αυτά δεν θα βρισκόταν καν σε αυτήν την κατάσταση. Αν ζούσε στα 1980s μόνο μία δουλειά θα χρειαζόταν να έχει για να βγάζει τα χρήματα τα απαιτούμενα για τα απολύτως απαραίτητα αλλά και για κοινωνικοποίηση και σχέσεις. Δε θα είχε περίσσεμα 20 και 30€ αλλα 200 και 300€ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι λύση αυτή που προτείνεις να βρει δεύτερη δουλειά αφού (ακόμα και αν βρει που κανείς δεν το εγγυάται αυτό) δεν θα έχει καν χρόνο για τον ίδιο οπότε δώρο άδωρον τα έξτρα χρήματα που θα βγάζει από την 2η αφού δεν θα τα χαίρεται καν. Η συμβουλή της αποταμίευσης είναι μεν σωστή αλλά με περίσσεμα 20-30€ δεν θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Εντάξει Rainbow προσωπικά κρατάω την καλή σου πρόθεση.
Θες να βοηθήσεις τον εξομολογούμενο και προτείνεις και δεύτερη δουλειά ώστε να αποταμιεύσει χρήματα ώστε να ρίξει αυτά τα χρήματα στην εκμάθηση μιας τέχνης.
Ας μείνουμε στο πρώτο επίπεδο (αυτό της καλής σου πρόθεσης) γιατί αν επιχειρηθεί σοβαρή ανάλυση των λύσεων που προτείνεις θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδες ατραπούς οπότε άστο καλύτερα.
Όχι μόνο δεν αποταμιεύεις χρήματα από δεύτερη δουλειά αλλά ας πούμε ότι απλώς ζεις ελάχιστα καλύτερα, δηλαδή πρακτικά δεν αγκομαχάς για τα έξοδα και τους λογαριασμούς, υπάρχει μια άνεση στις πληρωμές, αυτό προσφέρει η δεύτερη δουλειά, κι αυτό εξαρτάται από το είδος της δουλειάς πάντα.
Στα ρεαλιστικά προβλήματα που έθεσα (Και πώς θα πηγαίνει από τη μία δουλειά στην άλλη ώστε να βρίσκεται στην ώρα του; Ή θα είναι τόσο τυχερός ώστε να βρει δεύτερη δουλειά δίπλα στην πρώτη του;) στο προηγούμενό μου σχόλιο δεν απάντησες γιατί όλοι ξέρουμε πως λύσεις δεν υπάρχουν, μόνο τύχη.
Τώρα το ποιά θα είναι αυτή η δεύτερη σούπερ δουλειά που θα του δώσει τη δυνατότητα να αποταμιεύσει χρήματα ώστε να βγάλει άδεια ταξί (πανάκριβη), αυτό που προτείνεις δηλαδή και να γίνει ο εκατομμυριοστός οδηγός ταξί στα τριάντα κάτι του με σαράντα του (γιατί τώρα ο εξομολογούμενος είναι 29 γράφει, δηλαδή στο κατώφλι των 30) ή προμηθευτής σε σούπερ μάρκετ (κάτι τέτοιο είναι και το αφεντικό μου δηλαδή, που προμηθεύει ο ίδιος τα προϊόντα που παράγουμε ώστε να μην πληρώνει λεφτά σε οδηγό-μεταφορέα), πραγματικά απορώ ποιά θα είναι αυτή η δεύτερη δουλειά όταν ο κόσμος όχι πια δεν μπορεί να αποταμιεύσει αλλά ούτε να κρατήσει ένα σεβαστό ποσό για λίγες μέρες σπίτι του χωρίς να το ξοδέψει.
Εκτός από τους πλούσιους ή όσους έχουν καλές θέσεις εργασίας.
Τέλος πάντων,
Μια σοφή παροιμία λέει: ''μακριά από... μας (chic) κι όπου θέλει ας είναι''.
Κρατώ την καλή σου πρόθεση.
Αφού θεωρείς ότι η λύση για τον παρά κάτι τριαντάρη που δουλεύει κάπου βάρδια, είναι άλλη μία βάρδια στο καπάκι κάπου αλλού ώστε να αποταμιεύσει λεφτά (εξωπραγματικό όνειρο) και να γίνει ταξιτζής στα τριάντα κάτι του ή στα σαράντα του ή μεταφορέας, τι να πω, ίσως και να είναι αυτή η λύση.
Μακάρι. Καλή δύναμη από μένα και σε σένα και στον εξομολογούμενο.

Ναι μόνο που εγώ δεν είπα ότι τα λίγα χρήματα που του περισσεύουν τώρα είναι καλύτερα από τον μισθό που λες εσύ.
Σε άλλα (πρακτικά προβλήματα) αναφέρθηκα.
Θα δουλεύει δηλαδή κάποος οχτώ το πρωί με 3-4 το μεσημέρι ξέρω γω, ένα οχτάωρο, και μετά θα πηγαίνει άλλη μία part-time δουλειά από τις 6 το απόγευμα ως αργά το βράδυ και με αυτό τον τρόπο ζωής θα καταφέρει να αποταμιεύσει χρήματα ώστε να βγάλει δίπλωμα και να γίνει οδηγός-προμηθευτής με μισθό 1200 ευρώ που λες ότι παίρνουν εσύ.
Τι να πω, μακάρι να γίνει.
Εύχομαι να βοηθηθεί και ο εξομολογούμενος από τη λύση σου και να την ακολουθήσει γιατί εγώ που βλέπω πρακτικά προβλήματα σε αυτή τη λύση μάλλον είμαι ανόητος (δηλαδή επαναλαμβάνω: Και πώς θα πηγαίνει από τη μία δουλειά στην άλλη ώστε να βρίσκεται στην ώρα του; Ή θα είναι τόσο τυχερός ώστε να βρει δεύτερη δουλειά δίπλα στην πρώτη του;)
Τέλος πάντων.
Θα φτάσει μετά από πάμπολλα χρόνια και με εξασθενημένη ψυχική υγεία και σωματική εξάντληση το ''ονειρικό'' ποσό των 1200 ευρώ και τότε θα κοινωνικοποιηθεί (που γράφει ότι δεν τα καταφέρνει τώρα σε αυτό) και όλα θα πάνε καλά.
Η απορία μου πάντως παραμένει ποιά είναι αυτή η δεύτερη δουλειά που θα του επιτρέψει να αποταμιεύσει χρήματα ώστε να βγάλει δίπλωμα επαγγελματικό ή άδεια ταξί ή να γίνει οδηγός-προμηθευτής σε σούπερ μάρκετ κι όλα αυτά που προτείνεις εσύ.
Και γιατί η δεύτερη δουλειά να μην του αφήνει άλλα τριάντα ευρώ το μήνα περίσσευμα όπως και η πρώτη του αλλά θα του προσφέρει δυνατότητα αποταμίευσης.
Τέλος πάντων.

Προς σχόλιο 17.12.2024 | 05:19 της Serena.

Γράφεις "Βάσει λοιπόν της δικής σου λογικής,ας κάτσει με λίγα λεφτά και χωρίς καθόλου ζωή μπας και κάποια στιγμή ξαναγυρίσουμε από οικονομικής πλευράς στη δεκαετία του 80". Κάτι που εγώ ποτέ δεν έγραψα. Δεν είπα να μην κάνει προσπάθειες να βρει άλλη δουλειά (όχι δεύτερη αφού προφανώς και δεν θα έχει χρόνο και για τις 2 απλά μία που να αμοίβεται καλύτερα) απλά γράφω (όχι σε σένα, το σχόλιο που έκανα με αναφορά στα 1980s πήγαινε στην Rainbow επειδή τα παρουσιάζει όλα τόσο ουτοπικά, καμία σχέση με την πραγματικότητα. Δεν είναι τόσο εύκολη η επιτυχημένη αναζήτηση στην αγορά εργασίας.) απλά γράφω πως δεν θα του παρέχει και τρελή διαφορά να πεις οκ τώρα θα κάνω ζωάρα, κάτι που δεν έκανα μέχρι τώρα. Για αυτό ανέφερα τα '80s, ως σύγκριση με το πόσο συμβιβαζόμαστε τώρα. Π.χ. θεωρούμε τα 1000€ πολλά (μιλάω για το 95% που την βγάζει με μισθούς 500-800€ , αν εσύ και η Rainbow ανήκετε στο 5% οκ δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό) αλλά οι τιμές των ενοικίων και τα αγαθά έχουν ακριβύνει οπότε δεν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικό. Π.χ. Μισθοί Ελλάδας στα 800€ και μισθοί Γερμανίας ή Νορβηγίας στα 1300€ , με απλά μαθηματικά καταλαβαίνεις που καταλήγω. Δεν είπα να είναι παθητικός (το συμπέρασμα μόνη σου το έβγαλες, προφανώς δεν αντέχεις κάποιον να διαμαρτύρεται και όλα είναι τραλαλα για σένα) αλλά όχι και να δουλεύει 12ωρο για έξτρα ψιχουλάκια. Δεν γράφω άλλο σχόλιο επειδή άλλα γράφουμε εδώ μέσα και άλλα καταλαβαίνετε.

Επειδή αναφέρεις ότι οι ψυχολόγοι πλουτίζουν εξαιτίας του τρόπου σκέψης των νέων, θα ήθελα απλώς να σου επισημάνω πόσο χειρότερα είναι τα πράγματα και πόση ανάγκη για ψυχολογική στήριξη έχουν όσοι κάνουν δύο δουλειές την ημέρα, αυτό δηλαδή που προτείνεις στον εξομολογούμενο να κάνει αν δεν του φτάνουν τα χρήματα.
Ψυχική και σωματική εξάντληση και ελάχιστη αμοιβή ίσον ό,τι χειρότερο.
Δεν θα έπρεπε να δουλεύουν σαν σκλάβοι οι άνθρωποι σε δύο δουλειές, αύξηση μισθών και μεροκάματων θα έπρεπε να υπάρχει.

@12.12.2024 | 01:43

Αυτό ακριβώς όμως!