Μένω με τον σύντροφό μου δυόμιση χρόνια σε πολυκατοικία οικογένειας του. Η μάνα του μένει δύο ορόφους από πάνω μας, μόνη. Στις αρχές χτυπουσε το κουδούνι για οτιδήποτε της κατεβαινε χωρίς ειδοποίηση..τυπου να φέρει κουλουρακια.Αυτο σταματησε μαχαίρι οταν μιλησα στον σύντροφό μου και ειπα οτι με ενοχλεί. Ομως πλεον με ενοχλούν ολα, παίρνει καθε μέρα τηλ για ασχετα τους γιους της, είτε να τους πει οτι θελει να βάψει τα μαλλια της, οτιτης πονάει ο αστράγαλος, οτι η φιλη της εκανε πρασινα σκατα! Σαν να είναι οι γκομενοι της. Τη μέρα που ειχα γενεθλια και ειχα ετοιμασιες για τη μαζωξη στο σπίτι, καλεσε τον σύντροφό μου να την παει να ψωνίσει παπούτσια γτ ηταν τελευταία μερα εκπτωσεων κ ισως ηθελε και τη γνωμη του. Εγω δεν αντεχω την τοσο εντονη παρούσια της στη ζωη μας, πνίγομαι. Τωρα εχει σοβαρα θεματα υγείας, οχι του θανατα, ομως η κατάσταση εχει χειροτερεψει. Ο σύντροφός μου δεν ασχολείται με κατι αλλο περα απο το να ψάχνει για θεραπείες, να περνάει ακκμα περισσότερο χρονο μαζι της και να προσπαθεί να μην της χαλάσει κανένα χατίρι, κατι που εκείνη εκμεταλλεύεται παρα πολυ.Τα τηλ εχουν γινει τουλάχιστον 6φορες τη μέρα.Οι οικογένειακες διακοπές έχουν γίνει πιο συχνες, τις προάλλες θα πηγαίναμε καπου ολο το σοι για 3μερες.Εφυγαν ολοι και μείναμε οι 3με τη μανα. Είπα στον σύντροφό οτι θέλω να γυρίσω κι εγω και με ειπε υπερβολική..σιγα κατι ώρες έξτρα είναι.
Ειμαι υπερβολικη και περιεργη εγω; Αν μετακομισουμε θα είναι καλύτερα; ή θα λείπει απλα περισσότερο ο σύντροφός μου μεχρι να φτασει στο σπιτι της μανας?! Αλλα προβλήματα μεταξυ μας σχεδον δεν εχουμε. Όποτε τσακωθουμε ειναι εξαιτίας της.
