Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Κορίνθου βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του λόφου του Ακροκορίνθου, γύρω από τον αρχαϊκό Ναό του Απόλλωνα. Εκτεταμένες ανασκαφές έχουν φέρει στο φως τη Ρωμαϊκή Αγορά της πόλης, ναούς, κρήνες, στοές, λουτρικές εγκαταστάσεις και ποικίλα άλλα μνημεία. Οι έρευνες επεκτάθηκαν ως το φρούριο του Ακροκορίνθου στα νότια του οργανωμένου αρχαιολογικού χώρου, σε προϊστορικούς οικισμούς στην κορινθιακή πεδιάδα στον βορρά όπως ο λόφος του προϊστορικού οικισμού του Κοράκου, ο άγιος Γεράσιμος, η Γωνιά και η Γύριζα.
Η αρχαία Κόρινθος κατοικήθηκε ήδη από τα νεολιθικά χρόνια (6500-3250 π.Χ.). Η πόλη, γνωστή από τους μυκηναϊκούς χρόνους, αναφέρεται στον Όμηρο ως «αφνειός» (= πλούσια), λόγω της ιδιαίτερα εύφορης γης της. Η μεγάλη παραγωγή αγροτικών προϊόντων, ήδη από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους, ευνόησε την ανάπτυξη έντονης εμπορικής δραστηριότητας, κυρίως προς τη δυτική Μεσόγειο.
Οι Κορίνθιοι ήταν ιδιαίτερα ευσεβείς, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των ανασκαφών. Στην Κόρινθο λάτρευαν την Αφροδίτη, την Αθηνά, τον Απόλλωνα, την Δήμητρα και την Κόρη, την Ήρα, τον Ποσειδώνα, τον Ασκληπιό. Λάτρευαν ακόμη μυθικούς ήρωες, όπως ο Βελλεροφόντης και τα παιδιά της μάγισσας Μήδειας, Μέρμερο και Φέρη. Οι θρησκευτικές γιορτές περιλάμβαναν μουσική, πομπές, τελετουργικά δρώμενα θεατρικούς και αθλητικούς αγώνες και, βέβαια, προσφορές προς τους θεούς.
Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
FacebookTwitter Ο ΛΟΦΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ Ο αρχικός ναός που χρονολογείται μεταξύ του πρώιμου 7ου και του πρώιμου 6ου αιώνα π.Χ. ήταν κατασκευασμένος από λίθο, πλίνθους και ξύλινες δοκούς και έφερε βαριά και περίπλοκη τετράρριχτη στέγη από πήλινες κεράμους. Πιθανώς επρόκειτο για απλής μορφής κατασκευή χωρίς εξωτερικούς κίονες, ενώ κατά άλλη άποψη έφερε περίσταση. Περί τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ., ανεγέρθηκε στην θέση του κατεστραμμένου αρχικού κτηρίου ένας διπλός εν παραστάσι ναός δωρικού ρυθμού. Έφερε περίσταση από έξι κίονες στις στενές πλευρές και δεκαπέντε στις μακρές, και ήταν προσανατολισμένος στον άξονα Α-Δ. Το κυρίως κτίσμα αποτελείται από πρόναο και οπισθόδομο, με δύο κίονες εν παραστάσι, και σηκό με δύο διαμερίσματα, τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους από εγκάρσιο συμπαγή τοίχο με πιθανό ενδιάμεσο άνοιγμα. Το δυτικό δωμάτιο ταυτίζεται με θησαυροφυλάκιο. Δύο σειρές κιόνων διέτρεχαν τα δύο δωμάτια του σηκού, αλλά απομακρύνθηκαν στα ρωμαϊκά χρόνια, όταν ανακαινίστηκε ριζικά ο ναός. Τμήμα του ανατολικού πτερού καταστράφηκε λόγω της ανέγερσης της κατοικίας του Οθωμανού μπέη της Κορίνθου. Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO FacebookTwitter
ΑΠΟ ΤΟ 1932
Το Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου κτίστηκε το 1932 για να στεγάσει τα πολυάριθμα αντικείμενα που έφερνε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Η ανέγερσή του έγινε από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, με δωρεά της Ada Small Moore.
Η Κρήνη συνδέεται με τον μύθο της Γλαύκης, κόρης του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η οποία επρόκειτο να παντρευτεί τον ήρωα Ιάσονα. Ωστόσο, η Μήδεια, η οποία είχε ήδη κάνει δυο παιδιά με τον Ιάσονα, εκδικήθηκε την νεαρή κοπέλα προσφέροντάς της δηλητηριασμένο γαμήλιο πέπλο. Όταν η Γλαύκη φόρεσε τον πέπλο, εκείνος ανεφλέγη και στην προσπάθειά της να σωθεί, έπεσε μέσα στην πηγή και πνίγηκε.
Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
FacebookTwitter Η ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΟΜΟΡΦΟΥ ΡΥΘΜΟΥ: Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως νεκροταφεία, που βρίσκονται έξω, αλλά και μέσα στα τείχη της Κορίνθου. Τάφοι με πλούσια ευρήματα μαρτυρούν τις καθημερινές συνήθειες και τις μεταθανάτιες αντιλήψεις των Κορινθίων. Τα νεκροταφεία απλώνονταν κοντά σε κεντρικούς δρόμους, χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό. Συνήθως οι νεκροί θάβονταν, αν και συνηθισμένη πρακτική ήταν και η καύση. Νεότεροι τάφοι ανοίγονταν δίπλα σε παλαιότερους, πάντα με σεβασμό προς τους νεκρούς προγόνους. Οι Κορίνθιοι προτιμούσαν τις σαρκοφάγους, ορθογώνιους τάφους από τοπικό πωρόλιθο. Χρησιμοποιούσαν όμως και λάκκους καλυμμένους με πλάκες ή μεγάλα αγγεία για τις ταφές των παιδιών. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα είναι πλούσια: Χαλκουργοί δουλεύουν τον χαλκό και έργα τους ταξιδεύουν στην Μεσόγειο. Αγγειοπλάστες και αγγειογράφοι κατασκευάζουν σπουδαία έργα από πηλό και επινοούν τον «μελανόμορφο ρυθμό». Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
Η ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΟΜΟΡΦΟΥ ΡΥΘΜΟΥ: Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως νεκροταφεία, που βρίσκονται έξω, αλλά και μέσα στα τείχη της Κορίνθου. Τάφοι με πλούσια ευρήματα μαρτυρούν τις καθημερινές συνήθειες και τις μεταθανάτιες αντιλήψεις των Κορινθίων. Τα νεκροταφεία απλώνονταν κοντά σε κεντρικούς δρόμους, χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό. Συνήθως οι νεκροί θάβονταν, αν και συνηθισμένη πρακτική ήταν και η καύση. Νεότεροι τάφοι ανοίγονταν δίπλα σε παλαιότερους, πάντα με σεβασμό προς τους νεκρούς προγόνους. Οι Κορίνθιοι προτιμούσαν τις σαρκοφάγους, ορθογώνιους τάφους από τοπικό πωρόλιθο. Χρησιμοποιούσαν όμως και λάκκους καλυμμένους με πλάκες ή μεγάλα αγγεία για τις ταφές των παιδιών. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα είναι πλούσια: Χαλκουργοί δουλεύουν τον χαλκό και έργα τους ταξιδεύουν στην Μεσόγειο. Αγγειοπλάστες και αγγειογράφοι κατασκευάζουν σπουδαία έργα από πηλό και επινοούν τον «μελανόμορφο ρυθμό». Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
Επιτύμβια σήματα, όπως γλυπτά, περίτεχνα αγγεία, κίονες ή απλές λίθινες πλάκες, δήλωναν στους περαστικούς τις θέσεις των τάφων. Οι νεκροί θάβονταν μαζί με τα αγαπημένα τους αντικείμενα, τα κτερίσματα: αγγεία, κοσμήματα, όπλα, παιχνίδια, ειδώλια, λυχνάρια ή νομίσματα συντρόφευαν τους νεκρούς στον Κάτω Κόσμο.
Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
Η Κόρινθος είχε τη φήμη πόλης των ηδονών και των απολαύσεων. Από εκεί καταγόταν η θρυλική εταίρα Λαΐδα, εκεί έζησε στα νιάτα της η γνωστή εταίρα του 4ου αιώνα Νέαιρα, ενώ, σύμφωνα με τον Στράβωνα, χίλιες εταίρες ήταν αφιερωμένες στο ιερό της Αφροδίτης. Πλήθη ανδρών, κυρίως ναυτικών, συνέρρεαν στην Κόρινθο και ξόδευαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Ου παντός ανδρός ες Κόρινθον εσθ' ο πλους, έλεγε μια παροιμία, αλλά φαίνεται πως λίγοι της έδιναν σημασία.
Ο Καρακάλλας, ένας από τους βιαιότερους Ρωμαίους αυτοκράτορες... Ο εκθεσιακός χώρος «Κόρινθος, αποικία Ρωμαίων» περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό γλυπτών και ενδιαφέροντα ψηφιδωτά από ρωμαϊκές επαύλεις της Colonia Laus Iulia Corinthiensis.
Σε λίγες ελληνικές πόλεις εκτιμούσαν και θαύμαζαν τους τεχνίτες τόσο πολύ όσο στην Κόρινθο. Τον 7ο και 6ο αι. π.Χ. η πόλη εξελίσσεται σε σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο της Μεσογείου.
Στα εργαστήριά της παράγονται εξαιρετικά προϊόντα που είναι περιζήτητα στις αγορές του κόσμου. Λιθοξόοι σμιλεύουν τον πωρόλιθο που υπάρχει άφθονος στην περιοχή και έργα τους στολίζουν κτήρια της Κορίνθου και άλλων πόλεων. Υφάντρες και βαφείς στηρίζουν την υφαντική βιοτεχνία της πόλης. Ζωγράφοι πειραματίζονται με το χρώμα στα αγγεία, τα αγάλματα, τους ναούς, τους πίνακες, ακόμη και τις σαρκοφάγους.
Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
FacebookTwitter ΙΣΧΥΡΗ ΠΟΛΗ: Η Κόρινθος ξεχώριζε ανάμεσα στις αρχαίες πόλεις χάρη στην ίδρυση αποικιών και εμπορικών σταθμών. Ήδη από τον 8ο αι. π.Χ. οι Κορίνθιοι ταξίδευαν στο Ιόνιο Πέλαγος και την Αδριατική Θάλασσα. Εκεί, ίδρυσαν νέες πόλεις: την Κέρκυρα, την Λευκάδα, την Αμβρακία, την Επίδαμνο, την Απολλωνία, αλλά και τις Συρακούσες στη μακρινή Σικελία. Αργότερα, έστρεψαν το ενδιαφέρον τους προς το Αιγαίο και αποίκισαν την Ποτίδαια στην Χαλκιδική. Η Κόρινθος άσκησε σημαντική επίδραση στον τρόπο ζωής και στις τέχνες των αποικιών, όπως μαρτυρούν οι αρχαίοι συγγραφείς και τα ευρήματα των ανασκαφών. Με την ίδρυση αποικιών η Κόρινθος κυριάρχησε στις αγορές της Μεσογείου και εξελίχθηκε σε μια πανίσχυρη μητρόπολη. Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
ΙΣΧΥΡΗ ΠΟΛΗ: Η Κόρινθος ξεχώριζε ανάμεσα στις αρχαίες πόλεις χάρη στην ίδρυση αποικιών και εμπορικών σταθμών. Ήδη από τον 8ο αι. π.Χ. οι Κορίνθιοι ταξίδευαν στο Ιόνιο Πέλαγος και την Αδριατική Θάλασσα. Εκεί, ίδρυσαν νέες πόλεις: την Κέρκυρα, την Λευκάδα, την Αμβρακία, την Επίδαμνο, την Απολλωνία, αλλά και τις Συρακούσες στη μακρινή Σικελία. Αργότερα, έστρεψαν το ενδιαφέρον τους προς το Αιγαίο και αποίκισαν την Ποτίδαια στην Χαλκιδική. Η Κόρινθος άσκησε σημαντική επίδραση στον τρόπο ζωής και στις τέχνες των αποικιών, όπως μαρτυρούν οι αρχαίοι συγγραφείς και τα ευρήματα των ανασκαφών. Με την ίδρυση αποικιών η Κόρινθος κυριάρχησε στις αγορές της Μεσογείου και εξελίχθηκε σε μια πανίσχυρη μητρόπολη. Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO
FacebookTwitter Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ: Περιορισμένη σε έκταση και αποτελέσματα έρευνα έγινε κατά τα έτη 1892 και 1906 από τον Α. Σκιά με δαπάνες της Αρχαιολογικής Εταιρείας.Συστηματικές ανασκαφές στην περιοχή που συνεχίζονται έως σήμερα, άρχισαν το 1896 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO ___________________________ Οι λεζάντες των φωτογραφιών είναι από πηγές του Αρχαιολογικού Μουσείου Κορίνθου.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ: Περιορισμένη σε έκταση και αποτελέσματα έρευνα έγινε κατά τα έτη 1892 και 1906 από τον Α. Σκιά με δαπάνες της Αρχαιολογικής Εταιρείας.Συστηματικές ανασκαφές στην περιοχή που συνεχίζονται έως σήμερα, άρχισαν το 1896 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος / LIFO ___________________________ Οι λεζάντες των φωτογραφιών είναι από πηγές του Αρχαιολογικού Μουσείου Κορίνθου.
σχόλια