Ο μυστικός υπόγειος σιδηρόδρομος του Ουζμπεκιστάν φωτογραφίζεται πρώτη φορά
Στο αρχαιότερο υπόγειο σιδηροδρομικό δίκτυο της Κεντρικής Ασίας απαγορευόταν μέχρι πρότινος η λήψη φωτογραφιών, λόγω του εφεδρικού του ρόλου ως καταφυγίου πυρηνικής επίθεσης
Μετά από μακροχρόνια απαγόρευση λήψης φωτογραφιών στο μετρό της Τασκένδης που έληξε αυτό το καλοκαίρι, ένας φωτογράφος του RFE/RL επισκέφθηκε τον υπόγειο σιδηρόδρομο για να απαθανατίσει την τέχνη, την αρχιτεκτονική και τα μέτρα προστασίας από πιθανή πυρηνική έκρηξη που έχουν ληφθεί στο παλαιότερο μετρό της Κεντρικής Ασίας.
FacebookTwitter Φιγούρες που σφαδάζουν σε μία ανάγλυφη διακόσμηση στην έξοδο του σταθμού Buyuk Ipak Yuli (Μεγάλος Δρόμος του Μεταξιού). Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ένα στιγμιότυπο μεταξύ συρμών στον σταθμό Kosmonavtlar (Κοσμοναύτες). Ο σταθμός είναι γνωστός για τα ονειρικά πορτρέτα κοσμοναυτών. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Η Valentina Tereshkova, η πρώτη γυναίκα στο διάστημα, απαθανατίζεται στον σταθμό Kosmonavtlar. Ο κεραμικός τοίχος ξεθωριάζει από το μπλε στο μαύρο σε μία προσπάθεια μίμησης της ατμόσφαιρας της Γης. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Επιβάτες στον σταθμό Παχτακόρ (Εργάτης βαμβακιού). Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ο σταθμός Gafur Qulom, που πήρε το όνομα του από τον Ουζμπέκο ποιητή Γκαφούρ Γκουλιάμ. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου, οι σχεδιαστές έπρεπε να περιμένουν μέχρι ο πληθυσμός της πόλης να φτάσει το 1 εκατομμύριο πριν ξεκινήσουν τις εργασίες για το μετρό. Ο πληθυσμός της Τασκένδης έφτασε αυτό το νούμερο στην αρχή της δεκαετίας του '60. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Επιβάτες στον σταθμό Παχτακόρ. Οι σήραγγες για το υπόγειο σύστημα ξεκίνησαν να ανοίγονται το 1971 και το Μετρό άνοιξε το 1977. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ένα λαμπερός διάδρομος ενώνει δύο σταθμούς. Μετά από έναν σεισμό που κατέστρεψε την Τασκένδη το 1966, λέγεται ότι οι μέχρι πρότινος επιφυλακτικοί μηχανικοί μείωσαν το βάθος και ενίσχυσαν την αντοχή του Μετρό, ανοίγοντας σήραγγες μόλις δύο μέτρα κάτω από τους δρόμους της πόλης. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Μία ταμίας στην είσοδο για το μετρό. Μία διαδρομή κοστίζει 1.200 ουζμπεκικά σομ, που ισοδυναμούν με 0.15 δολάρια, το πιο φθηνό εισιτήριο μετρό στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Μία κεραμική τοιχογραφία αποκαλύπτεται καθώς ο συρμός του μετρό φεύγει από τον σταθμό της Τασκένδης. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Πολυέλαιοι στον σταθμό Chilonzor που πήρε το όνομα του από μία περιοχή της Τασκένδης. Αυτοί οι πολυέλαιοι των 5 μέτρων σχεδιάστηκαν από τον Λετονό καλλιτέχνη Haim Rykhsin. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Πορτρέτο του Alisher Navoi, που θεωρείται ένα από τους ιδρυτές της ουζμπεκικής ποιητικής παράδοσης. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Η αρχιτεκτονική στον σταθμό Alisher Navoi που τον κάνει να μοιάζει με τέμενος. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ένα βαγόνι του μετρό εισέρχεται στον σταθμό Novza (περιοχή της Τασκένδης). Στο μετρό οδηγούνται παρόμοιοι συρμοί με αυτούς στο μετρό της Μόσχας, ένα μοντέλο γνωστό για τον διαπεραστικό ήχο που κάνει όταν κινείται με ταχύτητα. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ένας νυχτερινός επιβάτης στον σταθμό strength Ming O’rik (Το χιλιοστό βερίκοκο). Οι συρμοί λειτουργούν από τις 5 το πρωί έως τα μεσάνυχτα. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Πολλοί σταθμοί του μετρό «αποκομμουνοποιήθηκαν» και άλλαξαν τα ονόματά τους μετά τον χωρισμό με την Ε.Σ.Σ.Δ. το 1991. Ο σταθμός Amir Temur Khiyoboni (Πλατεία Amir Temur) που εικονίζεται είναι ο πρώην σταθμός της Οκτωβριανής Επανάστασης. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ένας στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κυματίζει μια σημαία από την οποία έχει αφαιρεθεί το σφυροδρέπανο. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Διακοσμητικό που απεικονίζει μια γυναίκα που παίζει λαούτο στον σταθμό Alisher Navoi. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ψηφιδωτό στο εσωτερικό του σταθμού Παχτακόρ. Το Ουζμπεκιστάν είναι ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς βαμβακιού παγκοσμίως και εξακολουθεί να πιστεύεται ότι χρησιμοποιεί καταναγκαστική εργασία στη βαμβακοβιομηχανία του, αν και διάταγμα του 2018 έδωσε επισήμως τέλος σ' αυτή την πρακτική. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Η λήψη φωτογραφιών μέσα στο Μετρό, όπου υπάρχει βαριά αστυνόμευση, απαγορευόταν μέχρι τον Ιούνιο του 2018 λόγω της στρατιωτικής ευαισθησίας του δεύτερου ρόλου του ως καταφύγιο πυρηνικής επίθεσης. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Η χαλύβδινη είσοδος (στο πλάι) ενός πυρηνικού καταφυγίου. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Ενώ ο φόβος της πυρηνικής απειλής έχει πια ξεθωριάσει είναι διακριτός ο φόβος της τρομοκρατίας. «Η συνείδηση είναι απαίτηση της σύγχρονης εποχής!», αναγράφεται στον πίνακα της φωτογραφίας. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Άλλο ένα μήνυμα προς τους επιβάτες: «Εμπιστοσύνη - ο εγγυητής της ασφάλειάς μας!». Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Διακοσμητικό ψηφιδωτό στο σταθμό Alisher Navoi. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Το πορτρέτο του Σοβιετικού κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν στον σταθμό Kosmonavtlar. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Γλυπτό στο σταθμό Milliy Bog (National Park). Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Τοιχογραφία που τιμά τα 2.200 χρόνια από την ίδρυση της Τασκένδης, στον ομώνυμο σταθμό. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Γλυπτό με ήρωες από ένα επικό ποίημα του Ουζμπέκου ποιητή Oybek από τον οποίο πήρε το όνομά του ο σταθμός. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Οι επιβάτες του μετρό κοιτάζουν τον φωτογράφο. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL FacebookTwitter Οι είσοδοι των σταθμών δεν μαρτυρούν την εκθαμβωτική αρχιτεκτονική μεγαλοπρέπεια τους. Φωτο: Amos Chapple/ RFE/RL
σχόλια