Εμπειρογνώμονες στον τομέα της συντήρησης έργων Τέχνης στην Ισπανία ζητούν να γίνουν αυστηρότεροι οι νόμοι που καλύπτουν τις εργασίες αποκατάστασης μετά την καταστροφή πίνακα του Μουρίγιο.
Η αποτυχημένη απόπειρα συντήρησης του έργου «Άμωμη Σύλληψη» του διάσημου Ισπανού ζωγράφου Μπαρτολομέ Εστέμπαν Μουρίγιο, οδηγεί τους ειδικούς της Τέχνης να ζητούν μέτρα για το ποιος αναλαμβάνει την συντήρηση των έργων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας ιδιωτικός συλλέκτης έργων Τέχνης στη Βαλένθια κλήθηκε να πληρώσει 1.200 ευρώ σε έναν συντηρητή επίπλων για να καθαρίσει τoν πίνακα «Άμωμος Σύλληψη» του Μουρίγιο.
Ωστόσο, η δουλειά δεν έγινε όπως θα έπρεπε και το πρόσωπο της Παναγίας έγινε αγνώριστο παρά τις δύο προσπάθειες να το επαναφέρουν στην αρχική του κατάσταση.
Η υπόθεση κατέληξε αναπόφευκτα σε συγκρίσεις με το περίφημο περιστατικό με τον πίνακα του Elías García Martínez που απεικόνιζε τον Χριστό πριν από οκτώ χρόνια.
Τότε η προσπάθεια μιας ενορίτισσας να αποκαταστήσει την τοιχογραφία κατέληξε σε φιάσκο με την εικόνα τελικά να γίνεται διάσημη ως «Monky Christ».
Ανάλογη και η περίπτωση πολύχρωμου αγάλματος του Αγίου Γεωργίου με τον δράκο του 16ου αιώνα στη βόρεια Ισπανία, που μετά από εργασίες αποκατάστασης θύμιζε περισσότερο Playmobil παρά εικόνα αγίου.
Ο Φερνάντο Καρρέρα, καθηγητής στη Γαλικική Σχολή για τη Διατήρηση και Αποκατάσταση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, δήλωσε ότι τέτοιες περιπτώσεις υπογράμμισαν την ανάγκη διεξαγωγής εργασιών μόνο από κατάλληλα εκπαιδευμένους συντηρητές.
«Δεν νομίζω ότι αυτός ο τύπος - ή αυτοί οι άνθρωποι - θα πρέπει να αναφέρονται ως συντηρητές», δήλωσε στον Guardian. «Ας είμαστε ειλικρινείς: αυτοί που κάνουν αυτά τα πράγματα, τα καταστρέφουν.»
Ο ίδιος, πρώην πρόεδρος της Ισπανικής Επαγγελματικής Ένωσης Αποκαταστατών και Συντηρητών (Acre), δήλωσε ότι ο νόμος επιτρέπει επί του παρόντος στους ανθρώπους να συμμετέχουν σε εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης Έργων Τέχνης, ακόμη και αν δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες.
«Μπορείτε να φανταστείτε να επιτρέπεται σε κάποιον να χειρουργεί άλλα άτομα; Ή σε κάποιον άλλον να επιτρέπεται να πουλάει φάρμακα χωρίς άδεια φαρμακοποιού; Ή σε κάποιον που δεν είναι αρχιτέκτονας να του επιτρέπεται να χτίζει ένα κτίριο;» διερωτήθηκε.
Ενώ οι συντηρήσεις και οι αποκαταστάσεις των έργων τέχνης είναι «πολύ λιγότερο σημαντικές από τα χειρουργεία», πρόσθεσε, το νομικό πλαίσιο έπρεπε να έχει ρυθμιστεί αυστηρά για χάρη της πολιτιστικής ιστορίας της Ισπανίας.
«Βλέπουμε κάτι τέτοιο να γίνεται ξανά και ξανά, και να συνεχίζει να συμβαίνει. Παραδόξως, δείχνει πόσο σημαντικοί είναι οι επαγγελματίες στην αποκατάσταση των έργων. Πρέπει να επενδύσουμε στην κληρονομιά μας, αλλά ακόμη και πριν μιλήσουμε για χρήματα, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν αυτό το είδος εργασίας έχουν εκπαιδευτεί σε αυτό».
Η María Borja, μία από τους αντιπροέδρους της Acre, είπε επίσης ότι περιστατικά όπως το ατύχημα του Μουρίγιο είναι «δυστυχώς πολύ πιο συνηθισμένο από ό, τι νομίζει ο κόσμος».
Μιλώντας στην Europa Press, πρόσθεσε πως «Τα ανακαλύπτουμε μόνο όταν τα αναφέρει ο κόσμος στον Τύπο ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που τα έργα αναλαμβάνουν άτομα που δεν είναι εκπαιδευμένα.».
Μη επαγγελματικές παρεμβάσεις, πρόσθεσε η Borja, «σημαίνει ότι τα έργα τέχνης υποφέρουν και η ζημιά μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη».
Ο Καρρέρα πρόσθεσε, ότι ένα ακόμα μέρος του προβλήματος είναι ότι «ορισμένοι πολιτικοί απλώς δεν δίνουν δεκάρα για την κληρονομιά», που σημαίνει ότι η Ισπανία δεν είχε τους οικονομικούς πόρους για να προστατεύσει όλους τους θησαυρούς του παρελθόντος της.
«Πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή της κοινωνίας σε αυτό, έτσι ώστε να μπει η πολιτιστική κληρονομιά στην ημερήσια πολιτική ατζέντα. Ίσως όχι στην κορυφή, γιατί προφανώς υπάρχει η υγειονομική περίθαλψη ή η απασχόληση - υπάρχουν πολλά πιο σημαντικά πράγματα. Αλλά αυτή είναι η ιστορία μας».
Με πληροφορίες του Guardian
σχόλια