Ήταν το τζαζ πρόσωπο του 2012, όταν 186 μουσικοκριτικοί απ' όλο τον κόσμο (Down Beat International Critics Poll) τον ψήφισαν κορυφαίο σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες: Τζαζ Καλλιτέχνης, Πιανίστας, Ανερχόμενος Καλλιτέχνης, Γκρουπ (για το προσωπικό του τρίο) και Καλύτερο Άλμπουμ (για το Accelerando). Πολλαπλή βράβευση που αποκτά μοναδική αίγλη καθώς αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην εξηντάχρονη ιστορία του θεσμού!
Ο ινδικής καταγωγής Αμερικανός Βιτζέυ Άυερ είναι ένας από τους πλέον χαρισματικούς μουσικούς της νεότερης γενιάς. Στον ήχο του συνυπάρχουν η κλασική τζαζ παράδοση, η πατρογονική ασιατική κληρονομιά, σύγχρονα ρεύματα όπως ροκ, φανκ, σόουλ, dub, electronica, χιπ-χοπ, οι αφρικανικές πολυρρυθμίες και οι αρμονικές μουσικότητες του 20ού αιώνα από τους Bartók, Messiaen, Ligeti, Reich...
Στον τελευταίο του δίσκο αντανακλάται ένας ιδιαίτερος εκλεκτικός πλουραλισμός. Κυριαρχούν ο ρυθμός, η τηλεπαθητική επικοινωνία των μουσικών, οι απόηχοι των Ellington, Coltrane, Monk, η απουσία προκαταλήψεων, η ζωτικότητα της χορευτικής κίνησης και το ευχάριστο σοκ μιας πρωτοπορίας, την οποία μπορεί να απολαύσει κανείς άφοβα.
• «Ουμανιστής» δημιουργός, ο Άυερ δραστηριοποιείται σε τέχνες, επιστήμες και κοινωνικά θέματα. Έχει σπουδάσει, μεταξύ άλλων, μαθηματικά, φυσική και ιστορία της τέχνης. Πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε ειδικά έντυπα. Συνεργάζεται με πανεπιστημιακές σχολές και είναι αποδέκτης μουσικών αναθέσεων από σημαντικά ιδρύματα. Στη 17χρονη δισκογραφική του παρουσία, με ισάριθμες προσωπικές κυκλοφορίες και πολλές συνεργασίες, ξεχωρίζουν τα δυτικο-ινδικά άλμπουμ με τον σαξοφωνίστα Rudresh Mahanthappa, το Tirtha (μια ινδο-τζαζ διερεύνηση της σύγχρονης νοτιοασιατικής Διασποράς) και το Solo, ένας πιανιστικός καλειδοσκοπικός συγκερασμός συγκίνησης και υψηλής τεχνικής.
• Το τρίο του, με το οποίο έρχεται στην Αθήνα, εκτός από τη θριαμβευτική αποδοχή του Accelerando από κοινό και κριτική, γνώρισε αντίστοιχη επιτυχία με το Historicity (2009), που αναδείχτηκε δίσκος της χρονιάς από πολλά έντυπα (Downbeat, Village Voice, The New York Times, Los Angeles Times), βρέθηκε πρώτο στην playlist όχι λίγων ραδιοσταθμών και υπήρξε υποψήφιο στα βραβεία Γκράμμυ.
• Ενδεικτικό στοιχείο της παιδείας του Άυερ είναι οι ελληνικοί τίτλοι πολλών δίσκων του: Tragicomic, Panoptic Modes, Architextures, Memorophilia, Myths, Genesis, Eclipse, Negrophilia, Orthodoxy κ.α.
Σήμερα Δευτέρα, 20:30, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
σχόλια