...παρέα συνεχίζει να πίνει σφηνάκια στο μοναστήρι αλλά εσύ βαρέθηκες τα λάτιν που παίζει η κονσόλα του dj. και ψάχνεις αφορμή να την κάνεις. Τους λες ότι πας μια βόλτα,, στην ουσία όμως σκοπεύεις να ακολουθήσεις το μονοπάτι που από νωρίς είχε τραβήξει την προσοχή σου στην πίσω πλευρά του μαγαζιού. Και το ακολουθείς και χάνεσαι. Έπειτα από μισή ώρα περιπλάνησης ανάμεσα σε πετρώδεις σχηματισμούς, το μονοπάτι σε οδηγεί σε έναν φάρο.
Η πόρτα του ερμητικά κλειστή όχι όμως το ίδιο και με το παράθυρο που με ένα δυνατό σπρώξιμο σου παραδίνεται αμαχητί. Η μυρωδιά της κλεισούρας και της μούχλας διάχυτη σε όλους τους χώρους. Μια ασπρόμαυρη εικόνα γυμνής γυναίκας πάνω στο κρεβάτι μαρτυρά σκονισμένες ονειρώξεις άλλων εποχών που σκεπάστηκαν από σοβάδες.
Το ημερολόγιο ανοικτό στις 13 Σεπτεμβρίου 1985.
Το ρολόι σταματημένο στη μία παρά είκοσι. Τα μυστικά αυτού του φάρου είναι καλά κρυμμένα στα σωθικά του. Δε σκοπεύεις να ανακαλύψεις κανένα και βγαίνεις έξω. Ανεβαίνεις στο πιο ψηλό σημείο και κοιτάζεις την απλωσιά κάτω. Το απέραντο χρυσαφένιο που προκαλεί μικρές εκρήξεις μέσα στο μυαλό σου.
Μικρά πλεούμενα αρμενίζουν στο Αιγαίο.
Το τηλέφωνο σε φέρνει αντιμέτωπο με τις ανησυχίες της παρέας η οποία επιστρέφει στα δωμάτια. Η νύχτα πέφτει. Πρέπει να επιστρέψεις. Στο δρόμο της επιστροφής συναντάς ένα ξωκλήσι όπου γίνεται ένας γάμος. Το ζευγάρι δείχνει πολύ ευτυχισμένο. Για κάποιο λόγο νιώθεις κι εσύ ευτυχισμένος. Ό,τι πίνεις το βράδυ στα μπαράκια της Νάουσας ,το πίνεις στην υγειά τους...
σχόλια