Αν θελήσεις να πεθάνω και να πέσω στό γκρεμό [Films vol.38]

Facebook Twitter
0


Suicide Circle του Sion Sono, Ιαπωνία, 2001, 99’

 

Στον χώρο της μουσικής δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγοντας ένα κομμάτι, ακόμα και αν δεν το έχουμε ξανακούσει, καταλαβαίνουμε άμεσα σε ποιο συγκρότημα ανήκει γιατί φέρει ορισμένα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά. Αυτό δεν περιορίζεται στο χώρο της μουσικής, συνάδει με όλο τον τομέα της Τέχνης και, προφανώς με τον κινηματογράφο. Μπορεί κανείς σε τυχαίο ζάπινγκ να πετύχει μια ταινία μετά τους τίτλους αρχής της και σύντομα να δει χαρακτηριστικά της σκηνοθεσίας, που τον οδηγούν στην εύρεση του δημιουργού. Παραδείγματος χάριν, ο Ταραντίνο χαρακτηρίζεται από την φλυαρία των πρωταγωνιστών του και το πίσσα-κατράμι χιούμορ του. Ο Μπέργκμαν από τα έντονα πλάνα του, τους σκυθρωπούς και προβληματισμένους χαρακτήρες του και τις μεγάλες παύσεις σιωπής. Ο Λούτσιο Φούλτσι από τα χαρακτηριστικά του ζόμπι, όχι απλά γκριζοδέρματους ανθρώπινους χαρακτήρες με κενό βλέμμα, αλλά παραμορφωμένους, σε φάση αποσύνθεσης. Για τον εν λόγω κύριο, μιλάμε για μια διαστροφή που παρασάγκας απέχει από μια απλή κάφρικη παρουσίαση τον πραγμάτων και τους πάντα βαθύτερους προβληματισμούς του που παρουσιάζει μέσα από τις ακραίες αυτές καταστάσεις.

Χειμώνας 2008. έχω μόλις μπει στο πανεπιστήμιο, έχω δικό μου υπολογιστή και η σύνδεση του internet καλά κρατεί. Σε σούμα: ΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΩ ΟΤΙ ΒΡΩ. Κυρίως γιαπωνέζικα πράγματα, τα οποία εν μέρει στερούμαστε διανομής στα videoclub. Σε μια ψακτική για γιαπωνέζικο σπλάττερ βρίσκω αυτήν την ταινία. Το τι περίμενα από το τι μου άφησε στο τέλος, τα χωρίζει απόσταση Ευρώπης-Αυστραλίας.

 Η ταινία ξεκινάει, κόσμος στις γραμμές του ηλεκτρικού. (ακολουθεί σύντομη αφήγηση, κοντά στο στυλ των σκέψεων ενός νεοαφιχθέντα στην ενηλικίωση)  «Ε, εντάξει, να κάτι που βλέπω κάθε μέρα. Έρχεται και το τρένο… ώπα, γιατί πιάνουν τα χέρια τους αυτά τα πιτσιρίκια? Γιατί χαμογελάνε? Τι είναι αυτή η χαρούμενη μουσικούλα? Γιατί λένε ένα-δύο-τρία? ΠΟΣΟ ΑΙΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟΣΑ ΑΤΟΜΑ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ???». Και έτσι, με το καλημέρα σας, 54 κορίτσια αφήνουν το μάταιο τούτο κόσμο. Και αυτό είναι μόνο το πρώτο κρούσμα από μια σειρά μαζικών αυτοκτονιών που αρχίζουν να κατακλύζουν την Ιαπωνία (μην ανησυχείτε, θα τις δείτε όλες). Ταυτόχρονα, στα κεντρικά γραφεία της αστυνομίας τηλεφωνεί ένας χάκερ, δηλώνοντας ότι γνωρίζει ένα site, το οποίο συνδέεται με αυτές τις αυτοκτονίες και δύο λευκές τσάντες ανοίγονται για να βρεθούν περιεχόμενά σε αυτές δύο ρολά ανθρώπινου δέρματος. Ένα ανερχόμενο και καθόλου υπολογίσιμο ως κάτι το σοβαρό σε αυτή την υπόθεση, κοριτσίστικο ποπ συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει μια μεγάλη επιτυχία. Τι σχέση έχουν όλα αυτά μεταξύ τους? Ο επιθεωρητής Kuroda καλείται να λύσει το γόρδιο δεσμό, μάζι του παράλληλα και η Mitsuko, μια έφηβη της οποίας το αγόρι ήταν μέρος αυτών των περιστατικών.

Το όλο χάος, ενδεδυμένο με ένα ερυθρό (σαν το αίμα) πανωφόρι φρικωδίας, διέπει την ταινία στο πρώτο της μισό. Τα χαμόγελα των κοριτσιών που ετοιμάζονται να γίνουν μαρμελάδα ανθρώπου δύο μόνο πράγματα μπορούν να προκαλέσουν: απέχθεια (είναι φύσιν αδύνατο μια τόσο μακάβρια σκηνή να δείχνει τόσο «ευχάριστη») και ερωτηματικά. Πολλά από αυτά.  Και όμως, ο Sono σαν παρανοϊκή ευφυΐα, πετάει μερικά άσχετα κομμάτια του παζλ στην αρχή για να μας αποκαλύψει μετά πόσο το ένα χρειάζεται το άλλο για να ολοκληρωθεί η εικόνα. Το δεύτερο μισό, αν και αρχικά περιπλέκει λίγο τα πράγματα, τα ξεκαθαρίζει (μέχρι ενός σημείου) με τρόπο που μόνο μια απόλυτα διεστραμμένη λογική θα μπορούσε να το κάνει. Το τονίζω αυτό: διεστραμμένη, μα και απόλυτα λογική.

Τι θέλει να πει ο ποιητής όμως? Μήπως έχουμε να κάνουμε με τζάμπα αίμα και κρεμμυδωτή συγκάλυψη τετριμμένων ζητημάτων που έχουν χιλιοαναλυθεί? Όχι, ποτέ των ποτών. Ο τρόπος με τον οποίο εδώ αντιμετωπίζεται η αυτοκτονία, ως μάστιγα δηλαδή, καθόλου δε συγγενεύει με τις αντιλήψεις μεσαιωνικής θρησκευτικής αντίληψης που θέλουν την αυτοκτονία αμάρτημα παραπλήσιο μεταδοτικής ασθένειας, και μάλιστα από τα πιο ανήθικα. Περισσότερο αφορά σε μια οπτική πάνω στην αυτοκτονία που την θέλει ως παράγωγο της έλλειψης επιθυμίας του ανθρώπου να αγωνιστεί, ένα φαινόμενο καθολικά αναγνώσιμο στα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Όσο αίμα χύνεται δεν προκαλεί γέλιο, ούτε φρίκη όπως σε μια Χ σπλάττερ ταινία. Προβληματίζει, το γιατί είναι το ερώτημα εδώ, όχι το πώς. Η ατάκα «Είσαι συνδεδεμένος με τον εαυτό σου?» αποτελεί κάθαρση προς το τέλος της ταινίας, το οποίο δεν θα αναλύσω, φυσικά.

Επιπλέον, ο Sono επιλέγει να αφήσει κάποια ερωτηματικά αναπάντητα. Να το κάνει σε μορφή ανοιχτού διαλόγου. Αν και πολλά από τα κενά που έχουν αφεθεί ανοιχτά κλείνονται στο Noriko’s Dinner Table, την ταινία που ακολουθεί το Suicide Circle, είναι στο χέρι του θεατή να ανοίξει διάλογο με την ταινία και να απαντήσει στα ίδια του τα ερωτήματα. Όχι λόγω τεμπελιάς, δηθενιάς (ελάτε τώρα, υπάρχει ολόκληρη λίστα ταινιών που κατέχονται από αυτήν) και διεκπεραιωτικότητας. Λόγω συνειδητοποίησης ότι ο καλλιτέχνης είναι υποχρεωμένος να προβληματίζει. Και αυτό κάνει.

Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για μια ακόμα ταινία που δεν απευθύνεται σε ανθρώπους που βλέπουν το σινεμά μόνο ως μορφή διασκέδασης. Αν έχετε κράση χειρούργου όταν αντικρύζετε αίμα τότε προχωρήστε στα ενδότερα της σήραγγας. Υπάρχει φως στην άκρη της.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ