Ώρα για φλογέρα

Αυτο το τραγούδι το έπαιζα μικρή στη φλογέρα. Παραμένει πολυ γλυκό αν και αν σκεφτεί κανείς τι λέει δεν νομίζω οτι είναι και τόσο γλυκό τελικά. - μια αγάπη που φεύγει σαν συννεφάκι ειναι μάλλον θλιβερή.

To κούρεμα

Όπως κάθε παιδί με γόνεις -παιδιά του 60- ο Σαββόπουλος έπαιζε βασανιστικά συχνά στο αυτοκίνητο. Λεω βασανιστικά γιατι πραγματικά το "Κούρεμα" επαιζε τόσο συχνά  που σχεδόν τρελαινόμουνα- καμιά φορά οταν ακούω τους "Κωλοέλληνες" νομίζω ότι βλέπω τις στροφές λιγό πριν φτάσουμε στην Ηγουμενίτσα. Δεν είναι το καλυτερο άλμπουμ αλλά δεν ξεχνώ οτι εδώ μέσα υπάρχει το καλύτερο τραγούδι που γράφτηκε ποτέ για το ελληνικό καλοκαιρι

Μasterpieces

Όλοι έχουν άποψη για το Σαββόπουλο- δεν νομίζω οτι είναι απο τους ανθρώπους που μπορούν να σε αφήσουν αδιάφορο.Το μόνο σιγουρο είναι οτι έχει γράψει και αριστουργήματα. Τα δυο αγαπημένα μου είναι αυτά.

Masterpiece #1

Καταρχάς υπάρχει αυτό. Μόνο ο στιχος "γονατίζω και το αίμα σου φιλώ" φτάνει.

Masterpiece #2

To βρίσκω φανταστικά συγκινητικό για άγνωστους λόγους.