Πρώτα ήταν το εκλογικό κέντρο του Κακλαμάνη στην Πλατεία Συντάγματος- τώρα ξεφύτρωσε και το προεκλογικό κέντρο του Κικίλια. Aπό τις προηγούμενες εκλογές θυμάμαι πως αυτό το πόστο είναι το χειρότερο:η αρχή της Ερμού παραείναι στενή για ένα εκλογικό κέντρο. Αυτή τη στιγμή είναι σφηνωμένο ανάμεσα από κολονάκια για την παράνομη στάθμευση και μαγαζιά παρέα με ένα κόκκινο τρενάκι για αξιοθέατα, κοπέλες από ινστιτούτα αδυνατίσματος που προσπαθούν να πουλήσουν λιποαναρροφήσεις κι έναν πλανόδιο πωλητή ξηρών καρπών.
Kηδεία ή μπουζούκια;#1
Σήμερα ήταν μία από αυτές τις μέρες που εμφανιστήκαμε όλες στο γραφείο φορώντας μαύρο φόρεμα και μαύρες μπότες.Kανείς δεν ξέρει γιατί.
Hypnotic#1
Συχνά πυκνά έρχεται κόσμος και ψάχνει ένα παλιό τεύχος - καμιά φορά εμφανίζεται κόσμος που ψάχνει "εκείνο το μαγαζί που αναφέρατε 6 μήνες πριν, όχι δεν θυμάμαι τον τίτλο του άρθρου, του τεύχους, ούτε το εξώφυλλο", και καμιά φορά σπάνια, αργά το απόγευμα όταν έχει φύγει η γραμματεία και η πόρτα είναι ανοιχτή οι αναγνώστες μπαίνουν μέσα και κατευθύνονται σαν υπνωτισμένοι προς το μίνι-αρχείο και όπως βγαίνουμε έξω αντικρίζουμε έναν άγνωστο στο διάδρομο που κοιτάει τα τεύχη.
We are the pigs
Το urban legend του γραφείου είναι πως όποιος ερχεται σε αυτό το γραφείο χοντραίνει. Το σημείωμα πιο πάνω αναφέρει το τι έφαγε μια ανώνυμη συντάκτρια στη διάρκεια μιας μέρας. Αλι, αλι και τρισαλί.
Music#1
Το Different Class κυκλοφόρησε το 1995 - δε ζούσα στο Λονδίνο, δεν έπινα καπουτσίνο στο Bar Italia ούτε πήγαινα σε παράνομα rave, αλλά είναι από αυτά τα άλμπουμ που αντιπροσώπευε πλήρως την εποχή του- κάπου στο σπίτι έχω κι ένα αντίτυπο του Face (τίποτα δεν αντιπροσώπευε καλυτερα το zeitgeist της εποχής από το εξώφυλλο του Face που τότε πουλούσε κιόλας) που έχει εξώφυλλο τον Jarvis. Όταν ο Jarvis τραγουδούσε "Let's all meet up in the year 2000, won't it be strange when we are fully grown" σκεφτόμουν πως πράγματι το έτος 2000 θα είμαι ενήλικη και όλα θα είναι πραγματικά φανταστικά. Ανήκει σίγουρα στην κατηγορία «δίσκοι που μου άλλαξαν τη ζωή». Το Something Changed είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια στο άλμπουμ, τόσο αγαπημένα που πέρυσι τον Αύγουστο έγραψα αυτό για να το γιορτάσω.