Βρηκα αυτο το σημείωμα στο φίκο της εισόδου. Σκεφτομουνα οτι συνοψίζει πλήρως την κατάσταση στην οποία εχουμε περιέλθει όλοι- εγω τουλάχιστον απο τέτοια χαρτάκια σκίζω.Επίσης θα ήθελα να μάθω αν όλα αυτά είναι χρωστούμενα ή αν του/της χρωστάνε.

Tuesdau blues#1

Tις Τρίτες που κλείνουμε ύλη το διαφημιστικό μας αποχαιρετα και κλείνει και τα φώτα. Οι διάδρομοι είναι λίγο σκοτεινοί τα γραφεία άδεια μια μελαγχολία πλανάται στον αέρα.

Βathroom window#1

Στο κτίριο υπάρχουν δυο ταξιδιωτικές εταιρείες η μία εκ των οποίων ειδικεύεται (προφανώς) σε ταξίδια στην Ισπανια και στη Λατινική Αμερική.  Ακούμε παντου γυναικείες φωνες να μιλάνε σαν πολυβόλα στα ισπανικά. Για κάποιο άγνωστο λόγο αυτο γίνεται συχνά την ώρα που είμαστε στην τουαλέτα - μεσα απο το παράθυρο της φωτογραφίας ακούμε συχνά φωνές που μιλάνε ισπανικά με πάθος. Μια φορά μια γυναίκα έκλαιγε- σκεφτομουνα μήπως  έπρεπε να φωνάξω  "μην κλαις" αλλα φοβήθηκα οτι θα την τρόμαζα.

Sex books and videotapes

Σημερα που γράφαμε και όλη την ύλη του επόμενου τεύχους που ειναι αφιερωμένο στο βιβλίο βρήκα αυτό το βιβλίο στο γραφείο. Με το που αρχισα να διαβάζω τις πρωτες σελίδες ενθουσιάστηκα- θυμήθηκα ότι αυτό το βιβλίο έχει γίνει ταινία με τον Donald Sutherland και την Julie Christie. Η κόρη τους έχει πεθάνει σε ενα τραγικό ατύχημα και τα πράγματα περιπλέκονται όταν σε ενα ταξίδι τους στη Βενετία συναντούν δυο ηλικιωμένες δίδυμες- η μία ισχυρίζεται οτι ειναι μέντιουμ και μπορεί να δει την κόρη τους (για ακόμα πιο γκραν γκινιόλ εφέ η άλλη είναι τυφλή).Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που την είδα στη φοιτητική εστία μαζί με τις φίλες μου. Μετά καμία μας δεν μπορούσε να κοιμηθεί.Ίσως γιατί η ταινία είναι διάσημη για τα εξής δυο πραγματα: (SPOILER ALERT!!!)Ενα απόλυτα τρομακτικό τέλος με έναν φριχτό νάνο δολοφόνο και μια από τις καλυτερες σεξουαλικές σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου (το επιβεβαιώνει και ο Rankin ) την οποία όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα πουθενά. Aς μου τη στείλει κάποιος καλός άνθρωπος να την ποσταρω στο [email protected] (Ευχαριστώ) Το τρέιλερ της ταινίας πάντως είναι αυτό.

Pulpathon#last day

Σημερα είναι η τελευταία μέρα του Pulpathon- χαρις στο reunion και στα ατέλειωτα ποσταρίσματα σε facebook και twitter νομιζω πλέον το έργο μου (προκειται για ιερό σκοπό)φτάνει στο τέλος του. Νομιζω ότι το Sorted For E's & Wizz είναι από τα πιο αστεία χαλαρα τραγούδια που εχει γραφτει ποτέ για το πώς είναι να πηγαίνεις σε φεστιβάλ, να εχει πάει εξι το πρωϊ και να θες να πάρεις τη μητέρα σου τηλέφωνο και να της πεις "Mother, I can never come home again,cause I seem to have left an important part of my brain SomewhereSomewhere in a field in Hampshire".Kυρίως βέβαια είναι ένα τραγούδι γι αυτό ακριβώς που λέει και στον τίτλο.