Ο Γιώργος Τούλας, κύριος εμπνευστής του "Θεσσαλονίκη Αλλιώς", ένα χρόνο μετά την δημιουργία της ομάδας, μας γράφει για την πρωτοβουλία της Parallaxi, τις παρεμβάσεις στην πόλη και τους μελλοντικούς στόχους, για μια πιο βιώσιμη καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη.
H σκέψη ενός διαφορετικού τρόπου για τον εορτασμό της εικοστής επετείου από την έκδοση της Parallaxi -πέραν των κλασσικών πάρτι- πέρσι το καλοκαίρι, πέσαμε πάνω στην κορύφωση της κρίσης και ταυτόχρονα της συζήτησης για το που πηγαίνει η πόλη, καθώς η Θεσσαλονίκη έμοιαζε και μοιάζει βαλτωμένη. Με πρότυπα παραδείγματα πετυχημένων παρεμβάσεων σε αστικούς ιστούς που βρέθηκαν σε παρόμοιες καταστάσεις αδιεξόδων την τελευταία δεκαετία, από το υποβαθμισμένο προάστιο Σεν Ντενί στο Παρίσι μέχρι τις γειτονιές του Μπουένος Άιρες, περιπτώσεις πόλεων που οι κάτοικοι τους αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μια ιδιότυπη αυτοοργάνωση, αποφασίσαμε να επιχειρήσουμε ένα πείραμα διαφορετικής λειτουργίας της πόλης.
Με τη συνεργασία ετερόκλητων δυνάμεων, εκατόν είκοσι φορέων και ομάδων, 1000 δημιουργοί και συντελεστές με τον συντονισμό μιας ομάδας είκοσι περίπου ανθρώπων παρουσίασαν σε 65 διαφορετικές δράσεις, 15 αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, 6 εκθέσεις, 16 συναυλίες και 11 θεατρικά δρώμενα ένα πανδαιμόνιο δημιουργία και παρεμβάσεων, που δεν αρκέστηκαν στον ψυχαγωγικό χαρακτήρα αλλά προχώρησαν παραπέρα, προτείνοντας ουσιαστικά τρόπους παρέμβασης. Η περίπτωση ενός "αδέσποτου" οικοπέδου στη οδό Ιασωνίδου, που μαράζωνε για χρόνια ως υπαίθριο παράνομο πάρκινκ-σκουπιδότοπος, που μεταμορφώθηκε μέσα σε έξι ώρες σε ένα μικρό πάρκο, η ανάδειξη και αξιοποίηση των μοναδικών αρχοντικών της Αγίου Μηνά, η χρήση παραδοσιακών χώρων με άλλη λογική, όπως συνέβη στη περίπτωση των μπαλκονιών του Ηλέκτρα Παλάς για μια συναυλία, τις παρεμβάσεις σε γηροκομεία, νοσοκομεία και σχολή Τυφλών, αποτέλεσαν πρώτης τάξεως παραδείγματα προτάσεων για μια άλλη προσέγγιση του αστικού μας χώρου και τη δυνητικής λειτουργίας του. Η επιτυχία του αστικού πειράματος γέννησε πολλές σκέψεις για τη διαχείριση και τη μελλοντική του μετεξέλιξη.
Επόμενο "χτύπημα" του Αλλιώς ήταν στις 22 Σεπτεμβρίου, παγκόσμια μέρα χωρίς αυτοκίνητο με συμβολική κατάληψη ολόκληρου του κέντρου της πόλης, αποκλεισμένου από τα αυτοκίνητα, που λειτούργησε με έναν διαφορετικό τρόπο, περισσότερο βιώσιμο και ανθρώπινο, προτείνοντας εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης και αξιοποίησης του δημόσιου χώρου που συρρικνώνεται διαρκώς.
Το "Θεσσαλονίκη Αλλιώς" είναι μια πραγματικότητα που γεννήθηκε από την ανάγκη ενός περιοδικού που κυκλοφορεί είκοσι και πλέον χρόνια στην πόλη και μέχρι τώρα λειτουργούσε παρεμβατικά μόνο στο επίπεδο των κειμένων, να παρέμβει πλέον και ουσιαστικά στην καθημερινότητα της πόλης, βάζοντας στο παιχνίδι τους κατοίκους και τους φορείς της.
Ο χειμώνας που ακολούθησε ήταν εξαιρετικά δραστήριος με Αλλιώτικες νύχτες στα Μουσεία της πόλης, νύχτα Αστέγων, το κάλεσμα του σπουδαίου πολεοδόμου Ντέιβιντ Σιμ που μίλησε σε διαφορετικά κοινά και δούλεψε εντατικά με φοιτητές Πολεοδομίας πάνω σε υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης, το Βιβλίο Αλλιώς με δράσεις για το βιβλίο σε αναπάντεχα μέρη όπως αυλές εκκλησιών και κοιμητήρια και τέλος τα πρώτα μας γενέθλια με το Λιμάνι Αλλιώς στις 4 Ιουνίου. Το στοίχημα μιας ολόκληρης χρονιάς κερδήθηκε και τα επόμενα "χτυπήματα" είναι στοχευμένα. Κάθε δράση στο μέλλον θα είναι για μας και ένα στοίχημα.
σχόλια