Είναι μια Κυριακή με ψιλόβροχο που το Μουσείο Φωτογραφίας κλείνει στις 7 το απόγευμα. Μαζί με έναν φίλο κατηφορίζουμε στο Λιμάνι και περνώντας απ' έξω αποφασίζουμε να μπούμε μιας και δεν μας πιέζει ο χρόνος.
Στην είσοδο του Μουσείου πληρώνουμε το ελάχιστο αντίτιμο που απαιτείται -2€ το ολόκληρο, 1€ το μειωμένο- και αφού ενημερωθούμε πως με το ίδιο εισιτήριο μπορούμε να ξαναεπισκεφτούμε την έκθεση έως τη λήξη της, αρχίζουμε την βόλτα μας.
Το Μουσείο φιλοξενεί, σε μια ανασκόπηση της Photobiennale 2010 με θέμα τον Τόπο, έργα φωτογράφων που παρουσιάστηκαν σε 56 εκθέσεις του κεντρικού προγράμματος της διοργάνωσης, τον προηγούμενο χρόνο, τόσο στο Μουσείο Φωτογραφίας, όσο και σε άλλους εικαστικούς χώρους και γκαλερί της πόλης.
Στην αρχή της έκθεσης συναντάμε ένα ειδικά διαμορφωμένο διαδραστικό τραπέζι, στο οποίο μπορούμε να επιλέξουμε την έκθεση που επιθυμούμε και να την παρακολουθήσουμε σε ψηφιακή μορφή. Το προσπαθούμε, αν και το σύστημα "κολλάει" κάπως και δεν καταφέρνουμε να δούμε πάνω από δυο φωτογραφίες σε κάθε έκθεση.
Συνεχίζουμε να κινούμαστε στο χώρο και να κοιτάζουμε φωτογραφίες στους τοίχους του Μουσείου, διαφορετικών δημιουργών, που καλύπτουν τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις του Τόπου, ως περιοχή, ως εγγενές μέρος της ιστορίας, ως αποτέλεσμα κατασκευής και ως μικρόκοσμο του δημιουργού.
Ανάμεσα τους ξεχωρίζω την έκθεση του Νίκου Μάρκου Τόπος-Πτυχές του Χώρου, την οποία είχα παρακολουθήσει ολοκληρωμένη το προηγούμενο καλοκαίρι και μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση. Στην ανασκόπηση αυτή συναντάμε ακόμα, έργα από το Lands Ends του Παύλου Φυσάκη, τα 38 Δευτερόλεπτα του Παναγιώτη Τομαρά, το Nocturno του Σπύρου Στάβερη και έργα ξένων φωτογράφων όπως, το Unsettled της Isabelle Pateer, το The Birdman της Jacquie Maria Wessels, το Les Passeurs της Marin Hock και το Briliant city του Inger Lise Rasmussen.
Κάπου στα μέσα της έκθεσης έχουμε την ευκαιρία να μπούμε κυριολεκτικά μέσα στις φωτογραφίες που μόλις έχουμε παρακολουθήσει και να ενσωματωθούμε στον εκάστοτε Τόπο. Αυτό γίνεται μέσω μίας διαδραστικής εφαρμογής, η οποία περιλαμβάνει μια κάμερα και ένα λευκό πανί, που προβάλλονται πάνω του οι εικόνες μας στο τοπίο της κάθε φωτογραφίας. Δειλά-δειλά μπαίνουμε στο κόνσεπτ και μιμούμαστε εκφράσεις που ταιριάζουν στο τοπίο που βρίσκεται πίσω μας. Μας ακολουθούν και άλλοι επισκέπτες του μουσείου.
Το περιβάλλον της αποθήκης Α', που βρίσκεται το Μουσείο Φωτογραφίας είναι ιδιαίτερο και πολύ ευχάριστο. Στο τέλος της έκθεσης χαζεύω την διακόσμηση στους χρωματιστούς τοίχους, που σε εισάγουν σε κάθε θεματική ενότητα του μουσείου και χώρο του, με μικρές κορνίζες που χρησιμοποιούνται και στην έκθεση.
Εκείνο το μεσημέρι, μετά την περιήγηση μας ανάμεσα στις φωτογραφίες της Photobiennale καθόμαστε στο καφέ που υπάρχει στο μουσείο και έχει θέα στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Παραγγέλνουμε καφέ, ανάμεσα στους άλλους επισκέπτες που ξεφυλλίζουν Κυριακάτικες εφημερίδες και συζητάμε για την έκθεση. Η σερβιτόρα με το θεατρικό φόρεμα μας σερβίρει καθώς ακούγεται από τα ηχεία το La vie en rose της Edith Piaf και έτσι ολοκληρώνεται η βόλτα μας στο μουσείο.
Η ανασκόπηση της Photobiennale 2010 διαρκεί μέχρι τις 10 Απριλίου στο Μουσείο Φωτογραφίας και κλείνει την δεύτερη θεματική ενότητα Τόπος. Το 2012 θα συνεχιστεί με θέμα το Λόγο.
Χ.Π.
σχόλια