Με το τέλος της άνοιξης, ο χώρος τέχνης Okay Space υποδέχεται την πρώτη ατομική έκθεση του Αναστάση Παναγή Μελέτη, με τίτλο TALES OF THE GREEN HEART. Ο τίτλος της έκθεσης αναφέρεται αφενός σε μια καρδιά μεταμορφωμένη, πράσινη και δηλητηριασμένη, και αφετέρου στην αρχική καταγωγή του σχήματος της καρδιάς που συμβόλιζε σπόρους και φύλλα φυτών.

 

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν στις 31 Μαΐου 2024.  Η μέρα έχει τη σημασία της – ξεκινά ένα τελετουργικό - με την άνοιξη ως σύμβολο του αέναου κύκλου θανάτου και αναγέννησης. Βασική έμπνευση για το έργο αποτελεί η ιστορία της οργισμένης θεάς Δήμητρας, όταν εκείνη πληγωμένη αποσύρεται από τον κόσμο, εγκαταλείποντας την ανθρωπότητα στον αφανισμό.

 

Η έκθεση είναι μια πολυμεσική εγκατάσταση, γεμάτη από τεκμήρια φυσικών καταστροφών. Το Okay Space  μετατρέπεται στο εγκαταλελειμμένο εργαστήριο ενός ψευδό-επιστήμονα που  μέσω τελετουργιών, μάταια προσπαθεί να σώσει τον κόσμο. Φύση και μυθολογία συμπλέκονται με την ατομική εμπειρία του καλλιτέχνη.  Όλα γύρω σαπίζουν, γίνονται τοξικά, δεν υπάρχει πια ζωή. Το πράσινο με τη διττή σημασία του, ως ζωτικό και νοσηρό, καταλαμβάνει τον χώρο, που λειτουργεί ως άγονο πλέον έδαφος, μολύνοντάς τον.

 

Όπως η Δήμητρα,  έτσι και ο ερευνητής έχει αποσυρθεί. Το “εργαστήριο”, στοιχειωμένο πια, κατοικείται από μια πράσινη καρδιά από την οποία αναβλύζει δηλητήριο.  Διάσπαρτα, κατεστραμμένα και συγχωνευμένα υλικά, νεκρά φυτά, τελετουργικά αντικείμενα, ανθρώπινα μέλη, μαζί με ότι έχει απομείνει από την έρευνα του εξαφανισμένου επιστήμονα λειτουργούν σαν στοιχεία για την ανασύνθεση μίας θραυσματικής ιστορίας. Ο καλλιτέχνης βρίσκει και κομματιάζει χρησιμοποιημένο χαρτί, εφημερίδες, βιβλία, σχέδια και ανακυκλώνοντας τα φτιάχνει εύθραυστες επιφάνειες. Πάνω τους αφηγείται ιστορίες απομάκρυνσης, για θυμωμένες Θεές που αυτοακρωτηριάζονται και χαρακτήρες που βρίσκουν την σωτηρία τους, όταν μετατρέπονται σε φυτομορφικά και υβριδικά όντα.  

 

Στην έρευνα και στα έργα του, ο καλλιτέχνης επικεντρώνεται στο αποτύπωμα της αλληλεπίδρασης του ανθρώπου στη φυση και σε αρχαίους “πράσινους” μύθους και τελετές που σχετίζονταν με αυτή. Μέσω των έργων του, επεξεργάζεται τη ματαίωση και το συναισθηματικό κενό που άφησε πίσω της το τραυματικό τέλος μιας σχέσης.  Παραλληλίζει, τη συνθήκη που προκαλεί αυτή η πληγή με μια κατάρρευση που ξεκινά από μέσα και κατακλύζει τον κόσμο,  με μια ολοκληρωτική φυσική καταστροφή. Οι μύθοι και η τελετουργία έρχονται – ίσως – να δώσουν τη λύση, τη διέξοδο ή ακόμη και τη λύτρωση. Το ατομικό βίωμα του τραύματος, που ο Αναστάσης Παναγής Μελέτης ταυτίζει με την αποσύνθεση του φυσικού περιβάλλοντος, επεκτείνεται στο συλλογικό μέσω της επανοικειοποίησης και του επαναπροσδιορισμού των μύθων και της τελετουργίας - εκτονώνοντας έτσι κάτι που αλλιώς θα έμενε στο ασυνείδητο. Ο καλλιτέχνης, ως ερευνητής, κυριευμένος από τη ζωογόνο και καταστροφική δύναμη των προϊστορικών γυναικείων θεοτήτων της φύσης, παρατηρεί και καταγράφει,  μεταμορφώνεται κι ο ίδιος καθώς ψάχνει απαντήσεις.

 

Η έκθεση προκαλεί το κοινό να επανεξετάσει τη σχέση του με τους μύθους και τη φύση, αναζητώντας λύσεις και διέξοδο σε ένα κόσμο όπου η καρδιά, ως συμβολικό κέντρο ζωής, αν και δηλητηριασμένη, παραμένει ακέραιη και δύναται να αναγεννηθεί.

 

Επιμελητής: Captain Stavros

 

Επιμελητικό κείμενο: Μαρίζα Κεφαλά

 

Graphic design: Studio Precarity

 

Βιογραφικό Αναστάση Παναγή Μελέτη

 

Ο Αναστάσης Παναγής Μελέτης, είναι εικαστικός, performer και σκηνοθέτης που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2022 απέκτησε Ενσωματωμένο Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στις Καλές Τέχνες, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.

 

Στο έργο του, συχνά συνδυάζει ψηφιακά μέσα, εγκαταστάσεις, κατασκευές, ζωγραφική και επιτελέστηκες ενέργειες για να δημιουργήσει θραυσματικά μυθολογικά περιβάλλοντα και υβριδικά όντα, που τα κατοικούν. Η έρευνά του αγγίζει θεματικές όπως η μετα-ψηφιακή εποχή, η οικολογία, η queer αρχαιολογία και ζητήματα φύλλου, σεξουαλικότητας και ανισότητας. Μέσω της πρακτικής του εξετάζει πολιτισμικά κατάλοιπα και επιχειρεί να φέρει στο φως τις ψυχολογικές και κοινωνικές διαδικασίες που συμβάλλουν στον σχηματισμό ταυτοτήτων. Το 2023 επικεντρώθηκε στη δημιουργία της πρώτης του μικρού μήκους ταινίας "The Wooden Dear", η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στo τελικό στάδιο του Post Production.

 

Το έργο του έχει εκτεθεί σε εικαστικούς χώρους, ιδρύματα και διοργανώσεις όπως: στο P.S. Communitism (2023), στο Okay Space (2022), στα Performance Rooms (2022), στη Cantina Antisocial (2022), στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2022), στο HEAD 2 HEAD festival (2021), στο Art Athina Online (2021), στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη (2018) και στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (2017).

 

Έχει επίσης εργαστεί για καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου (Transverse Orientation, 2021) και έχει συνεργαστεί ως performer με τον Νίκο Ναυρίδη (Noli me Tangere, 2019), τον Πάνο Σκλαβενίτη (Cargo, 2019) και τον Μάριο Σταμάτη (Τnugdal’s Decent, 2024).