ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

Είναι λίγες οι φορές που ένας συγγραφέας κατορθώνει με ένα και μόνο βιβλίο του όχι απλώς να θέσει όλα τα βασανιστικά ερωτήματα του καιρού και του τόπου του αλλά -κυρίως- να δώσει τις εξηγήσεις εκείνες που μπορούν να οδηγήσουν τον αναγνώστη σε καίριες απαντήσεις. Είναι σπάνιο να μπορεί κάποιος να σου εξηγήσει χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας και αίσθηση του μοιραίου γιατί είναι τόσο δύσκολο να είσαι Έλληνας, γιατί χάθηκε η ευκαιρία να πάει μπροστά η Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση και ποιοι θέλησαν να χαθεί, με ποιες ευφάνταστες τεχνικές οι περισσότεροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, οικονομικοί παράγοντες και άνθρωποι της εξουσίας απομυζούν τη χώρα και τους ανθρώπους της, με πόσο κυνισμό επιβιώνουν και μεγαλουργούν, πόσο έντεχνα καλύπτουν τα ίχνη τους. Δεν είναι απλό να καταγραφεί ο τρόπος με τον οποίο οι «αποκαλύψεις» συνήθως κρύβουν την αλήθεια, με ποιο τρόπο οι «ξαφνικοί θάνατοι» οδηγούν σε θλιβερά γεννητούρια, πώς και γιατί βασιλεύουν οι ανόητοι, οι επίορκοι, οι αλαζόνες, οι αδιάφοροι. Κι όλα αυτά χωρίς καμία αυτάρεσκη ρητορική εγκλωβισμένη σε ξύλινες μανιέρες και λογοτεχνίζοντα τερτίπια, χωρίς περιστροφές και ανούσιες αναλύσεις, χωρίς ευκόλως εννοούμενα και θλιβερά αναμασήματα, χωρίς κορόνες και διαγγέλματα σοφίας. Με γλώσσα απλή, μεστή και άγρια, ειρωνική για να φανεί η θλίψη της και χιουμοριστική για να χωρέσει ο σαρκασμός της, μας ερωτά όλα εκείνα που ρωτάμε κι εμείς τον εαυτό μας. Μόνο που κάθε ερώτηση του Αγγελόπουλου στους Άρχοντες της παρακμής έχει και την απάντηση. Κι ενώ κι εμείς οι ίδιοι υποψιαζόμαστε από νωρίς και την ερώτηση και την απάντησή της, φοβόμαστε εντούτοις να τη γνωρίζουμε με μια εμπεριστατωμένη γνώση που θα την κάνει επίσημη και θα στοιχειώσει τον ύπνο μας. Είναι δύσκολο να ζεις στην Ελλάδα, μας εξηγεί ο Αγγελόπουλος. Αλλά μας λέει και το γιατί.

«Γιατί οι περισσότεροι νεαρότερης ηλικίας πολιτικοί αναπαράγουν σταθερά τις κοινωνικές συμπεριφορές, την πολιτική αμάθεια και αερολογία των παλαιότερων; Σε ποιο βαθμό είναι σήμερα υποταγμένη η ελληνική πολιτική στην άξεστη οικονομική ελίτ των τελευταίων δεκαετιών; Διαθέτει πράγματι ισχυρές πολιτικές "προστασίες" η ανομία στη χώρα μας; Πόσο δυνατοί είναι σήμερα οι "κακοί" σ' αυτή την ιστορία; Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να αλλάξουν στο ορατό μέλλον τα πράγματα στην Ελλάδα, να αποβληθούν από τη δημόσια σκηνή τα διεφθαρμένα κυκλώματα της πολιτικής, να δραστηριοποιηθούν νέες παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας, να διασφαλιστεί το κράτος δικαίου, να ξεπεραστεί η εθνική καθυστέρηση;».

Το βιβλίο αυτό, σύμφωνα με το συγγραφέα, δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσωπική προσπάθεια να γίνουν αντιληπτοί ακριβώς εκείνοι οι λόγοι που αποτελούν τους βασικούς μοχλούς της εθνικής μας καθυστέρησης.

Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος στο πρώτο του βιβλίο καταθέτει την πείρα του από 30 χρόνια δημοσιογραφίας. Έχει διατελέσει πολιτικός συντάκτης στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Πρώτη» και «Καθημερινή», αρχισυντάκτης και διευθυντής της τελευταίας, συνεκδότης για 10 χρόνια στο «Ποντίκι», ραδιοφωνικός σχολιαστής στον Σκάι και σήμερα συνεργάτης στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Μιλάει «από τη σκηνή», όπως λέει ο Βασίλης Παπαβασιλείου στο σημείωμά του πριν από τον πρόλογο του συγγραφέα, «έχοντας εξ επαγγέλματος το δίκοπο προνόμιο να γνωρίζει εκ των έσω (και εν πολλοίς να υφίσταται) τη δράση ενός μηχανισμού που κατασκευάζει "πραγματικότητες"». «Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα είναι δύσκολα σε τούτη τη δουλειά» θα τον επιβεβαιώσει ο συγγραφέας δύο σελίδες παρακάτω, αρχίζοντας το βιβλίο του.

Ως επίλογο σε τούτη την αναφορά αξίζει να σημειώσουμε τα σπαρταριστά στιγμιότυπα που παραθέτει ο συγγραφέας στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου υπό τον τίτλο «Μια φορά και έναν καιρό...». Στιγμιότυπα με βάθος, κίνηση, τα οποία δεν αποτελούν καθηλωμένα κάδρα, αλλά παραπέμπουν σε μια αναγνωρίσιμη και σουρεαλιστική πραγματικότητα. Πρόκειται για μικρά μονόπρακτα με πρωταγωνιστές «καρατερίστες» του δημόσιου βίου μας, πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και εύπορους Αθηναίους, απολύτως αληθή και γλαφυρά - οι ενδιαφερόμενοι εξάλλου είναι εύκολο να αναγνωρίσουν τους εαυτούς τους.