_______________

1.

Τελευταία παλεύω με μια τάση ψιλοκατάθλιψης, πχ δεν σηκώνομαι με κέφι από το κρεβάτι, έχω τάση να τεμπελιάζω..

Ταυτόχρονα έχω και πολλές υποχρεώσεις, στόχους, φιλοδοξίες.

Πώς μπορώ να οργανώνω καλύτερα το πρόγραμμά μου για να τα κάνω όλα; Να κολλάω Post-it στον υπολογιστή; Να κάνω λίστες με τις δουλειές που πρέπει να διεκπεραιώσω;

Υπάρχει κάποιο σύστημα να με κάνει πιο οργανωμένο άνθρωπο και κυρίως παραγωγικό;

Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!!

Μάκια πολλά!!!! - Working Girl

Αν ήξερα το σύστημα που σε κάνει πιο οργανωμένο άνθρωπο και κυρίως πιο παραγωγικό, τώρα θα υπέγραφα αντίτυπα του βιβλίου μου με τίτλο «Όλα από την αρχή: πώς να γίνετε πιο παραγωγικός, χωρίς λίστες και χωρίς άγχος» και μετά θα είχα συνέντευξη στην Oprah.

_______________

2.

Τελικά μήπως χρειάζονται κάποιες απογοητεύσεις έντονες στην ερωτική ζωή για να μάθουμε να διαχειριζόμαστε καλύτερο τον πόνο και να ελέγχουμε τη θλίψη και την απογοήτευση που προκαλεί η αναπόφευκτη φθορά των σχέσεων; Μετά από κάποιες έντονες απογοητεύσεις, νομίζω ότι θα πάψω να κυνηγώ χίμαιρες!

Από την άλλη δεν ζω το πάθος το ίδιο έντονα, αλλά πιο χλιαρά.. Το ίδιο όμως μέτρια είναι και η συνεπακόλουθη ξενέρα. Ποιά η γνώμη σου, θεά;

Ευχαριστώ – fighter

Επειδή με είπες Θεά θα απαντήσω στα σοβαρά (ευχαριστώ πάρα πολύ!) Το πάθος και η απογοήτευση είναι συνέπειες της συνειδητοποίησης ότι δεν είμαστε τόσο μοναδικοί και ξεχωριστοί όσο μας έλεγε η μαμά μας όσο μεγαλώναμε. Στην αρχή ψάχνουμε στα μάτια του άλλου την επιβεβαίωση ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου και όταν αυτό φυσικά δεν επιβεβαιώνεται (ή δεν επιβεβαιώνεται για πολύ καιρό) τα φτερά μας καίγονται και έρχεται η συντριβή. Με την επανάληψη μυριζόμαστε ότι ίσως δεν είμαστε ο Τζέιμς Ντιν και το «πάθος» (δηλαδή η πεποίθηση ότι ο ΑΥΤΟΣ θα μας κάνει Θεούς) μειώνεται μαζί με τις προσδοκίες. Ο άνθρωπος που σου ταιριάζει δεν είναι αυτός που θα τονώσει το εγώ σου. Είναι αυτός που θα σε εμπνεύσει να υποδύεσαι πάντα την καλύτερή δυνατή εκδοχή του πρίσματος που λέγεται «προσωπικότητα».

_______________

3.

Τι εννοείς με την έκφραση:

Επειδή η αποφυγή της πραγματικότητας μπορεί να σε βγάλει πολλά χρόνια. στο ποστ (13/8);

Καμιά φορά το να αγνοούμε την πραγματικότητα μας βοηθά να επιβιώσουμε και ως ποιό βαθμό;

Είναι χαζό να είμαστε αισιόδοξοι ή η αισιοδοξία συνεπάγεται καλύτερη ποιότητα ζωής; Merci –pinky

Εννοώ ότι δεν αντιμετωπίζουν όλοι την πραγματικότητα. Υπάρχουν αυτοί που θέλουν να την ζήσουν με όλες τις ευθύνες και τις απογοητεύσεις που συνεπάγεται, αλλά ξέρουν ότι όταν συμβαίνει κάτι καλό, είναι επειδή το έχουν καταφέρει μόνοι τους. Δεν είναι όμως απαραίτητα το επιθυμητό, ούτε το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Υπάρχει και κόσμος που αποφεύγει την πραγματικότητα για χρόνια, ίσως και για όλη του τη ζωή: πάντα φταίνε οι άλλοι, πάντα είναι οι αδικημένοι, πάντα υπάρχει μια εξήγηση που τους βγάζει λάδι. Μερικές φορές, μέσω μεγάλων καταστροφών,  η ζωή τους αναγκάζει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Μερικοί δεν ξυπνάνε και ποτέ, χωρίς καμία συνέπεια και πεθαίνουν ήσυχοι ότι ποτέ τους δεν αδίκησαν κανέναν. Όμως, δυστυχώς δε μπορείς να διαλέξεις με ποιούς θα είσαι. Μην το δοκιμάσεις καν.

_______________

4.

Τώρα που πολλοί έχουν μεγάλα χρέη και γεμίζουν οι -ήδη ασφυκτικά γεμάτες- φυλακές, θέλω να ρωτήσω, πώς είναι οι φυλακές στην Ελλάδα; Θυμίζουν το Εξπρές του Μεσονυχτίου (δηλ. φυλακές στην Τουρκία), σωστά;... –Μαρία

Νομίζω ότι όποιος έχει πάει σε δημόσιο σχολείο στο κέντρο της Αθήνας έχει μια αρκετά καλή ιδέα.

_______________

5.

Μήπως ξέρεις που είναι ο Δημήτρης Πολιτάκης που έγραφε στη Lifo το Popaganda; Γράφει κάπου; Μια σύντομη έρευνα στο google δεν απέδωσε καρπούς και πολύ μου άρεσαν τα κείμενά του. -Χ.Χ.

Κι εμένα, πολύ! Απ’ όσο ξέρω δεν γράφει πια κάπου.

_______________

6.

Αγαπητή Α,μπα; πώς γίνεται να έχει δοθεί η εντύπωση ότι εσύ έχεις τις απαντήσεις για όλα και μάλιστα ότι είναι και οι ορθές;!!! –tzi

Δεν είμαι άνθρωπος. Είμαι ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο.

(Ευχαριστώ πάρα πολύ!)