__________________
1.
Αγαπώ πολύ το κινητό μου αλλ όλο με αφήνει να το χάσω,εχω ανάγκη τα κλειδιά μου αλλά αυτά όλο χάνονται, χριαζομαι το πορτοφόλι μου αλλά αυτό όλο αραζει σπίτι ενώ εγώ ειμαι στην άλλη άκρη της Αθήνας!!! Αμπα μου είμαι χαλιά στο να οργανωνω τον εγκέφαλο μου.
Χάνω συναιχια τα πράγματα μού, είμαι πολύ πολύ τυχερή και τα ξαναβρίσκω, αλλά μέχρι ποτε.
Γενικά είμαι πάρα πολύ απρόσεκτη και είναι εκνευρισμος για μένα και για τους γύρω μου, οι γονείς μου όταν φεύγουν κλείνουν τις ασφάλειες μην καψω το σπίτι και έχουν δίκιο, το αγόρι μου βαρέθηκε να με ψάχνει στο κινητό ναι το κινητό να είναι κάπου κάτω από το κρεβάτι του! Στη τσάντα μου έχω τα πάντα εκτώς από αυτά που χρειάζομαι.
Και το συζήτησα με την ψυχολόγο μου και μου είπε ότι είναι επειδή σκέφτομαι πολλά πράγματα και δεν σταματάει ποτέ να σκέφτεται το μυαλό μου!
Ε οκ ναι και;
Προσπαθώ αλήθεια αλλά η σκέψη έρχεται μετά δέκα λεπτά αφότου είδη κάτι έχω ξεχάσει!!
Δεν θέλω να σου περιγράψω πως είναι το δωμάτιο μου, ένα μπαχαλο!
Ξεχναω αυναιχια και τώρα τελευταία ξεχναω και πράγματα που κάνω! Το θέμα μου είναι πως να αλλάξω ριζικά? Ειλικρινά έχω κουραστεί,προσπαθω, μπορεί να μου κρατήσει κάποιες μερες αλλά μετα πάλι τα ίδια...
Έχεις να προτείνεις κάτι;
Μήπως να δω και έναν νευρολόγο?!
Εγώ αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να δεις έναν άλλο ψυχολόγο. Εφόσον πηγαίνεις ήδη, μου φαίνεται κακό σημάδι που στέλνεις εδώ ερώτηση. Αυτός είναι ο ρόλος του. Τον πληρώνεις, ακριβώς γι'αυτό.
Η απάντηση, αν ήταν αυτή και αν την κατάλαβες καλά, χρειάζεται διερεύνηση. Ξεκίνα ξανά την κουβέντα γι'αυτό το θέμα, και σιγουρέψου ότι αυτό είναι η απάντηση του. Μόνο εσύ σκέφτεσαι πολλά πράγματα και δεν σταματάει το μυαλό σου; Γιατί λειτουργεί σε σημείο που σου δημιουργεί προβλήματα; Τι μπορείς να κάνεις γι'αυτό; Το «ε οκ ναι και;» πρέπει να το απευθύνεις σε αυτόν που σε παρακολουθεί και σε αυτόν που σου το είπε.
Αυτό έχω να προτείνω. Αν δεν πάρεις ικανοποιητική απάντηση, αναρωτήσου αν παίρνεις από τη θεραπεία σου αυτά που χρειάζεσαι. Δες κι έναν νευρολόγο.
__________________
2.
Καλοκαιρινή απορία!
Τα ψαράκια στα fish spa, το χειμώνα που φεύγουν οι τουρίστες, τι τα ταΐζουν; Βάζουν τις πωλήτριες όλο το χειμώνα να μουλιάζουν τα πόδια τους;- Wanda
Λοιπόν αυτά τα ψαράκια λέγονται Garra Rufa, είναι παμφάγα, και όταν δεν έχουν να φάνε νεκρά κύτταρα ανθρώπων ή άλλων ψαριών ή φύκια, βολεύονται με κολοκυθάκι ή με φασολάκια πράσινα (ωμά, σε κομματάκια, χωρίς αλάτι).
__________________
3.
Έχω μια φίλη εδώ και δύο χρόνια η οποία είναι άπιστη και μάλιστα πολύ. Έχει κάνει παράλληλες σχέσεις ενώ ακόμη κι όταν είναι σε μια σχέση μόνο φλερτάρει με διάφορους. Κι ερωτώ : μπορώ να την εμπιστεύομαι απόλυτα? Γενικά πιστεύω στην συνολικοτητα του χαρακτήρα. Αν δεν είσαι ειλικρινής μέσα στη σχέση σου, σε κάποια περίπτωση που θα σε βολέψει θα πεις κατάμουτρα ψέματα και στο φίλο/φίλη. Δεν είναι κολλητή η συγκεκριμένη, είναι όμως φίλη. Τι πιστεύεις? Μπορώ να πω ότι έχω έναν καλό άνθρωπο για φίλο; Και αντίστροφα αν κάποιος βλέπει ότι η κοπέλα του (που απέναντι του είναι μια χαρά ) θάβει τις φίλες της μπορεί να πει ότι έχει σχέση με ένα αξιόλογο άτομο?
Οι άνθρωποι που απατούν συστηματικά δεν το κάνουν οπωσδήποτε επειδή είναι μοχθηροί, ή εγωιστές που δεν σέβονται τίποτα. Μπορεί και να είναι έτσι. Μπορεί η συμπεριφορά της να εξηγείται και διαφορετικά.
Μπορεί ας πούμε να είναι ιδιαίτερα ελκυστική και να έχει πολλές προτάσεις, και να της έρχεται εύκολα. Η ακεραιότητα μας ελέγχεται μόνο όταν έχουμε πειρασμούς, αλλιώς είναι θεωρίες. Μπορεί να μην καταφέρνει να διεκδικήσει αυτό που θέλει, οπότε ψάχνει να το βρει στον επόμενο. Μπορεί να έχει ανάγκη για έλεγχο. Μπορεί να είναι κάτι που έχει μάθει μεγαλώνοντας. Μπορεί να είναι και κάτι άλλο, ή συνδυασμός όλων αυτών. Αν είναι φίλη σου, ίσως να έχεις μια ιδέα.
Το θάψιμο δε νομίζω ότι είναι στην ίδια κατηγορία με την συστηματική απάτη. Η σεξουαλική συμπεριφορά είναι κάτι αρκετά πιο σύνθετο, πολύπλοκο και προσωπικό φαινόμενο, ειδικά για τις γυναίκες.
__________________
4.
τι κάνεις όταν έχεις σταματήσει να μιλάς με κάποια φίλη σου για σοβαρούς λόγους, αλλά οι φίλοι σου ενώ σε υποστηρίζουν και σου λένε ότι έχεις δίκιο και εκφράζονται με άσχημους χαρακτηρισμούς γι αυτήν, συνεχίζουν να συναναστρέφονται μαζί της.. Καταλαβαίνω πως ακούγεται κομπλεξικό, γιατί δεν γίνεται λόγω της ασυμφωνίας μου με την άλλη να χωρίσουμε στρατόπεδα, αλλά από την άλλη μου κακοφαίνεται γιατί νιώθω πως με κοροϊδεύουν.- Ελένη
Μπορεί και να το κάνουν, ειδικά αν λένε τα ίδια στην άλλη για σένα. Δεν είναι σαφές τι εννοείς με την έκφραση «οι φίλοι». Όλοι μα όλοι οι κοινοί φίλοι κάνουν ακριβώς το ίδιο; Και τι εννοείς «συναναστρέφονται»; Κάνουν like στο facebook, ή της ζήτησαν να βαφτίσει το παιδί τους;
Όταν σταματάς να μιλάς σε κάποιον, ακόμη και όταν έχεις πολύ σοβαρούς λόγους, προκαλείς ένα ρήγμα, και το ρήγμα αυτό χωρίζει μόνο εσένα από τους υπόλοιπους. Γι'αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη περισυλλογή και οργάνωση στον χειρισμό των διαφωνιών.
__________________
5.
"Το πάθος είναι αρρωστημένο συναίσθημα, δεν είναι πραγματικό, είναι instead of, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό. Το έχουν μόνο οι ανώριμοι και προβληματικοί άνθρωποι. Σημαίνει ότι δεν μπορώ να αγαπήσω κάποιον και δημιουργώ φαντασιωσικά αισθήματα. Είναι σαν να μην μπορεί κάποιος να κάνει έρωτα κανονικά και τότε γίνεται λίγο διεστραμμένος."
Απόσπασμα από συνέντευξη του Ματθαίου Γιωσαφάτ (Ψυχίατρος).
Νομίζω πως βαθιά μέσα μου συμφωνώ. Μου αρέσει να κάνω σεξ με ανθρώπους που σέβομαι, εκτιμώ και θαυμάζω. Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες μπορώ να νιώσω τον ερωτισμό.
Ποια είναι η γνώμη σου για αυτή την άποψη;
Ολόκληρη η συνέντευξη
Δε νομίζω ότι αυτό που είπε ο κύριος Γιωσαφάτ έχει ως συμπέρασμα αυτό που λες εσύ. Για πάθος λέει, όχι για πόθο. Δεν καταδικάζει το να θέλεις να κάνεις σεξ με κάποιον χωρίς να τον ξέρεις και να τον θαυμάζεις και να τον σέβεσαι.
Αν τον είχα απέναντι μου, θα του ζητούσα να ορίσει τη λέξη «πάθος». Με την συγκεκριμένη τοποθέτηση, όπως την αντιλαμβάνομαι, δεν διαφωνώ.
__________________
6.
Oταν, στα 40+, δεν πετάς μεν στη σχέση σου, αλλά είσαι βασικά οκ όμως, τι πρέπει να κάνεις; Να φύγεις να κυνηγήσεις στομαχικές πεταλούδες στους -άγνωστους και όχι και τόσο εύφορους -αγρούς, ή να κάτσεις εκεί που είσαι φτύνοντας τον κόρφο σου;
Το «βασικά οκ» δεν λέει τίποτα χωρίς να ξέρουμε ποιος είσαι, τι είσαι, τι περίμενες από τη ζωή, τι διεκδίκησες, τι έχεις ζήσει ως τώρα, τι ματαιώσεις πέρασες, πώς χειρίστηκες τις δυσκολίες, και πώς εξαργύρωσες τις ευκολίες. Άλλο είναι το «βασικά οκ» για μένα, άλλο για σένα, τελείως άλλο για τον περαστικό απέναντι.
Δεν λέει και κάτι ιδιαίτερο το «στομαχικές πεταλούδες». Θέλεις να ερωτευτείς; Μα κι αν ερωτευτείς, κι αυτό θα περάσει, και θα ξαναβρεθείς, στην καλύτερη περίπτωση, στο «βασικά οκ». Θέλεις κάτι άλλο, θέλεις ξανά κάτι που είχες στο παρελθόν, ή θέλεις κάτι που πιστεύεις ότι δεν έχεις ζήσει ακόμα;
Γενικώς, δεν λες απολύτως τίποτα, και απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Αυτό που ξέρω είναι ότι το 40+ πιθανόν να σημαίνει άλλα ΣΑΡΑΝΤΑ (40) ΧΡΟΝΙΑ ζωής, οπότε σκέψου πολύ καλά και πολύ σοβαρά πώς σκοπεύεις να επενδύσεις στις δυνατότητες που έχεις τώρα.
__________________
7.
Αγαπητή Α μπα, μόλις συνέβη κάτι που με έκανε να νιώσω ότι η υπομονή μου μόλις εξαντλήθηκε και σίγουρα δεν επανακυκλοφορεί, γι'αυτό και σκέφτηκα να απευθυνθώ σε εσένα, μήπως με διαφωτίσεις για το πως να διαχειριστώ το όλο ζήτημα. Είμαι 19 χρονών, μόλις έδωσα δεύτερη φορά πανελλήνιες και πέρασα στη σχολή που ήθελα στην πόλη που μένω. Μεγάλωσα σε μια αρκετά προβληματική οικογένεια, ο πατέρας μου ήταν χρόνια αλκοολικός, απόλυτος και ξεροκέφαλος. Έχω ζήσει αναρίθμητες στιγμές φρίκης, από βίαια ξεσπάσματα τα οποία κατέληγαν με περιπολικό στο σπίτι, μέχρι προσπάθειες αυτοκτονίας εκ μέρους του στην προσπάθεια του να μας εκβιάσει να μην τον διώξουμε. Ο πατέρας μου έχει ψυχολογικά προβλήματα, το αναγνωρίζουμε όλοι, αλλά αρνείται κατηγορηματικά να το δεχτεί και να κάνει κάτι γι'αυτό. Η μητέρα μου πλέον είναι τα πρόθυρα κατάθλιψης, πασχίζει τόσα χρόνια να τον βοηθήσει χωρίς αποτέλεσμα και απ'την άλλη δεν τον χωρίζει από λύπηση. Όλα αυτά έχω προσπαθήσει να τα ξεπεράσω μόνη μου σαν βιώματα, τα έχω καταφέρει σε μεγάλο βαθμό αλλά ακόμη νιώθω ότι με τρώνε μέσα μου κατά διαστήματα. Πλέον δεν πίνει, ούτε έχει βίαια ξεσπάσματα, αλλά προσπαθεί να γίνει χειριστικός λεκτικά. Και το πρόβλημα μου ξεκινάει κάπου εδώ. Με έχει κάνει να αισθάνομαι ότι ποτέ δεν θα είμαι αρκετή γι'αυτόν. Ήμουν πάντα πάρα πολύ ήρεμο παιδί και δεν τα έβαζε με εμένα. Πλέον όμως, που αρχίζω να βγαίνω και να απολαμβάνω τον ελεύθερο μου χρόνο μετά από μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά στην οποία μόνο διάβαζα και δούλευα να πληρώσω το φροντιστήριο μου, προσπαθεί να με κρατάει σπίτι μετά τις ώρες που σκοτεινιάζει με λόγια όπως "με έχεις απογοητεύσει σαν κόρη, δεν περίμενα αυτό από εσένα, εσύ είσαι κορίτσι και πρέπει να μένεις εδώ". Προσπάθησα να τον αγνοήσω, αφού δεν καταλάβαινε ποτέ όποτε προσπαθούσα να του εξηγήσω τις ανάγκες μου και τώρα το πρόβλημα του είναι ότι δουλεύω ( δύο φορές τη βδομάδα ) και δεν συνεισφέρω στο σπίτι. Α μπα, ειλικρινά σου μιλάω, τα λεφτά που βγάζω είναι ίσα ίσα για τα έξοδα μου και δεν βγαίνω καν κάθε μέρα. Με κατηγορεί ακόμα που μάζεψα κάποια λεφτά το καλοκαίρι να πάω πέντε μέρες διακοπές και δεν τα έδωσα στο σπίτι. Να σημειώσω ότι ο ίδιος δουλεύει και σπανίως δίνει λεφτά στο σπίτι. Σήμερα ξεκίνησε το ίδιο παραλήρημα και ένιωσα να πνίνομαι από αδικία γιατί προσπαθώ με κάθε τρόπο να μην τους επιβαρύνω και το μόνο που ακούω από αυτόν τον άνθρωπο είναι ότι σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου. Όλο τον χειμώνα πέρασα πολύ άσχημα, κλείστηκα στον εαυτό μου, έκλαιγα κάθε μέρα, υπήρχαν μέρες που ακόμα η αυτοκτονία φάνταζε δελεαστική και τώρα που τελείωσε όλος αυτός ο Γολγοθάς και προσπαθώ να κάνω πράγματα για μένα να νιώσω καλύτερα, νιώθω ένοχη ακόμα και για αυτό. Νιώθω ότι με πνίγει πια αυτός ο άνθρωπος, προσπαθώ να ανέβω και με ρίχνει πάλι στον πάτο. Αποφάσισα να πάω σε ψυχολόγο, να με βοηθήσει να διαχειριστώ ότι νιώθω, αλλά δε μπορώ να ζω στο ίδιο σπίτι με αυτόν τον άνθρωπο και να μην αισθάνομαι ότι πνίγομαι. Δε ξέρω τι άλλο να κάνω, μερικές φορές νιώθω την ανάγκη απλά να του χώσω μια μπουνιά και να φύγω, άλλες φορές σκέφτομαι να αυτοκτονήσω απλά και μόνο για να τον εκδικηθώ. Έχω τόσα νεύρα μέσα μου που σκέφτομαι μόνο παρορμητικά πλέον και δε μπορώ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό λογικά. Όσες φορές προσπάθησα, το μόνο που άκουσα είναι "έχεις παράπονο εσύ, που δεν έχω σηκώσει ποτέ χέρι πάνω σου". Όσο γράφω αυτό το κείμενο νιώθω ότι θα με πιάσουν τα κλάματα, ο θυμός μου με πνίγει και εγώ δε ξέρω τι να κάνω πια. Πως μπορώ να το χειριστώ μέχρι να πάω σε ψυχολόγο, αγαπημένη μου Α μπα; Δεδομένου ότι δε μπορώ να συντηρήσω τον εαυτό μου και να φύγω σε άλλο σπίτι στην παρούσα φάση. Συγχώρεσε με για το μεγάλο κείμενο. Σε ευχαριστώ ειλικρινά για την απάντηση σου.
Πολυαγαπημένη φίλη,
Εσύ από τη μεριά σου κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, και ακόμη περισσότερα. Είσαι αξιοθαύμαστη και γενναία και με πολύ άνω του μετρίου ευφυία, και γι' αυτό αντέχεις. Μην σου περνάει καν από το μυαλό σου ότι κάνεις κάτι λάθος, ή θα μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που κάνεις.
Υπάρχουν γραμμές βοήθειας με ανθρώπους που ξέρουν, που καταλαβαίνουν, και μπορούν να σε βοηθήσουν με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Εδώ είναι ένας κατάλογος, υπάρχει κι αυτό για να σε παραπέμψουν εκεί που πρέπει, και αυτή εδώ.
Πάρε σήμερα, τώρα τηλέφωνο σε κάποια από αυτές, και αν δεν σου αρέσουν οι απαντήσεις, πάρε στην επόμενη.
