LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: βίγκαν νεογέννητα

Επίσης: συζήτηση καφενείου

Στο σημερινό «Α μπα»: βίγκαν νεογέννητα Facebook Twitter
LIFOTEAM
LIFOTEAM
106


__________________
1.

Αγαπητη α, μπα, σου στελνω για να μοιραστω εναν προβληματισμο μου μαζι σου. Ειμαι διπολικη και ενω κατα κοινη ομολογια εμφανισιμη οταν συναπτω μια σχεση δεν ξερω πως να το πω στους συντροφους μου. Φυσικα μαζι με ολα εκδηλωνεται σε μενα το συμπτωμα της υπερσεξουαλικοτητας και ενω προσπαθω να το κρυψω, οταν καταληγω με εναν αντρα στο κρεβατι γινεται αντιληπτο το προβλημα μου. Τι λες να κανω για αυτο; Να το λεω στους εραστες μου απο πριν ή να κανω την κινεζα; Φιλια απο μυκονο
-Αννιαχ

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να συζητήσεις με τον ψυχίατρο που σε παρακολουθεί. Δεν είναι κουβέντες για το καφενείο.


__________________
2.

Λενα γεια! Γυρω στα 15 μου κολλησε η ιδεα να γινω κομμωτρια. Οι γονεις μου ηταν της αποψης οτι οποια ασχολειται με την κομμωτικη, το κανει επειδη δεν εχει μυαλο για γραμματα, σαν μονοδρομος λογω της χαμηλης νοημοσυνης της. Ημουν καλη μαθητρια, αλλα ηθελα να γινω κομμωτρια. Μου ελεγαν επισης, οτι δεν κανω για κομμωτρια γιατι δεν ειμαι πολυ γρηγορη στις κινησεις μου και οτι το επαγγελμα που θα μου ταιριαζε ειναι η λογιστικη. Ειχαμε διαμαχη. Ανενδοτοι για κομμωτικη. Περασα λογιστικη. Δεν μου αρεσε και την παρατησα. Τωρα πηγαινω σε μια σχολη κομμωτικής. Οι γονεις μου εχουν αρνητικη σταση. Εξακολουθει να μου αρεσει η κομμωτικη, αλλα...δεν ξερω. Ειναι φορες που νιωθω οτι δεν θα καταφερω να πετυχω σε αυτο το επαγγελμα. Μηπως οι γονεις μου ειχαν δικιο; Η με εχουν επηρεασει και νιωθω ανικανη; Η εξασκηση βοηθαει η ειναι καθαρα θεμα ταλεντου; Ειμαι τελειομανης, κρινω αυστηρα τον εαυτο και απογοητευομαι ευκολα. Μηπως δεν κανω για κομμωτρια;
-.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Οι γονείς σου σίγουρα σε έχουν επηρεάσει. Οι γονείς μας επηρεάζουν, το ξέρουν πάρα πολύ καλά, Οι λιγότερο ώριμοι γονείς το χρησιμοποιούν για να καταφέρουν αυτό που θέλουν, τους αρέσει πάρα πολύ να το εξασκούν, είναι μεγάλος πειρασμός η ευκολία που έχουν να επηρεάσουν τόσο βαθιά έναν άλλον άνθρωπο. Να θεωρείς δεδομένο ότι σε επηρεάζουν οι γονείς σου, όπως τον ήλιο που ανατέλλει κάθε μέρα.


Αναρωτιέμαι με ποιο επιχείρημα υποστήριξαν τη θεωρία ότι σου πάει η λογιστική. Ή δεν χρειάστηκαν καν επιχείρημα; Χαίρομαι πάρα πολύ που δεν υπάκουσες έστω και με εμπόδια και ξεκίνησες να κυνηγάς αυτό που αγαπάς από τα δεκαπέντε σου. Μπράβο σου. Τίποτα απολύτως δεν είναι καθαρά θέμα ταλέντου. Όλα είναι και θέμα εξάσκησης. Το ταλέντο δίνει μια επιπλέον ευκολία, αλλά δεν πας για πρωταθλητισμό, για να ασκήσεις το επάγγελμα που αγαπάς πας. Όσο πιο πολύ εξασκηθείς, τόσο καλύτερη θα γίνεις. Αυτό είναι νόμος, επίσης όπως ο ήλιος που ανατέλλει κάθε μέρα.


Η τελειομανία και η αυστηρότητα δεν είναι κακά στοιχεία. Η εύκολη απογοήτευση όμως, είναι. Σκέψου σε τι βαθμό έχεις επηρεαστεί και σε αυτό από τους γονείς σου. Συνέχισε την προσπάθεια χρησιμοποιώντας την τελειομανία και την αυστηρότητα υπέρ σου, προσπαθώντας να ελέγχεις τις έντονες αντιδράσεις απογοήτευσης. Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ σου. Όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο καλύτερη θα γίνεσαι. Είναι βέβαιο. Αν θέλεις, διάβασε και το βιβλίο «Άνθρωποι που ξεχωρίζουν» του Μάλκολμ Γκλάντγουελ. Νομίζω θα σε βοηθήσει πολύ και θα σε προβληματίσει σχετικά με την έννοια του αόριστου «ταλέντου» σε σχέση με την επιτυχία.

__________________
3.

Αγαπητή Α Μπα, σε διαβάζω εδω και πολυ καιρο και πραγματικα έχεις ανοίξει ενα υπέροχο παράθυρο τα μεσημέρια στην δουλεια. Το θεμα μου ειναι το εξής, με το αγορι μου ειμαστε πολυ καιρο μαζι και γνωριζόμαστε απο το γυμνάσιο. Άφαντος ο πατέρας του, η μητέρα χρεωκοπημένη και τα αδέρφια άνεργα χωρις καμία προοπτική. Το αγορι μου οτι εχει καταφέρει μέχρι τωρα το εχει κανει μόνος του και παράλληλα βοηθάει τους δικούς του. Το οτι τους βοηθάει με ενοχλεί λιγο γιατι στερείται πραγματα ενώ αυτοί δεν έχουν κανει τίποτα. Αλλα δεν μου πέφτει λόγος οπότε δεν λεω τίποτα. Σε ολη αυτή την κατάσταση λοιπον η μαμά μου τα έφτιαξε έναν Αφγανό στην καταγωγή άνδρα που γνώρισε στα χωράφια που δουλεύει. Παρεπιπτόντως απο την φοιτητική μου ζωή ειμαι εθελόντρια και υπέρ της διαφορετικότητας. Οταν το έμαθα ομως έπαθα σοκ! Πως γινεται σε μια στιγμή ενώ ειμαι υπέρ των μεταναστών κτλ να μην θέλω για μέλος της οικογένειας του αγοριού μου έναν Αφγανό; Πως να το διαχειριστώ; Να εκφράσω την αντιπάθεια μου κ να σταματήσω τον εθελοντισμό ; ειναι σαν να προδίδω αξίες και ιδέες αλλα πραγματικα δεν θέλω για κανενα λογο να συστήσω τον κύριο αυτο ως πεθερό μου στους γονείς μου και σε κανεναν γενικότερα. Αυτα.
- Σε διχασμό

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Γίνεται, αν είσαι ρατσίστρια. Οι αξίες και οι ιδέες που νομίζεις ότι έχεις, όπως φαίνεται, είναι επιφανειακές. Δεν ξέρω πώς θέλεις να το διαχειριστείς, είναι δικό σου θέμα. Μπορείς να το πάρεις απόφαση ότι είσαι ρατσίστρια και να κόψεις τον εθελοντισμό αυτού του είδους, ή να γίνεις μαχητική ρατσίστρια και να αρχίσεις τον «εθελοντισμό» άλλου είδους, ξέρεις εσύ. Ή μπορείς να προβληματιστείς και να σοκαριστείς, όχι για τον Αφγανό «πεθερό», αλλά για τον εαυτό σου, να δεχτείς ότι έχεις πολύ μέλλον ακόμα μέχρι να δεχτείς την διαφορετικότητα, και να παραδεχτείς ότι δεν είσαι «υπέρ των μεταναστών» αλλά υπέρ της ιδέας, και ακόμη περισσότερο, υπέρ της εικόνας που αποκτάς για τον εαυτό σου όταν σκέφτεσαι ότι είσαι άνθρωπος που είναι υπέρ των μεταναστών. Ίσως ξεκίνησες τον εθελοντισμό από φοιτήτρια επειδή έτυχε να είναι αυτό που θεώρησες πιο κουλ για σένα εκείνη την εποχή, όπως διαλέγει κανείς παπούτσια, μουσικά γούστα, για να ταιριάξει καλύτερα στο σύνολο. Τώρα κατάλαβες τι σημαίνει «είμαι υπέρ των μεταναστών», και όπως φαίνεται, δεν είσαι και τόσο πολύ. Σκέψου ποια είσαι, ποια θέλεις να είσαι, και πράξε αναλόγως.

__________________
4.


Αγαπητή Α,μπα μου!
Ξέρεις είμαι πολύ λυπημένη. Σε σημείο πανικού. Ίσως παγιδευμένη. Το πρόβλημα μου αφορά την οικογένεια μου. Είμαι 24 και έζησα σε μια καλή περιοχή, σε ιδιωτικό σχολείο και γενικά σε μια οικογένεια με μεγάλη οικονομική ευχέρεια. Παρόλα αυτά λάθος χειρισμός και πολλά λάθη μας έφτασαν σε μια άθλια οικονομική κατάσταση με πολλά χρέη, δάνεια κτλ....από εκεί που τα είχαμε όλα, τώρα δεν έχουμε τίποτα. Ήμουν καλή φοιτήτρια όποτε τελείωσα τις σπουδές μου στην ώρα μου και με πολλές θυσίες...παρόλα αυτά δεν μπορώ να βρω δουλειά, όσο και να προσπαθώ!! νιώθω μόνη, αποτυχημένη, οι τριβές στο σπίτι μου είναι το κερασάκι στην απόλυτη απελπισία μου, ντρέπομαι για το σπίτι μου αλλά και για την οικονομική μου κατάσταση που δεν μπορώ να κάνω κάτι για να την αλλάξω! Και σε ρωτάω! Πως είναι δυνατόν η έλλειψη χρημάτων να φέρνει τόση δυστυχία? Να απομακρύνει οικογένεια και φίλους; ποιον να κατηγορήσω για αυτή την κατάσταση; αγαπώ τους γονείς μου, τους λατρεύω αλλά πως μπορώ να ξεχάσω όλη αυτή την κατάσταση ενώ νιώθω τόσο θυμό και αδικία.;;;
- Η αταίριαστη.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κάπου έχω διαβάσει ότι το να χάνεις λεφτά (και κοινωνική θέση, ανέσεις και τα λοιπά) είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο τραύμα από το να έχεις γεννηθεί φτωχός. Δεν είναι και καμία τρομερή σοφία, βέβαια, ακούγεται αρκετά αυτονόητο. Προφανώς θρηνείς περισσότερο κάτι που έχασες, από κάτι που δεν είχες ποτέ.


Δεν ξέρω πώς γίνεται να αναρωτιέσαι πώς η έλλειψη χρημάτων φέρνει τόση δυστυχία. Πρέπει να είχατε πραγματικά πολλά λεφτά πριν για να το ανακαλύπτεις τώρα.


Λυπάμαι, αλήθεια λυπάμαι που ζεις κάτι τέτοιο. Μόνο να υποθέσω μπορώ πόσο σκληρό και αλλοτριωτικό μπορεί να είναι. Τώρα πρέπει να το φιλοσοφήσεις, για να μην γυρνάνε οι σκέψεις σου σαν μύγες γύρω από το ψοφίμι. Πρέπει να το επεξεργαστείς για να προχωρήσεις. Ξέρεις ποιον πρέπει να κατηγορήσεις. Δεν χρειάζεται να ξεχάσεις τίποτα. Μπορείς να αγαπάς τους γονείς σου, παρόλα αυτά. Μπορείς να είσαι θυμωμένη, και να τους αγαπάς ταυτόχρονα, ακόμη και να τους λατρεύεις. Η καρδιά έχει άπειρα συγκοινωνούντα δοχεία, βρες τα και γέμισε τα. Αυτό που είμαστε είναι το αποτέλεσμα αντικρουόμενων σκέψεων.


Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι η τελευταία λέξη. Η αδικία. Χάσατε τα λεφτά σας, τον κοινωνικό σας κύκλο και πιθανόν τον τρόπο που προσδιορίζετε τον εαυτό σας επειδή, όπως λες, έγινε λάθος χειρισμός και πολλά λάθη. Πού είναι η αδικία που σε πνίγει; Η αδικία, όπως την χρησιμοποιείς, είναι σα να λες ότι είχες το απόλυτο δικαίωμα να διατηρήσεις την οικονομική σου επιφάνεια και κάποιος σου το πήρε. Φυσικά, δεν είναι έτσι. Είναι πολύ σκληρό, αλλά αυτό είναι. Δεν έχασες κάτι που είχες νομοτελειακά, αλλά κάτι που έτυχε να έχεις με τις προσπάθειες άλλων, και το έχασες από λάθη άλλων. Δεν το δημιούργησες εσύ, ούτε το πήραν ειδικά από σένα, άρα δεν είναι κάποιο δικαίωμα που έχασες. Δεν σου το λέω για να σε πληγώσω, αλλά για να σε βοηθήσω, όπως μπορώ. Το σύμπαν δεν λειτουργεί με τέτοιους όρους. Ατυχία είναι να σε χτυπήσει αμάξι που δεν σε είδε, αδικία είναι να μην παίρνεις προαγωγή επειδή έχεις σκούρο δέρμα. Το να χάσεις την θέση σου από λάθη, ούτε ατυχία, ούτε αδικία είναι.

__________________
5.

Αγαπητή Α Μπα, Ίσως να μην δημοσιευσεις ποτέ την ερώτησή μου. Ίσως να μην καταλήξει ως ερώτηση. Από πάντα ήμουν ντροπαλή, εσωστρεφής, δύσκολη στο να κάνω φίλους αλλά αν ταιριάξω με κάποιον βγάζω τον ποιο κοινωνικό εαυτό μου. Είμαι και λίγο εγωίστρια και τελειομανής. Από μικρή έκλαιγα χωρίς ή με λόγο. πχ αν μου μιλούσε κάποιος απότομα, αν έγραφα άσχημα στο πιο ασήμαντο τεστ έκλαιγα. Δεν ξέρω γιατί πάντως δεν πιστεύω ότι είνιαι φυσιολογικό. Γιατί ακόμα το κάνω. Κλαίω μόνη μου και τώρα όταν νιώθω άγχος, οργή, φόβο, πίεση. Σκέφτομαι άσχημες στιγμές του παρελθόντος σε άκυρες στιγμές και κλαίω. Όσοι με γνωρίζουν από παλιά ξέρουν το ελαττωμά μου αυτό κ η μητέρα μου από κάποια στιγμή κ μετά όταν πήγαινε να μου μιλήσει απότομα μου έλεγε μην τολμήσεις και κλάψεις πράγμα που με έκανε να κλαίω ακόμα περισσότερο. Έχω φτάσει στο σημείο να είμαι σε δημόσιο χώρο και δάκρυα να τρέχουν απ τα μάτια μου και να μην ξέρω γιατί ενώ προσπαθώ να τα κρύψω ή να κλαίω χωρίς να θέλω Ναι, ίσως είμαι υπερβολικά ευαίσθητη. Τώρα ζω στην επαρχία μόνη όπου σπουδάζω, έχω κάνει ελάχιστους φίλους, ο ύπνος είναι η αγαπημένη μου ασχολία και με το ζόρι βγαίνω έξω. Προσπαθώ και πάντα προσπαθούσα να αποφεύγω τις κοινωνικές επαφές. Τελευταία έχω ελάχιστη όρεξη (για τα πάντα) και πολύ άγχος. Ίσως φταίει η εξεταστική. Τέλος, τα τελευταία βράδια δεν κοιμάμαι καλά, χάνομαι και σκέφτομαι τρόπους αυτοκτονίας. Όμως αν και δεν θα την επιχειρούσα, η σκέψη μοιάζει ελκυστική. Δεν το έχω πει σε κανέναν και δεν πρόκειται να απευθυνθώ σε ψυχολόγο. Μια σκέψη για το τι μπορεί να συμβαίνει στο ψυχισμό μου θα ήταν αρκετή. Ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ζητάς διάγνωση σα να είμαι ψυχολόγος, δηλώνοντας ότι δεν θα πας σε ψυχολόγο. Δηλαδή, θέλεις ψυχολογική αξιολόγηση από κάποιον που δεν είναι ψυχολόγος. Δεν θέλεις να πας, γιατί δεν θέλεις να μάθεις τι σου συμβαίνει. Θα ήθελες να μάθεις τι σου συμβαίνει υπό τον όρο ότι αν δεν σου αρέσει, θα μπορείς να το απορρίψεις.


Η δουλειά των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων δεν είναι να κρίνουν και να μοιράζουν πιστοποιητικά αξιολόγησης χαρακτήρα. Η δουλειά τους είναι να κάνουν μια σκέψη για το τι μπορεί να συμβαίνει στον ψυχισμό του άλλου, και να το ανακαλύπτουν μαζί με τον άλλον, με τη βοήθεια του άλλου. Πρέπει να πας σε ψυχολόγο όσο πιο γρήγορα γίνεται.

 

Μίλησε σε κάποιον έμπιστο σου, στη μαμά σου καλύτερα, για τις σκέψεις που κάνεις, και ζήτα της βοήθεια για να βρείτε μαζί ψυχολόγο. Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα άλλο που μπορείς να κάνεις. Εγώ δεν έχω ιδέα τι μπορεί να συμβαίνει στον ψυχισμό σου, ούτε οποιοσδήποτε άλλος που δεν είναι ψυχολόγος ή ψυχίατρος.


Για ένα είμαι σίγουρη. Δεν φταίει η εξεταστική. Η εξεταστική μπορεί να κάνει πιο έντονα τα συμπτώματα, αλλά είναι απολύτως βέβαιο πώς δεν είναι αυτό που σου φταίει.

__________________
6.

Αμπα. .
Είμαι μπερδεμένη! Είμαι 27 χρόνων ζω στην επαρχία και ειμαι αρραβωνιασμενη με τον Χ . Εδώ και ένα χρονο. Συνολικά είμαστε 4 χρόνια μαζί . Οι γονείς μου δεν με πίεσαν να αρραβωνιαστω είναι υποστηρικτικοι και μας ενώνει πραγματική αγαπη.το πρόβλημα μου είναι ότι πλέον με τον Χ. δεν είμαστε όπως παλιά . Αλλάξαμε ..Είναι αδιάφορος , σκέφτεται Συνέχεια τα χόμπι του, κάνει μεγάλες αγορές ενώ είμαστε δύσκολα οικονομικά , δεν μοιραζομαστε τις δουλειές του σπιτιού, δεν θέλει να κάνω αιτήσεις για αναπληρωτές δασκάλους για να μην φύγω μακριά (ενν ότι εγώ κάνω ) .Δεν είναι το ίδιο άτομο που γνώρισα και ερωτεύτηκα . Ξέρω ότι με αγαπάει! θεωρω ομως ότι δεν επικοινωνούμε πια! Αλλά δεν αρκεί μόνο να αγαπιόμαστε και να μην απαταμε ο ένας τον άλλο !ΜΈσα στη σχέση υπάρχουν και άλλα πράγματα σημαντικά .του έχω μιλήσει 2 φορες αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Δεν με καταλαβαίνει . Νόμιζα ότι είναι ο άνθρωπος που θα περνούσα το υπόλοιπο της ζωής μου...Αλλά μάλλον δεν είναι. Σκέφτομαι πως να το ξεστομισω. Θα πληγωθεί! Και εγώ θα πληγωθω. Τον αγαπάω α μπα . Σκέφτομαι και τους γονείς μου . Θα στενοχωρηθουν, τον αγαπάνε ! Με ρώτησαν 10 φορες αν είμαι σίγουρη πριν κάνω αυτό το βήμα. Σκέφτομαι τις ερωτήσεις τα σχόλια στην επαρχία που θα με κάνουν να νιώθω άβολα. Σκέφτομαι ότι θα κάνω το σωστό αν τον αφήσω ; θα κάνω λάθος ; αξίζει κ άλλη ευκαιρία η σχέση ; κάποιες φορές σκέφτομαι είμαι ακόμα εγώ ; ολα αυτα τα προβληματα που υπαρχουν εδω και 6ηνες με εχουν κανει να μην ειμαι ιδια να εχω νευρα να μην προσεχω την εμφανιση μου. Πιεζομαι παρα πολυ! Αλλαξε αμπα...αλλαξαμε..απάντησε μου Όσο πιο γρήγορα μπορείς ! Βρίσκομαι σε αδιέξοδο.
- Μπλακ φορεστ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κάποτε πρέπει να συζητήσουμε στο «α μπα» το νόημα της λέξης «αδιέξοδο». Θα το κάνουμε όμως αφού λύσουμε την παρεξηγημένη λέξη «αδικία».


Λοιπόν, αυτό που λες είναι ότι πρέπει να χωρίσεις, ότι το ξέρεις και θέλεις να χωρίσεις, αλλά το πρόβλημα είναι ότι ο χωρισμός είναι δύσκολος.


Δεν θα το χαρακτήριζα «αδιέξοδο».


Όταν ανακαλύπτουμε ότι κάναμε ένα λάθος, αυτό που τείνουμε να κάνουμε είναι να χωνόμαστε όλο και πιο βαθιά στο λάθος βρίσκοντας δικαιολογίες και εξηγήσεις για να το συντηρούμε, για να μην πούμε το απλό «έκανα λάθος, άλλαξα γνώμη». Ενώ φανερά το συμφέρον είναι να κόψουμε την λάθος συμπεριφορά όσο πιο γρήγορα γίνεται για να χάσουμε όσο λιγότερα γίνεται, στυλώνουμε τα πόδια και την συνεχίζουμε χάνοντας ενέργεια, με νεύρα και προσωπικές απώλειες, για να μην χρειαστεί να πούμε στους άλλους «έκανα λάθος, άλλαξα γνώμη».


Οι γονείς σου δεν τον αγαπάνε, τον βλέπουν θετικά γιατί εσύ τον παρουσιάζεις θετικά και θέλουν το καλό σου. Σε ρώτησαν εκατό φορές, και απάντησες με τη γνώση που είχες τότε. Τώρα ισχύουν άλλα. Δεν θα μείνεις με έναν άντρα που δεν σου ταιριάζει για να μην αλλάξει η ζωή των γονιών σου. Στην επαρχία που όπως λες ζεις θα σκανδαλιστούν δήθεν με την διάλυση του αρραβώνα και θα το ξεχάσουν με την επόμενη διάλυση αρραβώνα. Αυτός θα πληγωθεί, αλλά θα το ξεπεράσει. Καλύτερα να πληγωθεί τώρα παρά αργότερα. Εσύ θα πληγωθείς, αλλά θα το ξεπεράσεις ακόμη πιο γρήγορα, γιατί μέσα σου έχεις ήδη χωρίσει. Το ότι αρραβωνιάστηκες με την θέληση σου δεν σημαίνει ότι τώρα είσαι υποχρεωμένη να τηρήσεις τη συμφωνία μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος. Τα συμβόλαια λύνονται για κάποιο λόγο. Τα διαζύγια υπάρχουν για κάποιο λόγο. Έχεις δικαίωμα να αλλάξεις γνώμη. Αυτό δεν σε κάνει ούτε επιπόλαια, ούτε χαζή, ούτε αφελή, ούτε αναξιόπιστη. Υπεύθυνη σε κάνει.


Όσο για την αγάπη, να μην τα ξαναλέμε, ναι; Μπορείς να τον αγαπάς όσο θέλεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να περάσεις την υπόλοιπη σου ζωή μαζί του.

_________________
7.

Αγαπητή α, μπα
Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που τρώνε όσο θέλουν και ό,τι θέλουν και δε βάζουν κιλό. Μεγάλωσα χωρίς πολλούς αυστηρούς περιορισμούς στη διατροφή μου. Και τα παγωτά μου έτρωγα καθημερινά το καλοκαίρι, και διπλή μερίδα φαγητού και καπάκι κρέπα με σοκολάτα.
Στα 22 έκοψα το κρέας και στα 24 έγινα βίγκαν.
Τώρα είμαι 30 κι έχω σχέση μισό χρόνο. Ο ίδιος δεν είναι βίγκαν και δεν πρόκειται να γίνει. Σε συζητήσεις που είχαμε σκετικά με το βίγκαν τρόπο ζωής, αναφέρθηκε και η περίπτωση που κάνω οικογένεια και παιδιά (δεν ήταν συζήτηση για κοινό μέλλον, πιο πολύ συζήτηση απόψεων) πως θα τα ταϊζω. "Όπως τρώω κι εγώ" ήταν η απάντηση μου.
Μου είπε οτι είναι εγωιστικό, κι ότι δεν μπορώ να πιέσω τις διατροφικές μου συνήθειες σε ένα ανυποψίαστο μωράκι και καλό θα ήταν να του εξηγήσω και να αποφασίσει μόνο του αν θέλει να ακολουθήσει αυτόν τον τρόπο όταν μεγαλώσει, χώρια τα απαραίτητα που πρέπει να προσλαμβάνει από το μοσχαράκι και το γάλα.
Κι ερωτώ, όντως είναι πίεση και στέρηση; Δε θα είναι χειρότερο αν το μεγαλώσω και το εθίσω σε αυτές τις γεύσεις χωρίς να το ξέρει; Το σκεπτικό μου είναι το εξής: Να μεγαλώσει με βίγκαν διατροφή, χωρίς όμως να στερηθεί τίποτα "απολαυστικό". Υπάρχουν φυτικά επαλείμματα σοκολάτας. φυτικά παγωτά, άφθονες λιχουδιές για να μη νιώθει στερημένο. Επίσης αντί να πίνει δυο ποτήρια γάλα αγελαδινό πρωί-βράδυ, θα πίνει δυο ποτήρια γάλα σόγιας για το ασβέστιο. Θα παίρνει σίδηρο απο σπανάκι και φακές για παράδειγμα, δε θα έχει έλλειψη από τα απαραίτητα. Κι όταν φτάσει στα 10 ας αποφασίσει το ίδιο το παιδί αν θέλει να δοκιμάσει κρέας. Θέλει να βγει στα 12 για πιτόγυρο με τους φίλους του; Να φορέσει μάλλινο σκουφί; Δε θα σταθώ εμπόδιο αν αποφασίσει να ζει με κρέας και γαλακτοκομικά.
Εσύ λοιπόν τι λες; Οι κάπως διαφορετικές (αλλά όχι στερητικές) μου διατροφικές συνήθειες είναι κακοποίηση ή έστω πίεση αν τις περάσω στο (μελλοντικό) παιδί μου μέχρι κάποια ηλικία; Αυτό δε συμβαίνει ούτως ή αλλως; Θέλουμε δε θέλουμε μεγαλώνουμε με τις διατροφικές συνήθειες των γονιών μας. Μια μαμά που δεν ξέρει να μαγειρεύει ψάρια και τα παίρνει έτοιμα απ'έξω σπάνια, δε μαθαίνει στο παιδί της άλλες γεύσεις περισσότερο κι άλλες λιγότερο; Τι νομίζεις;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η έκφραση «εθίσω στις γεύσεις» δείχνει την σχέση που έχεις με το φαγητό. H εισαγωγή που κάνεις, που συνδέεις τόσο άμεσα το φαγητό με τα κιλά, επίσης. Έχεις δίκιο που λες ότι έτσι κι αλλιώς κάθε οικογένεια μεγαλώνει το παιδί με τα δικά της διατροφικά κολλήματα. Έχεις δίκιο στο ότι αν ένα παιδί τρώει κρέας και γαλακτοκομικά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι υγιές. Τι επιχείρημα χρησιμοποιείς όμως τώρα; Ότι αφού υπάρχουν και άλλοι που τα κάνουν θάλασσα σε αυτόν τον τομέα, τι πειράζει αν τα κάνω κι εγώ; Το να αντικαταστήσεις τις ελλείψεις μιας βίγκαν διατροφής δεν είναι καθόλου απλό, χρειάζεται πολλές γνώσεις και αφοσίωση για να αντικαταστήσεις την ισορροπία της πληθώρας που υπάρχει στην δίαιτα του παμφάγου. Αν είσαι τόσο σίγουρη ότι το κάνεις σωστά, ακόμα και τότε, θεωρώ ότι υπάρχει ένα λογικό άλμα. Υποθέτεις ότι οι διατροφικές ανάγκες ενός παιδιού, και η ικανότητα του οργανισμού να απορροφά είναι όπως του ενήλικα. Αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο. Οπότε το λογικό, και κατά τη γνώμη μου, και ηθικό, είναι να μεγαλώσει το παιδί με το λιγότερο δυνατό ρίσκο, και μετά να μάθει ότι υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι διατροφής. Δηλαδή το σωστό να του δώσεις την ευκαιρία να επιλέξει την στέρηση όταν καταλαβαίνει τι είναι και θέλει να κάνει αυτή την επιλογή, και όχι να την θεωρεί δεδομένη.


Τώρα βέβαια εσύ δεν θεωρείς ότι ο βιγκανισμός είναι στέρηση, γιατί υπάρχουν υποκατάστατα όπως τα «φυτικά επαλείμματα σοκολάτας». Σε αυτό δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ, διότι για μένα η ανάγκη υποκατάστασης δημιουργείται από την στέρηση. Το το λέει και η λέξη: υπο-κατάστατο.

_________________
7.1

α μπιτσα σε διαβαζα πριν λιγο καιρο και ειχε αναφερθει την στηλη μια αμερικανικη σειρα με μια γυναικα που ειναι single και ρεαλιστρια και αντιμετωπιζει καπως ψυχρα και ρεαλιστικα την πραγματικοτητα και τους γυρω της και αν θυμαμαι καλα ειναι καιι λιγο ατσουμπαλη αλλα ουτε αυτο την νοιαζει, και ελεγα να την δω την σειρα και ξεχασα πως την λενε.. ΔΙΑΦΩΤΕΙΣΤΕ ΜΕ
-κενο μνημης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ


Μάλλον το fleabag είναι.

106

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
Ellie the Opossum
Ellie the Opossum
Η κατάλληλη και επαρκής διατροφή ειναι το βασικό θέμα, αλλα μην υποτιμάμε καθόλου την επιρροή στην ψυχολογία του μικρού παιδιού, η απαγόρευση τροφών (ιδίως λαχταριστων) τα επηρεάζει βαθύτατα μολις το καταλάβουν - δηλαδή μολις πάνε στον παιδικό σταθμό και στο σχολειο αργότερα. Το μυαλό ενός νηπίου ή μικρού παιδιού λειτουργεί αλλιώς, δεν εκλογικεύει, δεν καταλαβαίνει ούτε απο ηθική ούτε καν απο αλλεργίες (που τις βιώνει όμως κι υποφέρει). Ετσι η στέρηση της τούρτας που τρώνε τα αλλα παιδάκια με φανερή απόλαυση, ακομα και αν εχει άλλη τουρτα και μεγαλύτερο κομμάτι, φαινεται σαν τεράστια αδικία και καταπίεση, σε σημείο που κάποια παιδια που στερούνται πολλές τροφές (λχ όσα εχουν αλλεργία στη λακτόζη) αποκτουν κανονικό ψυχολογικό πρόβλημα γιατι (1) νιώθουν αποκλεισμένα και (2) απο τα πολλα ¨μην το φας" που αναγκαστικά ακούνε, νιώθουν οτι η ίδια η τροφή ειναι εχθρός.Μου τα είχε πει η παιδο-αλλεργιολογος πριν κάποια χρονια, πλέον το εχω ζήσει (αν και πιο ήπια λόγω του οτι οι απαγορευμένες τροφές ειναι λίγες). Αυτο το ζόρι, την αίσθηση αδικίας, το παράπονο γιατι να μη φάει το ΙΔΙΟ που τρώνε τα αλλα παιδάκια (κι οχι το ταπεράκι, κι ας ειναι παρόμοια και λατρεμένη τουρτα) δεν θα ήθελα να το ζει κανένα παιδάκι. Δεν εχει καμια σχέση με τη στέρηση ή τον περιορισμό οπως το βιώνουμε οι ενήλικες ή ένα μεγαλύτερο παιδι που θα το επιλέξει το ίδιο, ειναι ένα τραύμα στην ψυχή που επηρεάζει και πολλες άλλες συμπεριφορές και δεν γιατρεύεται εύκολα ακριβώς γιατι καταγράφεται απο την αρχή της ζωής του παιδιού σε σχέση με την πρωταρχική ανάγκη, την τροφή.Για την κοπέλα που έστειλε το #7: εχω φίλους και σέβομαι απόλυτα τους βετζεταριαν και τους βεγκαν, εννοείται ψάξε το παρά πολυ πριν ακομα μείνεις έγκυος για να ξερεις τι χρειάζεται να κανεις ηδη κατα την εγκυμοσύνη, αλλα σε παρακαλώ μην υποτιμήσεις καθόλου το ψυχολογικό κομμάτι, και μην του δημιουργήσεις ενοχές αν στα 3-4 του ή στα 6-7 του θελει τελικά να φάει γλυκό στο πάρτυ του ξαδελφου ή της συμμαθητριας (αλλα ρωτά και τον παιδίατρο αν μεχρι τότε δεν εχει φάει τίποτα ζωικής προέλευσης).
Franny
Franny
@7το κομματι της υγειας, μπορεις να το λυσεις με παιδιτρο και εναν καλο διατροφολογο, για το κατα ποσον μπορεις οντως να αντικαταστησεις με ασφαλεια ολες αυτες τις τροφες, πραγμα για το οποιο αμφιβαλλω, αλλα δεν ειμαι και καλη γνωστρια.υπαρχει ομως το πολυ σοβαρο κομματι της διαφωνιας σου με τον ανδρα σου...σε περιπτωση που ο ενας ηταν φανατικος μουσουλμανος και ο αλλος φανατικος χριστιανος, τι θα γινοταν με αυτην την σχεση?αυτα τα θεματα επρεπε να τα λυσετε πριν αποκτησετε παιδι. δεν ειναι μονο δικο σου θεμα το τι θα τρωει το παιδι, επειδη εισαι η μητερα. και ο ανδρας σου ειναι ο πατερας. το "θεμα" σου σας ηταν γνωστο εξ αρχης. γιατι ο καθενας θεωρησε οτι θα το ρυθμισει οπως επιθυμει, ετσι αυτοματα? αυτο δειχνει και την σχεση που εχετε η δενε χετε..επιπλεον, την αμφιλεγομενη αποψη την εχεις ΕΣΥ κι οχι ο πατερας.για την προελευση κατ το υποβαθρο των αποψεων σου, συμφωνω με την abba, αλλα δεν ειναι αυτο το πιο σημαντικο.
staxti&bourberi
απαγορεύεται η σόγια σε βρέφη και ειδικά σε αγόρια. Το είχα διαβάσει αυτό σε μία μελέτη που έκανα για το μάστερ. πιο αναλυτικά εδώ: https://www.westonaprice.org/health-topics/soy-alert/why-babies-should-not-be-fed-soy/
polychroma
polychroma
Το Weston Price Foundation έχει κατακριθεί για τις θέσεις του σχετικά με το raw milk και την πολεμική του κατά των προϊόντων σόγιας: https://en.wikipedia.org/wiki/Weston_A._Price_FoundationΕκτός αυτού, το board του foundation αποτελείται ακριβώς από άτομα που πουλάνε θεωρίες για υγιεινή διατροφή χωρίς βάση: https://www.westonaprice.org/about-us/board-of-directors/Επιστημονικές έρευνες αντιθέτως, δείχνουν τα αντίθετα αποτελέσματα: http://jn.nutrition.org/content/134/5/1220S.fullΔεν είναι όλες οι πηγές εξίσου αξιόπιστες. Γι'αυτό υπάρχουν peer reviewed επιστημονικά περιοδικά.
parmezana
parmezana
7# Δηλαδη αυτο που θα λειψει απο το παιδι θα ειναι οι σοκολατες??? Επισης, το θεμα σου ειναι η υγεια των παιδιων σου ή η ευημερία τψν ζωων? Διοτι με τα GMO που παραγεται η σογια δε ξερω κατα ποσο θα τρεφεται υγιεινα το παιδι σου. Ουτε με τα αμφιβόλου ποιοτητας φυτικα ελαια της σοκολάτας(βλ. Palm oil). Νομιζεις οτι οι ανθρωποι καλυπτουν τις αναγκες τους σε ασβεστιο μονο με το γάλα? Τα τυρια τι ρόλο παιζουν? Γιατι οι γυναίκες πασχουν απο οστεοπόρωση σε ποσοστα 20% και οστεοπενια σε ποσοστα 50%? Β12 απο που θα παιρνει το παιδι σου? Εχεις σκεφτει τπτ απο αυτά πριν παρεις την αποφαση σου εις βαρος της υγειας ενος μωρου? (για την ιστορία είμαι φλεξιτέριαν και διατροφολογος)
tiffany42
tiffany42
#7 Πώς φαίνεται οτι η κοπέλα δεν εχει ιδέα απο παιδια ! Με όλο το σεβασμό κι όλας .Ναι, ειναι εγωιστικό να θες να μεγαλώσεις το παιδί σου με τα δικά ΣΟΥ πρότυπα . Δεν υπολογίζεις τον (μελλοντικό )πατέρα αλλα ούτε και το μελλοντικό παιδί σου.Διότι αν το υπολογιζες θα το άφηνες να διαλέξει μονο του. Τα παιδια ακολουθούν το παραδειγμα μας είτε το απορρίπτουν αφού το δουν και το ζήσουν. Δε μπορεις να τα αποκλείσεις κοινωνικά και διατροφικά . Διότι αποκλείονται κοινωνικά : δε θα μπορουν να πανε σε παρτυ , θα κοιτάνε παράξενα τα αλλα παιδια που τρώνε τα σνακ τους στο σχολείο,θα αναρωτιούνται τι είναι αυτα που βλέπουν στην τηλεόραση . Και πώς νομίζεις θα αντιδράσουν οι παππούδες ; Θα σεβαστούν τα θελω σου ; Δε θα ταΐζουν κρυφά το παιδί σου ;Οι αρχαίοι έλεγαν μέτρον Άριστον . Κρέας μια φορα στις δεκα μέρες , γάλα ας πίνει το παιδί κατσικίσιο απο μικρές φάρμες , τυριά σε μικρές ποσότητες, φρούτα λαχανικά βιολογικής γεωργίας και πάντα εποχής κλπ.
hey there
#7δεν ειμαι βιγκαν, αλλα γιατι θεωρειται απαραιτητο οτι η βιγκαν διατροφη ειναι η στερημενη επιλογη επειδη απλα διαφερει απο την πλειοψηφια?δηλαδη αν εγω μετακομισω στην ασια, θα πρεπει να δινω στο παιδι μου να τρωει σκυλο επειδη τρωνε οι παμφαγοι που ζουνε γυρω μου?αλλιως επιβαλω τη στερηση σε ενα ανυπερασπιστο παιδι?δεν λεω φυσικα να επιβαλει καποιος στο παιδι του να ειναι βιγκαν η βετζετεριαν η οτιδηποτε. Αν θελει το ιδιο να τρωει κρεας ας τρωει, δε χρειαζεται και απολυτη ταυτιση αποψεων στις οικογενειες!το λογικο ομως και αυτο που ερχεται φυσικο σε οποιονδηποτε γονιο, οπως αλλωστε και στους μη βετζετεριαν, ειναι να δινουν στο παιδι τους αυτα που τρωνε και οι ιδιοι, είτε είναι σογια και υποκαταστατα, ειτε ειναι κοκκινιστο και σουβλακι, ας μη κατακρινουμε μονο μια ομαδα.
φούστα κλαρωτή
φούστα κλαρωτή
Βρε παιδιά, να προσέχουμε λίγο τι λέμε και τι μπαρούφες αμολάμε αλόγιστα. Αν ήταν έτσι όπως το λες, rudi, τότε στην υπόλοιπη ζωή μας θα έπρεπε να μην τρώμε τροφές στις οποίες δεν είχαμε εκτεθεί ως έμβρυα. Η αλλεργίες μπορεί να εμφανιστούν ανα πάσα στιγμή είτε σε παιδιά είτε σε ενηλίκους. Επίσης, οι παιδίατροι συνιστούν όταν ξεκινούν οι εισαγωγές στερεών τροφών στα μωρά, να δοκιμάζεται μια τροφή κάθε φορά ώστε να δούμε αν εμφανιστεί κάπου αλλεργία ή δυσανεξία και να εντοπίσουμε την πηγή του προβλήματος εύκολα. Δε με έχει ρωτήσει ποτέ ο παιδίατρος τι έτρωγα στην εγκυμοσύνη, πολύ απλά γιατί δεν έχει σχέση ο μηχανισμός θρέψης, πέψης και μεταβολισμού ενός εμβρύου με ένα μωρό που έχει αποκοπεί από τον ομφάλιο λώρο.
Αγριομολόχα
Αγριομολόχα
#5 Το ότι η μητέρα σου σού λέει μην τολμήσεις να κλάψεις, με τάραξε λίγο. Παρόλο που διακρίνονται κάποια συμπτώματα, θα ήταν εγκληματικό να βγάλουμε διάγνωση κι ας έχουμε βρεθεί στη θέση σου. Με το να μοιραστείς μαζί μας αυτό που σε προβληματίζει, έκανες το πρώτο βήμα για να βρεις τη λύση. Και σε θαυμάζω γι' αυτό! Το επόμενο είναι να βρεις κάποιον που θα σε βοηθήσει ουσιαστικά. Υπάρχουν τηλεφωνικές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης που μπορούν να σε κατευθύνουν. Όταν βρεις τις ισορροπίες σου και βγεις από όλο αυτό θα είσαι πολύ δυνατή και δεν θα ξανα κλάψεις, στο εγγυώμαι! Όλα θα πάνε καλά θα το δεις.
Lisa_Simpson
Lisa_Simpson
#6 Χώρισέ τον βρε κορίτσι μου, όσο το νωρίτερο, τόσο το καλύτερο. Αν σε πιέζει από τώρα, φαντάσου να θες να βγάλεις διαζύγιο ή να έχετε κ παιδί... Λες να συμφωνήσει σε συναινετικό κ να μη σε τρέχει στα δικαστήρια για να σου κάνει τη ζωή δύσκολη; Οι συγχωριανοί θα το ξεχάσουν, εσύ θα σαι αυτή που θα τον "τρώει στη μάπα" για την υπόλοιπη ζωή σου...
Lisa_Simpson
Lisa_Simpson
#7 Ο άνθρωπος είναι παμφάγο ζώο, όπως η γάτα σαρκοφάγο και το κουνέλι φυτοφάγο. Άρα, αν η γάτα δε μπορεί να επιβιώσει τρώγοντας μαρούλια κ το κουνέλι τρώγοντας μπιφτέκια, ε και ο άνθρωπος δεν είναι ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ φτιαγμένος να είναι vegan. Έλεος πια. Τα ζωικά τρόφιμα δεν είναι δηλητήρια. Κ μη μου πείτε για την ηθική του θέματος, και τα φυτά είναι ζωντανοί οργανισμοί, κ τα καλλιεργούμε (δλδ τα εκμεταλλευόμαστε) για να τα φάμε.
ramona_flowers
ramona_flowers
#7- πως γινεται να θες να κανεις το παιδι σου βηγκαν (και να εισαι και ο ιδιος δηλαδη) και να μην ξερεις οτι ο σιδηρος απο της τροφες φυτικης προελευσης (πχ φακες) δεν απορροφαται?
NotoriousX
7- Δε θέλω να εκφέρω άποψη για τον veganισμό, εξάλλου δεν εχω εμπεριστατωμένη άποψη με επιχειρήματα. Αυτό που ειδα και σκάλωσα είναι ότι θεωρείς πως ο σίδηρος προσλαμβάνεται εξίσου από φυτικές τροφές, κάτι που είναι λάθος. Ο σίδηρος ναι μεν προσλαμβάνεται αλλά απορροφάται μόνο από ζωικής προέλευσης τρόφιμα για βιοχημικους λόγους που δεν έχουν τόση σημασία. Σπουδάζω ιατρική αν αυτο προσδίδει κάποια βαρύτητα στο σχόλιο αυτό. Θα σε παρακαλούσα να μην επινοήσεις μόνη σου μια διατροφή για το μωράκι σου στην οποία θα του στερήσεις χρήσιμα στοιχεία για την υγιή ανάπτυξη του. Δε θα περιοριστώ σε vegan ή μη τροφές, ως προς αυτο θα σε καθοδηγήσει ένας παιδίατρος ή ένας διατροφολόγος που γνωρίζει καλύτερα και μπορεί να σε κατευθύνει κατάλληλα. Σε παρακαλώ όμως, μη δείξεις ανευθυνότητα, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι όταν διάβαζα την ερώτηση.
luckystrike
luckystrike
Κάνοντας πάλι το συνήγορο του διαβόλου εμένα ο φίλος μου παίρνει σπιρουλίνα. Η οποία έχει μεγάλη απορροφησημότητα. Αν δεν κάνω λάθος μεγαλύτερη του κρέατος. Τώρα όσο για την πρωτείνη που παίρνουμε από το κρέας με τον τρόπο που το μαγειρεύουμε στη ελλάδα απ'όσο διάβασα καταστρέφεται. Εν ολίγοις, θέλει ροζ και κόκκινο το κρέας για να είναι χρήσιμο.
walkingbread
#5 Αυτα που γραφεις μου θυμιζουν εμενα σε ολη την παιδικη μου ηλικια και λιγο πιο μετα. Νομιζω οτι εχεις κοινωνικη φοβια η social anxiety στα αγγλικα, μπορει να το εχει παρει το αυτι σου. Σε παρακαλω κανε μια χαρη στον εαυτο σου και πηγαινε σε ψυχολογο, οσο και αν η ιδεα σε τρομαζει στην αρχη. Θα ασθανθεις πολυ καλυτερα. Ειδικα αν σε αγχωνουν καθημερινα πραγματα, οπως πχ να μιλησεις στον υπαλληλο στο σουπερ μαρκετ η το πως θα κατσεις στη σταση του λεωφορειου γιατι νομιζεις οτι ο απεναντι σε κρινει για τον τροπο που καθεσαι. Αν θελεις να μιλησεις καπου στειλε μου μηνυμα εδω.
Orangette
#7Αγαπητή φίλη, φαντάζομαι ότι η προσέγγισή σου είναι τόσο απόλυτη γιατί τα παιδιά είναι ακόμη ένα θεωρητικό ενδεχόμενο. Όσο όμως κυοφορείς ή και θηλάζεις οι ανάγκες τους έχουν προτεραιότητα σε σχέση με τις δικές σου, θα πρέπει επομένως να προσαρμόσεις ανάλογα τη στάση σου, για να μην επιβαρύνεις το παιδί σου με προβλήματα, τα οποία οπωσδήποτε θα μπορούσαν να χαν αποφευχθεί. Είναι γνωστό ότι ο ζωικός σίδηρος έχει καλύτερη απορροφησομότητα από τον φυτικό. Είναι γνωστό ότι τα συμπληρώματα διατροφής επίσης δεν απορροφώνται εξίσου καλά από τον οργανισμό , γιαυτό επισημαίνεται στις συσκευασίες τους ότι δεν υποκαθιστούν ισορροπημένη διατροφή. Βοήθησε το μωρό σου να μεγαλώσει ομαλά, κι έχει όλο το χρόνο να διαλέξει μεγαλώνοντας- όπως διάλεξες και εσύ- και χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του..Επίσης ξέρεις πόσο δύσκολο είναι για τον άλλο γονιό να βλέπει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το μωρό να μην αναπτύσσεται σωστά, επειδή η μητέρα αρνούνταν να εγκαταλείψει προσωρινά τη χορτοφαγία και να μημπορεί να κάνει τίποτα; (για την ιστορία το μωρό γεννήθηκε πρόωρο και λιποβαρές για την εβδομάδα που ήταν)Δεν κρίνω τις δικές σου διατροφικεπς επιλογές. Όμως όσο το μωρόεξαρτάται από σένα, οι ανάγκες του υπερτερούν. Έχει ανάγκη από σωστή θρέψη όπως έχει ανάγκη να μην πίνεις και να μην καπνίζεις.
γωγώ
γωγώ
#7: Λοιπον, το κρεας, τα ψαρια κτλ εχουν μεσα στοιχεια που ειναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για την σωστη αναπτυξη ενος παιδιου και πανω απ'ολα για την υγεια του.Το βρισκω εγωιστικο (ναι εγωιστικο) να ταιζεις το παιδακι (που καποτε θα κανεις) οτι εσυ θεωρεις σωστο.Ανοιξε κανα βιβλιο και ρωτα κανα γιατρο γιατι πρεπει τα παιδια να τρωνε κρεας κτλ, αυτο που σκοπευεις να κανεις το θεωρω ακρως επικινδυνο.
(η) Domus
#7# Αυτο που λες οταν θα γινει 10 θα αποφασισει,δεν ισχυει. Εχουμε μια οικογενειακη φιλη που ηταν βεγκαν και εκανε και τα παιδια της ετσι. Οταν τη ρωτησαμε γιατι δε τα αφηνει να φανε και κατι αλλο να δοκιμασουν,μας ειπε "του εχω δωσει γυρο και δε του αρεσε". ΠΡΟΦΑΝΩΣ αφου δεν ειχε φαει ποτε..αρα αφησε το να αποφασισει μονο του οπως αποφασισες και εσυ. Ασε που το παιδι θα γινει σαν καχεκτικο με ραδικια. Αστο να μεγαλωσει και να αποφασισει.
Kati thelo
Kati thelo
#7Το πόσο έχω αγχωθεί και θέλω να βρω τρόπο να βγάλω αυτά που έχω στο κεφάλι μου για αυτό το θέμα δεν φαντάζεσαι. Υποθέτω ότι θα θηλασεις. Το θετικό είναι ότι το γάλα σου δεν επηρεάζεται από αυτά που τρως εσύ. Ο οργανισμός σου όμως αποδυναμωνεται. Πρέπει να κάνεις συχνά εξετάσεις και να παίρνεις συμπληρώματα. Το ίδιο ελπίζω να κάνεις από τώρα. Στους 6 μήνες ζωής του μωρού γίνεται η εισαγωγή στερεών τροφών. Χρειάζεται σίδηρο και βιταμίνες. Πλέον οι αποθήκες σιδήρου έχουν αδειάσει και το μητρικό γάλα καλύπτει λιγότερο από 20% του σιδήρου που χρειάζεται. Τα μωρά τα συμπεριφερομαστε ως αναιμικά ως 2 χρόνων. Οπότε καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι το κρέας. Ο αιμικος σίδηρος απορροφάται από τον οργανισμό εύκολα και σε μεγάλο ποσοστό μπορεί και 20% Ο μη αιμικος σίδηρος (φακες) απορροφάται ελάχιστα 2% και πάλι με κατάλληλες συνθήκες (χωρίς αναστολεις θρέψης κλπ). Καταλαβαίνεις ότι για να πάρεις όσο σίδηρο θα έπαιρνες από το κατσικάκι ή το μοσχαρι, από τις φακές πρέπει να φας 2 κιλα. Αδύνατο για ένα βρέφος. Μπορώ να γράφω με τις ώρες.. Το γάλα σόγιας, δεν είναι γάλα με την έννοια του ζωικού γάλακτος. Δεν έχει ζωικές πρωτεΐνες που είναι απαραίτητες για το βρέφος. Το λεμε γάλα γιατί τυχαίνει να έχει την ίδια όψη. Σταματάω εδώ.. Διάβασε, ενημερώσου, φερσου υπεύθυνα και ενήλικα. Μην κινδυνέψει η υγεία κανενός μωρού πια.
still_dreaming
Τώρα αγχώθηκα και εγώ.Έχουμε στο μυαλό μας ότι κάποιες τροφές κάνουν καλό ή παρέχουν κάποιες βιταμίνες, έτσι γενικά και αυθαίρετα. Με αφορμή το σχόλιό σας, έψαξα λίγο και είδα ότι υπάρχει πλήθος άλλων τροφών που περιέχουν περισσότερο σίδηρο από τις φακές και το σπανάκι..Όμως αυτά τα δύο είχα στο μυαλό μου ως τις κύριες πηγές σιδήρου πέρα από το κρέας..Δεν ξέρουμε τίποτα για τη διατροφή μας και απλά βασιζόμαστε σε απλές και γενικές παραδοχές..
Kati thelo
Kati thelo
Ξέρεις μέχρι να κάνω παιδί δεν είχα ιδέα. Οι παλιοί ήξεραν Χαχαχα χαχαχα.. Τώρα διαβάζω και μαθαίνω κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Η παγίδα με τις τροφές είναι η απορρόφηση τους από τον οργανισμό. Σε τι ποσοστό και τι την εμποδίζει. Οι ζωικές πρωτεΐνες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, όπως και τα λίπη. Τα λαχανικά είναι συνοδευτικά. Πλέον οι πληροφορίες είναι μπροστά μας αν ψάξουμε. Ας δώσουμε στα παιδιά μας το καλύτερο δυνατό ώστε να αναπτυχθούν όσο καλύτερα μπορούν.
Silva
Silva
#7 Με βάση την πλειοψηφία των σχολίων που είδα ως τώρα:1. Οι βιγκανς δεν τρώνε "φρούτα και λαχανικά". Τρώνε οτιδήποτε δεν είχε μάτια και νευρικό σύστημα. 2. Κάτι ειπώθηκε για "μητρικό γάλα". Προφανώς και θα πιει το παιδάκι μητρικό γάλα. Εκτός αν το σχόλιο αναφερόταν σε μητρικό γάλα αγελάδας, το οποιο ανήκει στα μοσχαρακια και όχι στα δικά μας τα βλαστάρια. Αν μιλάμε για ανθρώπινο μητρικό γάλα, ποιος ο λόγος να μη θηλάσει το μωρό;3. Ξέρω αρκετά παιδάκια που μεγαλώνουν ως βιγκανς και είναι μια χαρά στην υγεια τους. 4. Όλοι οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους με βάση τις αξίες τους και τις συνήθειες τους. Δεν έχω ακούσει ποτέ να ασκείται κριτική σε μια μάνα επειδή δίνει πολλές λιχουδιές στο παιδί της, επειδή καπνίζει κοντά του, επειδή το 50% της διατροφής του παιδιού είναι delivery, goody's και σουβλάκια, επειδή το μεγαλώνει χριστιανικά και το πάει να κοινωνήσει (εκεί να δείτε κίνδυνοι για την υγεία του!), επειδή του αγοράζει κινητό από το Δημοτικό ακόμα (επίσης κακό για την υγεία ενός μη πλήρως ανεπτυγμένου εγκεφάλου). Όμως μια μάνα θέλει να μεγαλώσει το παιδί της σύμφωνα με τις δικές της αξιες, μαθαίνοντας του να αγαπά τα ζώα και να μην τα τρωει, και ξαφνικά είναι ανεύθυνη, ενώ υπάρχουν τρόποι να ακολουθεί κανείς μια πλήρως ισορροπημένη vegan διατροφη. Θα ήθελα μια εμπεριστατωμένη εξήγηση πάνω σε αυτό το διαχωρισμό που συμβαίνει.
Neverlander
Διαφωνώ με το 4, βεβαίως και υπόκεινται σε κοινωνική κριτική τέτοιοι γονείς - όπως και θα έπρεπε! Απλώς μπορεί να μην το κάνουν μπροστά σε μια τέτοια μητέρα (και πατέρα, μην ξεχνιόμαστε) και καλά κάνουν, δεν γίνεται να μπλεκόμαστε, αλλά η βίγκαν φίλη ζήτησε γνώμη, οπότε...Και για το 3 θα πω το αυτονόητο: που το ξέρεις; κι εγώ μπορεί να σου πω το ίδιο για αυτά που τρώνε πατατάκια, το θέμα είναι ότι αμφότεροι το πληρώνουν αργότερα στη ζωή, συγκεκριμένα μετά τα 30-35, που αρχίζουν τα διάφορα προβλήματα μέσα-έξω!
Silva
Silva
Προβλήματα έχουν όλοι πλέον. Ξέρω ελάχιστους ανθρώπους, όχι μόνο μετά τα 30, αλλά και μετά τα 20, που δεν έχουν κάποιο, μικρό ή μεγάλο, θέμα υγείας, όλοι μεγαλωμενοι με τη συμβατική διατροφή που είχαμε όλοι ως παιδιά. Επομένως μάλλον το αυτονόητο είναι ότι η διατροφή δεν ήταν ο καθοριστικός παράγοντας.
καλημέρα τι κάνεις;
Βασικά οι vegan τρώνε ότι δεν κάνει θόρυβο όσο ζει. Όταν ξεριζώνεις το μαρούλι, όταν κόβεις το μήλο, ουσιαστικά το σκοτώνεις. Και μετά το βάζεις στο ψυγείο για να συντηρηθεί μέχρι να το φας. Τα φυτά έχουν νευρικό σύστημα, αλλά δεν έχουν μάτια. Ούτε φωνή. Αλλά οκ αγαπητοί vegans, δεν τα ακούτε άρα δεν τρέχει τίποτα. Οκ, συμφωνούμε ότι η βιομηχανία παραγωγής κρέατος δεν είναι και ότι πιο αγγελικά πλασμένο στο κόσμο που ζούμε. Αλλά νομίζω ότι υστεριαζετε προς λάθος κατεύθυνση. Επίσης το 4 μοιάζει με αναπαραγωγή στερεοτύπων.
Το_κοτσύφι
Ως προς το 4 ,μια χαρά κριτική ασκείται και σε αυτους.Δηλαδή πιστεύεις πως αν μια μητέρα έστελνε και έλεγε δινω πατατακια στο μωρό μου επειδή βαριέμαι να μαγειρέψω η α,μπα και οι σχολιαστές θα της ελεγαν μια χαρά κάνεις,μονο βιγκαν διατροφή μην του κανεις;Ελεος με αυτό το σύνδρομο καταδίωξης που σας πιάνει.Και τελοσπαντων κανένας δεν οφείλει "μια εμπεριστατωμένη εξήγηση " σε κανένα.Η μητέρα εν προκειμένω οφείλει να ενημερωθεί και να διαβασει και να ρωτήσει γιατρους και να μη μένει κολλημένη στα πιστεύω της ,αν χρειαστεί.Εγώ δεν είμαι γιατρός,δεν την κατακεραυνώνω, ούτε μπορώ να ξερω αν γίνεται ενα βρεφος ή νηπιο να τραφει σωστά με βιγκαν διατροφή. Απλα πιστεύω πως η λογική ε δεν τρέχει και τίποτα θα παίρνει το σίδηρο απ τις φακές και θα του κανω αλειμμα σοκολάτας για να μη ζηλεύει,ειναι καπως επιδερμικη να το πω ευγενικα.Ως προς το κομμάτι της υγειας και μονο.
Σουβλίτσα
Σουβλίτσα
Όταν έχεις έλλειψη σιδήρου (έχω χρόνια) οι φακές δεν θεωρούνται η τροφή που θα σε βοηθήσει να συμπληρώσεις την έλλειψη. Το κρέας έχει απίστευτα μεγαλύτερες ποσόσητες σε πιο αποροφήσιμη μορφή.
rosa nera
Έχεις απόλυτο δίκιο για το κρέας(αιμικός σίδηρος),αλλά,δοκίμασε να εντάξεις στο εβδομαδιαίο διαιτολόγιό σου φακές,διπαξ εβδομαδιαίως.Και όμως,ανεβάζουν τον σίδηρο.
VBox
VBox
Φυσικά λέγοντας μητρικό γάλα, δεν εννοεί κανείς ότι η μαμά είναι αγελάδα, ανάλογο όμως με τη διατροφή της είναι και το γάλα που ταΐζει το παιδί της. Επίσης, συμφωνώ απόλυτα με όλα τα σχόλιά σου αλλά παρατήρησε κάτι: σε όλα τα παρακάτω γράφεις για ΠΑΙΔΙΑ. Ένα μωρό μέχρι τουλάχιστον τα 3 πρώτα του έτη χρειάζεται ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε συστατικά. Αυτό είναι θέμα ασφάλειας και όχι αξιών.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Πιστεύεις στα σοβαρά ότι δεν ασκείται κριτική σε γονείς όταν είναι γνωστό ότι ζουν τα αιδιά τους με σοκολάτες και μακντόναλντς; Ή αν φουμάρουν μες στη μούρη τους;Ευτυχώς το σχόλιο της CopyPaste δείχνει ότι μπορεί να είναι κανείς χορτοφάγος χωρίς να αυτοπαγιδεύεται σε ιδεοληψίες, αλλά να σκέφτεται ώριμα και λογικά, ειδικά όταν είναι υπεύθυνος για άλλες ζωές.
CopyPaste
CopyPaste
#7: Ως χορτοφάγος (δυστυχώς όχι βίγκαν λόγω αλλεργιών), έχω κάνει κουβέντες για το τι θα τρώει το μελλοντικό μου παιδί κ με τον άντρα μου κ με την υπόλοιπη οικογένεια. Είναι εύκολο να λες θα κάνω αυτό γιατί το θεωρώ σωστό, όμως από τη στιγμή που θα επιλέξεις να φέρεις έναν άνθρωπο στον κόσμο πρέπει η ευζωία του να είναι η πρώτη σου προτεραιότητα, αλλιώς μην κάνεις παιδί κανείς δεν σε αναγκάζει. Κ στην περίοδο της εγκυμοσύνης κ στην περίοδο του θηλασμού θα πρέπει να τσεκάρεις κ εσένα κ το μωρό ότι είσαι οκ από βιταμίνες κλπ, ανάπτυξη οστών κλπ κλπ. Από τη στιγμή που θα αρχίσεις να εισάγεις στερές τροφές (περίπου στο 6μηνο) πάλι θα πρέπει να τσεκάρεις ότι το παιδί τρέφεται σωστά. Θα πρέπει όμως σε περίπτωση που χρειάζεται ζωικά προιόντα, γιατί πχ δεν έχει καλή απορρόφηση ασβεστίου, να είσαι διατεθιμένη να του τα δώσεις. Αυτό που πρέπει νομίζω να καταλάβεις ότι από τη στιγμή που θα μπεις στην διαδικασία αναπαραγωγής μέχρι ο/η απόγονός σου να είναι σε θέση να αποφασίσει για τον εαυτό του/της, όσο είσαι υπεύθυνη ΠΡΕΠΕΙ να φροντίζεις για την ευζωία του. Κ αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα αναγκαστείς να ταίσεις/μαγειρέψεις ή ακόμα κ εσύ η ίδια να φας ζωικά προιόντα. Σκέψου τι προτεραιότητες έχεις κ πάρε τις αποφάσεις σου αναλόγως αλλά όχι εις βάρος ενός παιδιού.
Nayia
Λοιπόν, κι εγώ ως χορτοφάγος (και όχι βίγκαν λίγο λόγω βαρεμάρας και λίγο επειδή είμαι εξαρτημένη από το γιαούρτι) τα έχω σκεφτεί όλα αυτά με τα σκυλιά μου. Μου φαινόταν ανήθικο αρχικά να λέω ότι εγώ δεν τρώω κρέας και να δίνω στα σκυλιά μου. Έψαξα και για βετζετάριαν και βίγκαν τροφές και δε βρήκα στην Κύπρο. Αλλά κατέληξα ότι από τη στιγμή που είναι υπό την ευθύνη μου είμαι υπεύθυνη για την ευζωία τους και οφείλω να κάνω ότι είναι καλύτερο γι αυτά (όπως θα οφείλω και για το παιδί μου στο μέλλον). Μίλησα με αρκετούς κτηνίατρους και έψαξα αρκετά και το θέμα των τροφών και έχω καταλήξει στην καλύτερη για μένα λύση. Οι τροφές που τους αγοράζω πλέον είναι από μια εταιρεία που χρησιμοποιεί ζώα βιολογικής εκτροφής τα οποία εκτρέφουν οι ίδιοι, το ίδιο και λαχανικά, και τουλάχιστον νιώθω κάπως καλύτερα που ξέρω ότι τα ζώα μεγάλωσαν σε καλές συνθήκες και ταλαιπωρήθηκαν όσο το δυνατό λιγότερο μέχρι να φτάσουν στο πιάτο των σκυλιών μου. Επίσης το κάθε σκυλί ακολουθεί εξατομικευμένη διατροφή ανάλογα με τη ράτσα και την ηλικία του. Το ένα πχ που είναι 15 χρονών χρειάζεται περισσότερα λαχανικά και υδατάνθρακες από την καινούρια κουταβίτσα μου που είναι 6 μηνών που θέλει πρωτείνη για ανάπτυξη. Οπότε θεωρώ ότι είναι καλές οι ιδέες αλλά επι του πρακταίου όταν έρθει η ώρα που θα κανεις παιδί, θα βάλεις την υγεία του πάνω από όλα γιατί θα το αγαπάς και θα θες το καλύτερο για αυτό. Με αυτό βέβαια δε θέλω να πω ότι θα το μπουκώνεις κάθε μέρα κρέας. Θεωρώ ότι είναι υπεύθυνο κάθε γονέας να συμβουλεύεται και παιδίατρο και διατροφολόγο ειδικευμένο στην βρεφική και παιδική διατροφή για να διασφαλίζει ότι το παιδί του τρέφεται όσο καλύτερα γίνεται. Επίσης να κάνει τη δική του έρευνα, όχι γενικά στο ίντερνετ, αλλά να γνωρίζει ας πούμε τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για το θέμα, και να πράττει ανάλογα.
Nayia
Ρόζα μου θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω για το μόνο παιδίατρο. Ή μάλλον θα διαφωνήσω με το μόνο ένα παιδίατρο. Έχω δει πολλές λάθος συμβουλές από παιδίατρους με τα παιδιά των φίλων μου τα τελευταία χρόνια οι οποίες αποδεικνυονται ως λάθος από τον επόμενο παιδίατρο που πάει το παιδί και το ψάχνει λίγο περισσότερο το θέμα. Μιλάμε για θέματα διατροφής, αλλεργιών κτλ. Οπότε θεωρώ καλύτερο να μη μένεις μόνο στη μία γνώμη για κάτι τοσο σημαντικό όσο η διατροφή του παιδιού σου. Επίσης δε θεωρώ ότι όποιος δεν είναι γιατρός αποκλείεται της γνώσης και της γνώμης. Γι αυτό δημοσιεύονται οι έρευνες, γι αυτό υπάρχει το Cochrane reviews, τα επιστημονικά περιοδικά. Με μια συνδρομή στο Athens μπορεί ο μέσος άνθρωπος να έχει πρόσβαση σε επιστημονικά δεδομένα και να τα καταλάβει. Δεν εννοώ βέβαια να κάνει διάγνωση κανένας στον εαυτό του αλλά να έχει άποψη και να το συζητήσει με το γιατρό, παιδίατρο, κτηνίατρο κτλ. Αν ο γιατρός δεν είναι ενημερωμένος να πάει και αλλού.
rosa nera
Δεν έγραψα μόνο ένα παιδίατρο.Ας πάρει και δεύτερη γνώμη,αν και το tour στους γιατρούς, ελληνική μανία είναι αυτή,δεν είμαι σίγουρη ότι είναι πολύ καλή ιδέα.Τον κτηνίατρο να μην τον υποτιμάς καθόλου,διότι η κτηνιατρική είναι πολύ δύσκολη σχολή!Τα περι αλλεργιών τα γνωρίζει αλλεργιολόγος,ο οποίος ενδέχεται να συστήσει και απ-ευαισθητοποίηση αν το κρίνει σκόπιμο.Όσοι έχουν κάνει,γνωρίζουν περί τίνος ομιλούμε,να μην αναλύουμε εδώ.