__________________
1.
Αμπουλα νομιζω ειμαι με εναν τσιγγουνη. Η αληθεια ειναι οτι παντα πιστευα οτι δεν χρειαζεται να τα πληρωνει οοολα ο αντρας, πιστευω στην ισοτητα και στο μοιρασμα υποχρεωσεων εξοδων αλλα πιστευω οτι και ενα κερασμα ειτε απο εμενα ειτε απο το αγορι μου δε θα εβλαπτε. Ελα ομως που το εχω δει σπανια σε αυτα τα 4 χρονια σχεσης. Λεφτα εχει, δουλεια καλη εχει, οικονομικη ανεση εχει..οπως κι εγω...ελα ομως που αν παμε σε καποιο ακριβο εστιατοριο παντα θα σχολιασει ποσα πληρωσαμε και παντα ο λογαριασμος θα ειναι στα δυο (συνηθως παντα μου βγαινει εμενα πιο υψηλο το μεριδιο). Δεν μου αρεσει αυτο, το εχω εκφρασει οτι δεν ειναι νορμαλ. Πιο προσφατα ξενερωσα οταν ηταν εξωτερικο για δουλεια (εννοειται πληρωμενο απο τη δουλεια του), πηγα να τον βρω (με δικα μου εξοδα) και ρε συ αμπα...δεν με κερασε ουτε ενα γευμα οσες μερες εμεινα. Μαλιστα ενα βραδυ πηγαμε σε ενα ακριβο μαγαζι και πληρωσα εγω, και δεν μου εδωσε ακομα πισω τα μισα (το οποιο με κανει να νιωθω και αβολα να τα ζητησω, δε θα θελα βασικα να μπω στη διαδικασια να τα ζητησω γιατι θα θελα πχ να με κερασει κι αυτος μια φορα και οκ, ας μην μου τα δινε). Δεν ξερω αν πιανεις το κονσεπτ..αλλα πραγματικα με κουραζει ολο αυτο με τα λεφτα. Δηλαδη αν εχουμε οικογενεια τι θα κανουμε?Παρε εσυ τωρα πανες και μετα παιρνω εγω με το ιδιο ποσο?Μου φαινεται γελοιο αλλα δεν ξερω πως αντιμετωπιζεται χωρις να προσβληθει καποιος.Δεν μου χε ξανατυχει σε αλλη σχεση μου τετοιο πραγμα, συνηθως μια κερβαγε ο ενας, μια ο αλλος..τετοιο ερωτημα δεν μου χε ξαναδημιουργηθει
-πλερωνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κι εγώ νομίζω ότι τα έχεις με έναν τσιγκούνη, και αν κάνετε οικογένεια, θα εξακολουθεί να είναι τσιγκούνης. Είναι τρόπος του λέγειν το «αν κάνουμε οικογένεια» ή υπάρχει όντως τέτοιο ενδεχόμενο; Γιατί αν ναι, πρέπει να κάνεις μερικά βήματα πίσω και να δεις με ποιο τρόπο αυτή η έλλειψη γενναιοδωρίας και η μίρλα σχετίζεται με τον υπόλοιπο χαρακτήρα του, γιατί ελπίζω να μην πιστεύεις ότι αυτό είναι ξέχωρο και δεν επηρεάζει τίποτα άλλο.
__________________
2.
Γειά σου α,μπα! Θέλω να σε ρωτήσω κάτι που μάλλον γνωρίζω την απάντηση! Το ποστ είναι μεγάλο, δεν το ήθελα όμως έγινε. Ελπίζω να μη σε κουράσει.Η σχεση μου 40 χρόνων είναι πολύ κολλημένος με την οικογένεια του. Θα απογαλακτηστει ποτέ; Κι όταν λέω ποτέ εννοώ σύντομα! Είμαστε μαζί ένα χρόνο και νιώθουμε πολλά συναισθήματα, όμως θέλω να φύγουμε μακριά. Μας έρχονται ευκαιρίες για δουλειά εκτός του τόπου μας και εγώ θα πάω και ας τον χάσω. Εμένα ανοίγουν τώρα τα φτερά μου και δεν πρόκειται να τα κόψω,είμαι στα 30 και θέλω να κάνω τόσα πολλά στη ζωή μου! Θα κάνει την υπέρβαση θέλω να πιστεύω και θα ακολουθήσει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η οικογένεια σου πρέπει να σου κόβει τα φτερά και να σε έχει στο βάθρο του σωτηρα! Είναι πολλές οι λεπτομέρειες που δεν μπορώ να αναφέρω αλλά είναι εντελώς μαμακιας. Και η απάντηση που παίρνω, αυτός είμαι και αν σου άρεσω. Μου αρέσουν ολα τα υπόλοιπα όμως γιατί πρέπει να τον χαρακτηρίζει το μόνο που με ενοχλεί; Θα αλλάξει ή είναι πλέον αργά; Στην αρχή της σχέσης μας ήταν εντελώς διαφορετικό άτομο, δεν ήταν τόσο εξαρτημενος από την οικογένεια του, ή καλυτερα δεν το βλέπα εγω. Είχαμε συζητήσει ότι θα φευγαμε και αυτό ήταν το πλάνο μας. Τώρα κατάλαβα ότι ήταν λόγια του αέρα. Λόγια για να με κάνει να μη δω τότε αυτό που είναι και φύγω. Άρα αυτό που είναι, μαμακιας και ψεύτης δε μου κάνει. Όμως θα αλλάξει, δεν μπορεί να κάνω λάθος... Έτσι; Και κάτι άλλο! Γιατί όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο δεν είμαστε ο εαυτός μας; Γιατί κρυβουμε τον εαυτό μας έστω και τα αρνητικά στοιχεία, ενώ μέσα μας πιστεύουμε ότι αυτό είμαστε και αν αρεσουμε. Εγώ δεν έπεσα σε αυτό το τριπακι γιατί αγαπώ τον εαυτό μου και πάνω από όλα θέλω να αγαπηθω για μένα και μόνο για μένα. Και ας μην είναι πολλοί αυτοί που με αγαπούν είναι η αγάπη τους πελωρια και μόνο για μένα για όλο μου το είναι. Με ενοχλεί όμως που συνανταω άτομα που κρύβουν τι είναι και στο φανερωνουν μετά που έχεις αγαπήσει όλες τις άλλες πτυχές του εαυτού τους. Και τελικά φαίνεται δεν τους αγαπησες ποτέ 100%, οπότε η αγάπη αυτή δεν υπάρχει; Και ας ξέρω οτι την ένιωσα; Είμαι πολύ μπερδεμένη. Ένα είναι σίγουρο ότι αν το ήξερα από την αρχή δεν θα ήμουν μαζί του. Γιατί λοιπόν να μην φανερωνουμε τον εαυτό μας; Γιατί να τα κάνουμε τόσο μπερδεμενα ενώ είναι απλά, όπως το 1 +1 =2. Ένα αληθινό εγώ και ένα αληθινό εσύ κάνουν 2 πολύ ευτυχισμενους ανθρώπους γιατί είτε μαζί κάνουνε είτε δεν μπορουνε και πάνε για το επόμενο αληθινό 1. Σε ευχαριστώ!
-Ριτσα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν τα κάνουμε μπερδεμένα, είναι μπερδεμένα. Δεν σου είπε ψέματα στην αρχή. Το ξέρει ότι θέλει τη μαμά του, και το ξέρει ότι δεν πρέπει να θέλει τόσο πολύ τη μαμά του, και όταν σε γνώρισε πίστεψε ότι εσύ θα τον κάνεις να θέλει τη μαμά του λιγότερο. Μετά κατάλαβε ότι ούτε εσύ μπορείς να τον κάνεις να θέλει τη μαμά του λιγότερο, κάτι που είναι πολύ αναμενόμενο γιατί κανείς δεν μπορεί να αλλάξει για κάποιον άλλον παρά μόνο για τον εαυτό του, οπότε γύρισε σε αυτά που ξέρει, και τώρα σου λέει 'αυτός είμαι και αν σου αρέσω', που πρέπει να λάβεις πάρα πολύ σοβαρά υπ' όψη σου. Ρωτάς αν θα αλλάξει, μετά είσαι σίγουρη ότι θα αλλάξει επειδή αποκλείεται να κάνεις λάθος, και το κωμικοτραγικό είναι ότι όχι μόνο δεν σου έχει πει ότι έστω θα προσπαθήσει να αλλάξει, αλλά σου έχει πει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται. Αλλά θα αλλάξει, επειδή έτσι σε βολεύει, και δεν μπορεί να κάνεις λάθος στο τι σε βολεύει.
Ένας χρόνος είναι καλό χρονικό διάστημα για να ξέρεις κατά πόσο έχεις κοινό όραμα ευτυχίας με τον άλλον, ώστε να γίνει κοινό σχέδιο για το μέλλον. Εσείς μάθατε ότι δεν έχετε κοινό όραμα ευτυχίας, άρα πολύ δύσκολα έχετε κοινό μέλλον. Δεν σε κορόιδεψε, πραγματικά ήθελε να ήταν κάποιος άλλος, ούτε σου έφαγε τα νιάτα, τριάντα χρονών είσαι. Κάνε τα σχέδια σου και ξεκίνα να τα υλοποιείς. Στο κάτω κάτω στη πράξη θα φανεί.
__________________
3.
Καλησπέρα γλυκιά Α μπα,
για να μη λεω πολλά, η στήλη σου είναι τέλεια και η ερώτησή μου απλή... Τι είναι για σένα ο γάμος; Θα με ενδιέφερε η άποψή σου. Ποιες οι προυποθέσεις για να μην καταλήξει σε χωρισμό;
-αγχωμένος γαμπρός(?)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ευχαριστώ πολύ, αγχωμένε γαμπρέ. Το κοινό όραμα ευτυχίας, που αναφέρεται και παραπάνω. Τι είναι καλή ζωή για τον καθένα; Να ζει κάτω από τη μαμά του για να του προσέχει τα παιδιά, ή να πάει στο εξωτερικό και να γνωρίζει συνέχεια καινούρια πράγματα και ανθρώπους; Δεν έχει σημασία αν θα αλλάξει το όραμα, σημασία έχει να είναι κοινό, την ίδια χρονική περίοδο. Αυτό είναι πιο πιθανό να συμβεί μεταξύ ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει με παρόμοιο τρόπο, που έχουν κοινωνική συνάφεια, και νομίζω ότι περιλαμβάνει πολλά στοιχεία του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Όταν ταιριάζουν δύο άνθρωποι σε αυτό το θέμα, μάλλον θα ταιριάζουν στα άλλα μεγάλα θέματα ενός γάμου, που είναι οι κοινωνικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, θέματα ανατροφής παιδιών, η σχέση με τα χρήματα. Το κοινό όραμα ευτυχίας περιλαμβάνει όλα αυτά, τα μεγάλα και τα μικρά. Όσο πιο μεγάλη αρμονία υπάρχει εκ των προτέρων, τόσο πιο εύκολα θα λυθούν τα προβλήματα και τα ερωτήματα που προκύπτουν σε μια κοινή ζωή.
Ένα θέμα, βέβαια, είναι ότι για να έχει κάποιος ένα σαφές όραμα ευτυχίας, πρέπει να ξέρει καλά τον εαυτό του και να τον έχει δεχτεί. Δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι ότι θέλεις να ζεις πάνω από τη μαμά για να σου φέρνει φαγητό και για να σου μεγαλώσει τα παιδιά σου. Κακό είναι αν δεν το παραδέχεσαι, κακό είναι αν δεν το καταλαβαίνειες, κακό είναι αν λες στον άλλον ότι δεν είναι αυτό που θέλεις για να μην φύγει. Κακό είναι να μην ξέρεις τι θέλεις. Κι επειδή όλα αυτά είναι πολύ συνηθισμένα, παντρεύονται άνθρωποι που δεν τα έχουν καν συζητήσει όλα αυτά, και ελπίζουν ότι θα τα λύσει η αγάπη, ή, ακόμα χειρότερα, πιστεύουν ότι ο άλλος θα αλλάξει γνώμη, επειδή αυτοί έχουν δίκιο και αυτός έχει άδικο. Μόνο που δεν υπάρχει σωστό και λάθος όραμα ευτυχίας, ο καθένας έχει το δικό του, είτε το ξέρει, είτε όχι.
__________________
4.
Έχω μία κολλητή που κάθε φορά που βρισκόμαστε γύρω στις 1-2 φορές το χρόνο μου μιλάει συνέχεια για το τι έγινε στο κοινό μας παρελθόν. Του στυλ θυμάσαι αυτόν που είχαμε γνωρίσει 10 χρόνια πριν τι γλυκός που ήταν? Θυμάσαι το πρώτο μου σπίτι στη Θεσσαλονίκη; και κάθε φορά τα ίδια. Εγώ βαριέμαι να μιλάω γι' αυτα κάθε φορά και να θυμάμαι τον καθένα που γνωρίσαμε μαζί και τι είπε κτλ και προτιμώ να μιλάμε για το τώρα και τα σχεδιά μας. Έχω δοκιμάσει το χιούμορ μα δεν έπιασε. Πλέον δεν είμαστε η μία στην καθημερινότητα της άλλης καθώς ζούμε σε άλλες χώρες και καταλαβαίνω ότι της έρχονται αναμνήσεις. Ποιά η γνώμη σου;
-kounoupidi
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Για δοκίμασε να διερευνήσεις, με διακριτικότητα βέβαια, μήπως είναι δυσαρεστημένη από τη τωρινή της ζωή και προσπαθεί να την ξεχάσει τις λίγες στιγμές που μιλάει με σένα, επειδή εκπροσωπείς μια πιο χαρούμενη περίοδο της ζωής της. Ρώτα την τι την στενοχωρεί αυτή την περίοδο, τι την κρατάει ξύπνια τα βράδια, αν υπάρχει κάτι τέτοιο.
__________________
5.
Λοιπόν, μία από τις καλύτερες φίλες μου θέλει να διηγείται τα όνειρα της. Το θεωρεί πολύ σημαντικό. Εγώ σκυλοβαριέμαι. Ενώ είναι πολύ ενδιαφέρουσα σαν άτομο και καλή φίλη αυτό πραγματικά δεν το αντέχω. Όταν κοιμόμαστε στο σπίτι μου και το πρωι μου λέει: Να σου πώ τι όνειρο είδα χθες το βράδυ; και ξεκινά μία αφήγηση τουλάχιστον 10 λεπτών που δεν βγάζει κανένα νοήμα, όλα μπουρδουκλωμένα μεταξύ τους. Και εγώ βαράω ενέσεις. Της λέω: όχι, μην μου το πεις το όνειρο σου και παρόλαυτά το λέει ενώ νομίζω βλέπει πως δεν ακούω. Πραγματικά τα όνειρα της είναι πιο περίπλοκα και αλλοπρόσαλα από οτιδήποτε. Δεν με πειράζει να μου πει κάποιος κάτι του στυλ: Ασε, είδα εφιάλτη χθες τον Βολντεμορτ, τρόμαξα πολύ και ξύπνησα. Και εγώ το κάνω, αλλά δεν αντέχω να ακούσω όλο το κατεβατό και να πρέπει να το ερμηνεύσω και μετά. Τι θα έκανες στη θέση μου;
-oneirokritis
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Απαντάς «όχι, μη μου λες» και συνεχίζει; Ε τότε είσαι ελεύθερη να σηκωθείς και να κάνεις δουλειές, να φτιάξεις καφέ, να πάρεις τηλέφωνα, να ντυθείς και να πας στο σούπερ μάρκετ. Λίγα πράγματα είναι πιο βαρετά από την εξιστόρηση ονείρων των άλλων, δικαιολογείται όταν ένα όνειρο είναι ιδιαίτερα αστείο ή τρομαχτικό, αλλά αν συντομεύεται σε μια πρόταση. Αυτό που σου κάνει είναι πλήρης αναισθησία, οπότε δοκίμασε να απαντήσεις με άλλη τόση.
__________________
6.
Αγαπητή Α μπα,
ο προβληματισμός μου είναι συναισθηματικής φύσεως. Είμαι καινούρια στο όλο dating game και λίγο αργοπορημένη. Μέχρι τώρα οι συμβουλές σου αποδείχτηκαν πολύτιμες για να χτίσω μια όμορφη, υγιή και ισορροπημένη σχέση που βασίζεται στην επικοινωνία, κάτι για το οποίο σε ευχαριστώ από τα βάθη τις καρδιάς μου. ΑΛΛΑ. Βρίσκομαι σε πλήρως άγνωστα νερά όσον αφορά τις πρώην. Για παράδειγμα, γενικότερα είμαι της σχολής live and let live, όμως μία πρώην ήταν επανειλημμένως επιθετική εναντίον μου κι ενώ δεν είχα αντιδράσει ποτέ μπροστά της, μου είχε γίνει για μήνες εμμονή το πώς θα ανταποδώσω ύπουλα (ντάξει όντως είναι θέμα, τώρα το ξεπέρασα). Να σημειωθεί ότι ο τύπος εν τέλει με απάτησε με τη συγκεκριμένη, γελάω. Στην τωρινή μου σχέση ο σύντροφός μου είχε ένα δύσκολο ερωτικό παρελθόν, με αποτέλεσμα να αποτελώ λίγο τον έρωτα με τον οποίο πέρασε ο έρωτας. Αυτό με κάνει να νιώθω ότι έρχομαι μονίμως δεύτερη σε σύκριση με κάποια άλλη κοπέλα που ήταν λ.χ. η πρώτη του ή έζησαν πιο πολλά μαζί. Το έχουμε συζητήσει, έχει άπειρη κατανόηση και μου δίνει να καταλάβω πως δεν είναι έτσι. Για μερικές βδομάδες, γιατί σε λίγο καιρό ξαναβρίσκω τον εαυτό μου να φορτώνει τα προβλήματα της σχέσης μας σε κάποια προηγούμενη. Ζητώ μια οξυδερκή συμβουλή, να μου δείξεις κάτι που ίσως χάνω στην όλη κατάσταση.Πώς αντιμετωπίζω προηγούμενες σχέσεις συντρόφων από εδώ και πέρα με νηφάλιο τρόπο; Έχεις ανάλογες εμπειρίες; Ευχαριστώ εκ των προτέρων μόνο και μόνο που διάβασες την γκρίνια μου. ❤
-ampalover4life
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έχεις κάνει ένα λάθος πολύ συνηθισμένο. Έχεις αναγάγει μια πολύ συγκεκριμένη εμπειρία σε μόνιμο πρόβλημα, και εκ των προτέρων εξασφαλίζεις ότι αυτή η εμπειρία θα επηρεάζει τις επόμενες, που τις επηρεάζει, κι έτσι σιγουρεύεσαι ότι έχεις ένα πρόβλημα που μάλλον δεν έχεις. Δηλαδή, έπαθες κάτι, και έβγαλες συμπέρασμα ότι θα το παθαίνεις πάντα. Και επειδή το πιστεύεις, το κάνεις πραγματικότητα. Έτσι, όντως, το παθαίνεις πάντα.
Όταν σε μια σχέση υπάρχει κάποιο θέμα με την πρώην ή με τον πρώην, τις περισσότερες φορές δεν το βγάζουμε από το μυαλό μας. Ο άλλος το δημιουργεί. Εσύ την έπαθες, δεν είναι και πολύ σπάνιο. Εφόσον τελικά σε απάτησε με αυτή, αυτοί οι δύο είχαν μια ιστορία μεταξύ τους που δεν είχε τελειώσει. Ωραία. Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος γνωρίζεις έχει πίσω του μια ιστορία που δεν έχει τελειώσει. Όλοι έχουν παρελθόν, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι έχουν πάρε δώσε με το παρελθόν τους. Ότι κάποιος πέρασε «πολλά» με μία είναι θέμα μόνο αν ο ίδιος πιστεύει ότι πέρασε «πολλά» με μία και αχ, πόσα πολλά και σημαντικά ήταν. Προσπάθησε να καταλάβεις πότε κάποιος νοσταλγεί και πότε απλώς αναφέρεται σε κάτι που έχει τελειώσει.
_________________
7.
πηρα και γω το θαρρος να σου γραψω.. Είμαι παντρεμένη 6 χρόνια. 34 χρονών μένω στο εξωτερικό 8 και έχω 2 παιδιά. Τα τελευταία 2 χρόνια η σχέση με τον άντρα μου είναι κακή με αποκορύφωμα από το φετινό καλοκαίρι και μετά. καθημερινοί πλέον καυγάδες για τα πάντα και ΔΥΣΤΥΧΏΣ μπροστά στα παιδιά (δεν το καταλαβαίνει με τίποτα όταν του λέω όχι μπροστά τους).δεν δέχεται να χωρίσουμε με τίποτα για να μην του στερησω λέει τα παιδιά. δεν έχω τέτοιο σκοπό. ο πατέρας είναι πατέρας απλά δεν θέλω πλέον σαν άντρα μου. ερώτηση είναι τελικά τι είναι καλό να ζουν τα παιδιά σε ένα τοξικό περιβάλλον και να βλέπουν τους γονείς τους δυστυχισμενους ή με αγάπη και υπομονή να είναι παιδιά χωρισμενων γονέων? σε ευχαριστώ!
-Γεωργία
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γεωργία, ο τρόπος που θέτεις την ερώτηση μαρτυρά ότι έχεις δώσει ήδη την απάντηση μέσα σου, και τώρα θέλεις επιβεβαίωση. Είναι η ζωή σου, δεν χρειάζεσαι επιβεβαίωση από άλλους για να αποφασίσεις με ποιον θέλεις να την μοιράζεσαι. Ούτε χρειάζεσαι άδεια από τον άντρα σου για να χωρίσεις, αν θέλεις να χωρίσεις. Μπορεί να σου κάνει πάρα πολύ δύσκολη τη ζωή, αλλά δεν μπορεί να σε εμποδίσει να χωρίσεις. Πλέον είσαι σε στάδιο που χρειάζεσαι συμβουλή δικηγόρου, και όχι συμβουλή της στήλης.
