__________________
1.
Αγαπητη Α μπα ,ειμαι σε μια παρεα οπου ειμαστε 3 λεσβιες κ 3 στρειτ , η αποδοχη τους ειναι αξιολατρευτη ,δεν εχουν κανενα προβλημα κ ουτε με κανεναν αλλον ομοφυλοφιλο,δεν πετανε ομοφοβικα σχολια και μας στηριζουν .Ομως εχω μια απορια κ ειμαι διχασμενη σε αυτο το θεμα παρολο που η στηριξη τους ειναι φανερη ,δεν επιθυμουν να πανε σε γκει μερη ή παρτυ διοτι δεν αισθανονται ανετα επειδη ειναι στρειτ κ οι υπολοιποι θα ειναι ομοφυλοφιλοι και επισης φοβουνται μηπως τους δει καποιος και τους κολλησει την ταμπελα. Πιστευω πως οι φιλοι μου εχουν μεσα τους μια μη φανερη εσωτερικευμενη ομοφοβια αλλα οχι απο κακια ή μισος αλλα απο τις προκαταληψεις αλλων ,αλλα δεν μπορω να το αποκαλεσω και ομοφοβια γτ δεν ειναι ομοφοβικοι ,ειμαι μπερδεμενη σε αυτο το θεμα ,εσυ τι πιστευεις;
Υ.Γ. Η στηλη σου ειναι φοβερη <3
- Μαρια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν φοβούνται μήπως τους δει κάποιος και τους «κολλήσει την ταμπέλα» δεν έχουν εσωτερικευμένη ομοφοβία, κανονική έχουν, θα έλεγα. Αν δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα με το θέμα, τότε δεν θα τους ένοιαζε αν κάποιος τις/τους πέρναγε για γκέι. Συμφωνώ, δεν είναι κακία ή μίσος, όχι απαραίτητα, είναι φόβος, και ο φόβος κρύβει κάτι άλλο από πίσω, όπως αποστροφή, ή κάτι τέτοιο.
Δεν το λέω για να σε φέρω αντιμέτωπη με τις φίλες/φίλους σου. Είμαι βέβαιη ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με εσάς, εσείς είσαστε οι φίλες που σας ξέρουν και δεν σας φοβούνται (χωρίς να κρύβεται κάτι άλλο από πίσω). Θέλω μόνο να επισημάνω ότι οι άνθρωποι δεν είναι από το μηδέν στα εκατό σε δευτερόλεπτα. Μπορεί να μην είναι πάρα πολύ ομοφοβικοί, μπορεί να είναι πολύ λίγο. Υπάρχουν άπειρα ενδιάμεσα στάδια στην μισαλλοδοξία, όπως κι εσύ, ίσως, δεν είσαι 1000% μη-ρατσίστρια. Μπορεί να μην είσαι, γενικώς, αλλά μπορεί αν σε πλησιάσει κάποιος που σου φαίνεται ξένος η πρώτη σου αντίδραση να είναι ότι κινδυνεύεις. Βλέπεις την αναλογία;
__________________
2.
Aγαπητή Α, μπα. Βγαίνω με έναν άντρα 10 χρόνια μεγαλύτερο (είμαι 35) στον οποίο με έχει προβληματίσει κάτι το οποίο δε μου ξεκαθαρίζει: έχει ένα 16χρονο παιδί από προηγούμενο γάμο (χώρισε όταν το παιδί ήταν 3 ετών), το οποίο δεν βλέπει τις καθημερινές γιατί έτσι είναι η συμφωνία με τη μητέρα. Κάθε Σάββατο υποτίθεται ότι πάει το παιδί βόλτα και ότι μένει σπίτι του. Τις Κυριακές που πάω εγώ σπίτι του δεν υπάρχει κανένα απολύτως σημάδι ότι έμεινε εκεί παιδί και δεν υπάρχουν πράγματά του σπίτι του. Οταν τον ρώτησα μου είπε ότι δεν αρέσει στο παιδί να αφήνει πράγματα. Μου φαίνεται δύσκολο να πιστέψω ότι ένα παιδί που δε μπορεί καν να το πάει βόλτα καθημερινές (μετά από τόσα χρόνια) ότι το παίρνει το Σάββατο για διανυκτέρευση, η οποία δε φαίνεται κιόλας. Τι πιστεύεις; Ευχαριστώ.
- Εκλέρ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θέλεις να πεις ότι υποψιάζεσαι ότι δεν υπάρχει καν παιδί; Τι εννοείς με το «μου φαίνεται δύσκολο να πιστέψω;» Δεν ξέρω αν χρειάζεται κάτι τόσο ακραίο για να κουδουνίσει σήμα συναγερμού. Η δήλωση ότι δεν του αρέσει να αφήνει το παιδί του πράγματα στο σπίτι του θα μου αρκούσε.
__________________
3.
Αγαπητή Αμπα
Η ερώτηση μου αφορά έναν γνωστό μου που συναναστρέφομαι αναγκαστικά λόγω δουλειάς. Σχεδόν κάθε μεσημέρι τον τρώω στην μάπα γιατί τρώμε σε κοινό χώρο. Τις περισσότερες φορές δεν του δίνω πολύ σημασία όμως ενίοτε θέλω να αρπάξω το σάντουιτς και να του το τρίψω στην μούρη ουρλιάζοντας ή να τον κοπανήσω με το κουτάκι της φαντα δυνατά στο ξερό του κεφάλι. Γιατί; Διότι σε όποιο θέμα τύχει να πέσει στο τραπέζι που δεν τον αφορά (ή κάτι τέτοιο;), κάνει κακεντρεχή σχόλια, μηδενιστικά για μας που μας αφορούν κτλ. Θα δώσω δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Εγώ: αχ τι κρίμα για αυτό το σκυλάκι που είδα να έχουν πατήσει στον δρόμο...
Αυτός: (σηκώνει φρύδι) δεν με ενδιαφέρουν καθόλου μα καθόλου τα αδέσποτα, ας πάθουν ότι θέλουν
Συνάδελφος: Μπορεί να πάω για γιόγκα το απόγευμα
Αυτός: Μα καλά, τώρα είναι φυσικό το ανθρώπινο σώμα να κάνει αυτές τις κινήσεις; Εγώ πιστεύω ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι για αυτή την γυμναστική
Γενικά τον αγνοούμε, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ την γνώμη σου: πώς να απαντήσω για να το βουλώσει επιτέλους; Το μόνο που μου έρχεται να του πω είναι « δεν σε ρώτησε κανείς» αλλά εκεί σκέπτομαι μήπως μετά ακούγομαι εγώ κακιασμένη και δεν λέω τίποτα.
Τι λες;
Με αγάπη
Αναμπελ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Διψάει για σημασία και για αποδοχή, και επειδή είναι ανίκανος να το κερδίσει με θετικό τρόπο, κάνει προκλητικές δηλώσεις για να δει τις αντιδράσεις σας. Προτιμάει να σας εκνευρίζει και να σας αηδιάζει από το να είναι εντελώς αόρατος, όπως θα ήταν, αν δεν έλεγε τίποτα. Με λίγα λόγια, τρώτε μαζί με ένα ζωντανό τρολ. Αν δεν σου κάνει η αδιαφορία, τότε μπορείς να τον αφοπλίσεις πολύ εύκολα, αν τον ρωτήσεις αν του αρέσει να κάνει τους άλλους να νιώθουν δυσάρεστα, ή τι πιστεύει ότι κερδίζει με το να είναι μόνιμα επιθετικός. Δεν ξέρω αν θα το βουλώσει, πιστεύω όμως ότι αν κάνεις την κατάλληλη ερώτηση που τον ξεμπροστιάζει υπάρχει περίπτωση να δεις το φοβισμένο ανθρωπάκι που βρίσκεται από πίσω.
__________________
4.
Αμπακι,
Βγαινω με έναν τύπο 30 ετών, ωραίο, έξυπνο, δραστήριο, με χιούμορ και όλα τα καλά (εγώ 27). Όλα κυλάνε πολύ ομαλά και αυτό κοντεύει να με τρελάνει! Έχουμε συνεχή επικοινωνία όλη μερα, συζητάμε, γελάμε, απαντάει αμέσως (δεν κάνει τα δικά μου κομπλεξικα "να περιμένω 1 ώρα και 5 λεπτα"), ψιλο-ζηλευει και μου λέει το πρόγραμμα του, καλημέρες/καληνύχτες και είμαστε στον 1ο μηνα!! Οχι υπερβολες, τοσο οσο. Θα έλεγα ότι δείχνει ενθουσιασμένος και είμαι κ γω αλλά δεν μπορώ να το δείξω, φοβαμαι. Επίσης, θέλει σχεση απ ότι έχει πει εμμέσως, λογικα φοβάται να το πει ευρέως αφου ο ανθρωπος μαλλον με βλέπει τέρμα κουλ κ δεν θέλει να με τρομαξει. Και πως να μην ειμαι κουλ (μικρο καλαθι εν ολιγοις) αφου από την προηγουμενη ερωτικη ιστορια ακομα το φυσαω και δεν κρυωνει. Παιδιά τα πράγματα είναι σοβαρά. Κάποιον λακο έχει η φαβα. Υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι εκεί έξω που είναι νορμαλ; Εγώ, παλι, που δεν ειμαι νορμάλ, έχω μετριάσει τα κομπλεξικα μου αλλα κατι με τρώει. Έχουμε μαθει πια τόσο πολύ σε ένα μοτίβο άμυνας που η σωστή συμπεριφορά μας ξενιζει. Too good to be true?
- #problem is there is no problem
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ένας μήνας είναι μικρό χρονικό διάστημα. Αν συνεχίσει να είναι έτσι για ένα χρόνο, βλέπουμε. Πάντως ναι, φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που είναι νορμάλ. Αν πιστεύεις ότι εσύ δεν είσαι, μήπως να παραδειγματιστείς από τη συμπεριφορά του;
__________________
5.
Αγαπητή,
Μόλις διάβασα την εξής φράση σε απάντησή σου, ήτοι ''αυτό που είπα είναι να μη ζηλεύεις, κι αυτό εξακολουθώ να το πιστεύω'' σε ερώτηση του ζηλιάρη ανθρώπου που από ότι κατάλαβα δυσκολεύεται στην τεκνοποίηση κι αναφέρεται στους φίλους του που κάνουν παιδιά. Για να σε προλάβω δεν έχω σχέση με το ζήτημα δεν αγγίζει δλδ κάποια χορδή μου ευαίσθητη.Αναρωτήθηκα λοιπόν εσύ που με τόσο ζήλο ενθαρρύνεις την ψυχοθεραπεία - Η ψυχοθεραπεία σε μαθαίνει αρκετά νωρίς πως όλα τα συναισθήματα είναι μες στη ζωή κι όσο τα δηλώνεις και τα επεξεργάζεσαι εξελίσσεσαι σε συναισθηματικό επίπεδο. Όπως επίσης δεν υπάρχουν κακά και καλά συναισθήματα. Άρα προβληματίστηκα αρκετά με την απάντηση σου και δεν κατάλαβα ακριβώς πώς το εννοείς.
- macchiato
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δε νομίζω ότι η ψυχοθεραπεία ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα. Αυτό που μπορεί να λέει είναι ότι και τα καλά, και τα κακά, δεν πρέπει να τα φοβάσαι, και να τα επεξεργάζεσαι, να τα αναγνωρίζεις, να τα κάνεις κτήμα σου. Αν κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου δημιουργεί προβλήματα με τους άλλους (πχ η ζήλια) τότε θα αναγνωρίσεις την ζήλια, δεν θα την αποφύγεις, και μέσα από την επεξεργασία θα την αντιμετωπίσεις και θα την μετασχηματίσεις σε κάτι άλλο, δηλαδή θα εξελιχθείς, όπως λες κι εσύ. Ότι είναι όλα μέσα στη ζωή δεν σημαίνει ότι όλα είναι καλά και άγια και ισότιμα και τα κρατάμε ακριβώς όπως είναι. Αν ήταν έτσι, γιατί να κάνουμε θεραπεία;
__________________
6.
Αναρωτιέμαι, όλα τα ζευγάρια έχουν κάποιους καβγάδες (να μαλώσουν δηλ, όχι μια απλή διαφωνία π.χ. για κάτι στην πολιτική) στην κοινή τους ζωή ή είναι και σύνηθες να υπάρχουν ζευγάρια που δε μαλώνουν σχεδόν ποτέ; Και λέω "σύνηθες" γιατί λογικό είναι να υπάρχουν και τέτοια ζευγάρια, όμως αναρωτιέμαι αν είναι σπάνια. Η δική μου εμπειρία (προσωπική κι από παρατήρηση σε άλλα ζευγάρια) δε μου έχει δώσει κάποιο δείγμα ζευγαριού-βούδα αλλά η δική μου εμπειρία προφανώς είναι λίγη ώστε να διεξάγω συμπεράσματα.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Υπάρχουν όλων των ειδών τα ζευγάρια. Τι σημασία έχει πόσο συχνή είναι κάθε κατηγορία; Αν κάτι σε δυσαρεστεί, μην ικανοποιείσαι με την απάντηση «έτσι είναι όλοι». Δεν είναι έτσι όλοι, αλλά και να ήταν, εσύ μπορεί να θέλεις να είσαι αλλιώς. Χάραξε τον δικό σου δρόμο χωρίς να καταφεύγεις στην δικαιολογία μιας γενικής ανεπάρκειας στην οποία είμαστε όλοι καταδικασμένοι. Ψάξε για να βρεις αυτό που θέλεις. Σίγουρα κάπου υπάρχει.
_________________
7.
Βγαίνω με κάποιον ο οποίος όταν έμαθε πως είχα κάνει κάτι με τον κολλητό του πριν αιώνες μου είπε πως πλέον δεν μπορεί να γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ μας και διακόψαμε.. έπειτα όμως ξαναγύρισε λέγοντας μου ότι πάλι δεν έχει αλλάξει κάτι μέσα του γιατί το σκέφτεται και τον τρώει αλλά συμπεριφέρεται σαν να έχουμε σχέση. .έχω μπερδευτεί! Δεν ξέρω αν θέλω να "ξεκαθαρίσω" τα πράγματα γιατί δεν θέλω να χάσω αυτό που έχουμε αλλά και πάλι εγώ ξέρω ότι θέλω σχέση μαζί του και πως αυτό που έγινε με τον άλλον δεν σήμαινε απολύτως τίποτα και ήταν ένα λάθος της στιγμής κάτι το οποίο έχω διευκρινήσει σε αυτόν. Τί να κάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Σχετικά με αυτό που έχει αυτός στο κεφάλι του δεν μπορείς να κάνεις κάτι, γιατί δεν εξαρτάται από σένα το δικό του κόλλημα. Αυτό που πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου είναι να μην δικαιολογείσαι, γιατί δεν έκανες απολύτως τίποτα που χρειάζεται δικαιολόγηση. Δεν έχει σημασία αν ήταν λάθος στιγμής, one night stand, ή τεράστιος έρωτας. Από αυτά που γράφεις δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι η δική σου πλευρά για το θέμα του παρελθόντος, παρά μόνο η δική του -πολύ κακώς- αλλά μου φαίνεται ότι κάπου πιστεύεις ότι έχει δίκιο που ενοχλείται. Αν ναι, ακόμη χειρότερα.
σχόλια