________________
1.

Ο αδερφός μου είναι 25, δεν έχει εργαστεί ποτέ, δεν έχει χόμπυ, δεν είναι κοινωνικός, δεν έχουμε ιδιαίτερες σχέσεις, έιχε περάσει φοιτητής και δεν πήγε, από το στρατό παίρνει αναβολές, δεν κάνει τίποτα στη ζώη του, γκόμενα μάλλον δεν είχε ποτέ, κάθεται στο σπίτι όλη μέρα και μένει με τους δικούς μου, του έχουν πάρει αυτοκίνητο το οποίο δεν βγάζει απ' το γκαράζ, του έχουν πάρει βέσπα την οποία δεν βγάζει απ' το γκαραζ, έχει πάρει πανάκριβο λάπτοπ το οποίο χρόνια τώρα δεν βγάζει απ' το κουτί, είναι ψυχαναγκαστικός, κάνει μπάνιο 2 ώρες, τρώει μόνος του επιμελώς άλλες 2 ώρες (ε..πώς να περάσει η μέρα..), διπλώνει ένα μπλουζάκι 20 λεπτά...και άλλες τόσες παραξενιές. Όσες φορές έχω προσεγγίσει τη μάνα μου για την κατάστασή του, από τη μία μου δίνει την εντύπωση ότι αντιλαμβάνεται το πρόβλημα από την άλλη νομίζω ότι εθελοτυφλεί. Και όσες φορές της πρότεινα να ρωτήσει ειδικό για το πώς να το χειριστεί μία λέει έτσι μία γιουβέτσι και δεν έχει κάνει τίποτα τόσα χρόνια..! Οι δυο τους έχουν πολύ στενή σχέση και πολλές φορές νομίζω ότι και οι δύο είναι για γιατρό εδώ που τα λέμε..Εγώ ζω στο εξωτερικό, και ο πατέρας μου κι αυτός δεν κάνει τίποτα. Άσε που οι άλλοι δύο έχουν κάνει κόμμα και αλληλοϋποστηρίζονται γενικώς. Νομίζω ότι δεν έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και πολύ φοβάμαι πως μια μέρα ο αδερφός μου θα προσγειωθεί πολύ ανώμαλα στο real world. Για πείτε και σεις..- miss

Είναι σαν το αυγό και την κότα. Φταίει η μαμά που είναι έτσι το παιδί ή το παιδί έκανε μια τέτοια μαμά; Η δυναμική τους δείχνει συνενοχή και αλληλοκάλυψη, και δεν θα έβγαζα τον πατέρα τόσο εύκολα απ' έξω (τα αυτοκίνητα και οι βέσπες δεν αγοράζονται με την συγκατάθεση του ενός μόνο). Το πιο πιθανό είναι ότι σε κανέναν τους δεν θα έκανε κακό η θεραπεία, το αντίθετο, αλλά δεν μπορείς να αναγκάσεις κανέναν να κάνει κάτι τέτοιο, κι εσύ είσαι μακριά. Για τον αδερφό σου έχουν ευθύνη οι γονείς, για τους γονείς έχουν ευθύνη οι ίδιοι για τους εαυτούς σου. Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις αποτελεσματικά είναι να έχεις την ευθύνη του εαυτού σου.

Την εισαγωγή την έκανα για να καταλήξω στο ότι οι δυνατότητες σου είναι περιορισμένες. Αν κάποιος προσγειωθεί κάπου, δεν θα είναι δικό σου το φταίξιμο. Μολαταύτα, σε γενικές γραμμές, αν θέλεις να αλλάξεις κάτι, το τελευταίο που πρέπει να κάνεις είναι να παρακινείς τους άλλους με λόγια για να αλλάξουν. Το πρώτο είναι να σκεφτείς μόνη σου μια λύση και να την εμφανίσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις κάποιον για να πάει ο αδερφός σου, να μάθεις βιογραφικό και τιμές, και να πάρεις τηλέφωνο για ραντεβού. Μετά, να πεις στη μητέρα σου «έκανα αυτό, πες στον Μπάμπη μήπως θέλει να πάει. Αν δεν θέλει πήγαινε εσύ.»

Και μετά, μην περιμένεις θαύματα.

________________
2.

Είμαι ερωτευμένος με μια φίλη μου εδώ και χρόνια. Πριν περίπου ένα χρόνο αποφάσισα να της το πω και η απάντηση που πήρα ήταν τα γνωστά "σε βλέπω μόνο σαν φίλο" και δεν "είμαι σε φάση να κάνω σχέση τώρα"... Με παρακάλεσε να μείνουμε φίλοι και μάλιστα θύμωσε επειδή της το είπα και θα χαλούσα με αυτό το τρόπο μια φιλία χρόνων. Εγώ εξακολουθώ να την θέλω σαν τρελός. Προσπαθώ πάρα πολύ να την βλέπω μόνο φιλικά αλλά δεν τα καταφέρνω. Όταν αποφασίζω να μείνω για κάποιο διάστημα μακριά της την πεθυμώ απίστευτα και όταν την βλέπω χαίρομαι πάρα πολύ αλλά όταν μετά αποχαιρετιζόμαστε (πάντα φιλικά) νοιώθω εντελώς χάλια που δεν είμαστε μαζί. Παρόλο που της είχα υποσχεθεί ότι τίποτα δεν θα άλλαζε και θα μέναμε φίλοι, μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να την βλέπω μόνο φιλικά. Προσπαθώ αλλά δεν τα καταφέρνω. Τι μου προτείνεις να κάνω; Να συνεχίσω να υποκρίνομαι ότι δεν τρέχει τίποτα και να διατηρήσω την φιλία μας έστω και σε λιγότερο στενό επίπεδο για να μην την στεναχωρήσω και να αθετήσω την υπόσχεσή μου ή να κόψω κάθε επαφή μαζί της μπας και μπορέσω επιτέλους να την ξεπεράσω και να ερωτευτώ και κάποια άλλη; -Κ

Πώς σου φαίνεται να την κρατάς σε όση απόσταση είναι απαραίτητο ώστε να νιώθεις άνετα, και παράλληλα να είσαι ανοιχτός και ευχάριστος ώστε να γνωρίσεις άλλη;

Τι είναι αυτή η επιμονή με τα διλήμματα; Δε λύνονται έτσι τα προβλήματα.

Αυτό το τελευταίο που κάνει ρίμα θα γινόταν και ωραίο ελαφρολαϊκό, στο παρακάτω στυλ

________________
3.

Αγαπητή Α μπα, κοντά στους δυο μήνες τώρα τραβιέμαι με ένα παιδί με τον οποίο από την πρώτη στιγμή ένιωσα - και ένιωσε, μάλλον - κάτι διαφορετικό μετά από αρκετό καιρό. Μάλιστα, ίσως αρχικά να ήμουν αρκετά προβληματισμένη με το γεγονός ότι έδειχνε αρκετά ενθουσιασμένος ενώ εγώ προσπαθώ γενικά να κρατάω αποστάσεις για να μη φάω τα μούτρα μου. Κι εδώ έρχεται το θέμα του σεξ, όπου πίστευα ότι θα τα βρίσκαμε, αλλά ο τύπος... ας πούμε ότι δεν κρατιέται μάχιμος κατά τη διάρκεια. Μου ξεφουρνίζει ότι αυτό που του βγάζω είναι κάτι διαφορετικό, και δε του βγαίνει τόσο να με δει έτσι, ενώ αρχικά τις πρώτες μέρες εκείνος έπαιρνε πρωτοβουλία και δε φαινόταν να υπάρχει θέμα, αν και δεν είχαμε ολοκληρώσει για άλλους λόγους. Προφανώς, αναρωτήθηκα μήπως το πρόβλημα δεν είναι μεμονωμένο, δηλαδή μαζί μου. Από κοινούς γνωστούς και πηγές κατέληξα στο ότι δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Κατά τ' άλλα, δε μπορώ να κατανοήσω πώς γίνεται κάποιος να θέλει πολύ αλλά να μη το βγαίνει η πράξη αυτή, ίσα ίσα το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει, και το σημαντικότερο, νιώθω μη ποθητή και καθόλου ελκυστική, σα να φταίω κάπου εγώ, αλλά πραγματικά προσπαθώ να είμαι αυτή που είμαι. Πάντως, έδειξε ότι θέλει να το προσπαθήσουμε, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα. Μήπως όντως δεν κολλάμε τελικά; Περιμένω τη γνώμη σου!- μπερδεμενη

Το είπες τόσο περιφραστικά που τελικά δεν κατάλαβα. Το παθαίνει μόνο με σένα ή όχι; Και κοίτα που εκεί είναι όλο το ζουμί. Όλο το ζουμί γι' αυτόν, όχι για σένα. Εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις στατιστική για να δεις αν φταις εσύ, γιατί φυσικά και δεν φταις εσύ, ούτε αυτός φταίει. Είναι ανάγκη να φταίει κάποιος; Μήπως θα σας ανακρίνουν στο δικαστήριο;

Το ξεγύμνωμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, είναι περίπλοκο πράγμα. Άλλοτε είναι αυτονόητο, άλλοτε είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του κόσμου. Αν δεν συντρέχει θέμα παθολογίας, είναι αναλόγως πόσο το μεγεθύνεις στο μυαλό σου. Αν το έχεις κάνει εσύ θέμα, δεν θα μπορείς να χαλαρώσεις, θα του το μεταφέρεις, και τα λοιπά. Αν έχει αυτός θέμα, θα σου το μεταφέρει, και τα λοιπά. Δοκιμάστε, μην το δοκιμάζετε, αλλά μην το κάνετε πιο μεγάλο θέμα απ' ό,τι είναι. Μπορεί όντως να μην κολλάτε, δεν είναι σπάνιο, και δεν είναι και αξιοπερίεργο. Το πιο πιθανό είναι να μην κολλάς, γι' αυτό κολλάμε τόσο πολύ με αυτούς που κολλάμε.

________________
4.

Αγαπητή α,μπα!
Διαβάζω καθημερινά τη στήλη σου και έχω παρατηρήσει ότι πάρα πολύ συχνά στις ερωτήσεις που σου κάνουν η απάντηση σου είναι ότι πρέπει να δουν κάποιο ειδικό .. Έχω πάει και εγώ σε ψυχολόγο και με βοήθησε αρκετά, αλλά λόγο χρημάτων δεν μπορούσα να συνεχίσω.. Η ερώτηση μου είναι γιατί παροτρύνεις τόσο κόσμο να πάει σε ψυχολόγο από τη στιγμή που η επίσκεψη στοιχίζει πάρα πολλά χρήματα και εννοείτε πως πάρα πολλοί δεν έχουμε αυτά τα χρήματα.. Δεν λέω, πολλές φορές είναι η μόνη λύση αλλά υπάρχουν κ φορές που μοιάζει σαν να είναι η εύκολη λύση για εσένα να απαντήσεις..

Λες δύο διαφορετικά πράγματα. Θα απαντήσω και στα δύο.

Αν σε κάποιες περιπτώσεις ο ψυχολόγος είναι η μόνη λύση, η τιμή είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα, αλλά και δυστυχώς άλλο θέμα. Αν κάποιος είχε κήλη και του έλεγαν ότι η μόνη λύση είναι η εγχείρηση, θα ρωτούσες γιατί του προτείνουν κάτι που είναι τόσο ακριβό; (Άσε που υπάρχουν και δωρεάν επιλογές, που έχω παραθέσει πολλές φορές).

Εσύ πιστεύεις ότι το λέω και σε κάποιους επειδή είναι η εύκολη λύση. Εγώ δεν το πιστεύω. Όσο δεν έχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα, αντιπροτάσεις για τα παραδείγματα, μια στατιστική που το αποδεικνύει, και η γνωμάτευση μιας επιτροπής πραγματικά ειδικών, είναι απλώς η άποψή σου και η άποψή μου.

________________
5.

Αγαπητή Α μπα,
πια η διαφορά στο αποχετευτικό σύστημα της Ελλάδας από αυτό χωρών της Ευρώπης ; Αν εδώ ρίξουμε τα χαρτιά στην τουαλέτα θα βουλώσει. Τι διαφορετικό έχουν εκεί και δε βουλώνουν; Δεν μπορούμε εμείς να αντιγράψουμε το σύστημα τους;- υδραυλικός σε απόγνωση

Στο tripadvisor διαβάζουμε το εξής:

«Μια από τις συχνότερες ερωτήσεις όσων επισκέπτονται πρώτη φορά την Ελλάδα είναι «είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να πετάξουμε το χαρτί στην τουαλέτα;» Δυστυχώς, για την συντριπτική πλειοψηφία των καταλυμάτων, στις καφετέριες, μπαρ, καταστήματα και εστιατόρια, η απάντηση είναι «ναι, είναι αλήθεια». Ένα μεγάλο μέρος των συστημάτων αποχέτευσης στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε κατά τις δεκαετίες του 1930 και του 1940 (από τους Βρετανούς) με σωληνώσεις μικρής διαμέτρου που απλά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα απορρίμματα χαρτιού. Συνήθως παρέχεται ένας κάδος με πεντάλ στον οποίο πρέπει να τοποθετηθεί το χαρτί. Τα καινούρια ξενοδοχεία είναι εξοπλισμένα με σύγχρονα συστήματα που μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα απορρίμματα. Αν αμφιβάλλετε, χρησιμοποιήστε τον κάδο.

Με αυτή την ευκαιρία βρήκα αυτό το καταπληκτικό σάιτ «πού να βάλω το χαρτί» στο οποίο αναγράφονται οι συνθήκες σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αν διαβάσετε τι πρέπει να κάνετε στη Γουινέα, τα καλαθάκια θα σας φανούν παράδεισος:

«Στην δυτική Αφρική, αν μένετε με τους ντόπιους, το πιο πιθανό είναι ότι θα καθαρίζετε με το χέρι σας (καλύτερα να χρησιμοποιείτε το αριστερό) και με νερό από ένα χρωματιστό τσαγερό. Αν χρησιμοποιείτε χαρτί, χρησιμοποιήστε τον κατάλληλο κάδο, αν όχι, πετάξτε το κάπου χρησιμοποιώντας τη λογική σας. Δεν μπορείτε να το ξεφορτωθείτε με το καζανάκι.»

________________
6.

Τι σημαίνει παίρνω πολύ σοβαρά τον εαυτό μου και πρέπει να προσέξω; Έχω συναντήσει να το λες και μου έχει κάνει εντύπωση. Πώς θα ήταν σωστό να τον παίρνουμε και που μπορεί να οδηγήσει αν τον παίρνουμε πολύ σοβαρά; φιλια-Ελινα

Το σωστό είναι να παίρνουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας, τόσο ώστε να τον σεβόμαστε και να περιφρουρούμε την ψυχική του και σωματική του υγεία απέναντι σε επιθέσεις. Όταν τον παίρνουμε υπερβολικά στα σοβαρά νομίζουμε ότι μόνο εμείς δεχόμαστε επιθέσεις.

________________
7.

Με απασχολούσε πάντα το θέμα των πρώην, ένα κεφάλαιο πονεμένο..Θεωρείς λογικό να πάει κάποιος κρυφά για καφέ με την πρώην του και όταν τον ρωτάς αν το έκανε (γιατί το έμαθες) να σκύβει το κεφάλι? Να λέει δεν επηρεάζει τη σχέση μας, δεν θα μπω στην διαδικασία να σου εξηγήσω από τη στιγμή που δεν μας βλάπτει. Να μην καταλαβαίνει γιατί βγάζω ανασφάλειες και από που προκύπτουν, πως αν δεν ήθελε δεν θα ήταν μαζί μου κτλ. Και εξηγώ πως την έχω πατήσει ξανά και είναι αδύνατο σημείο μου και το γνωρίζει, παρόλα αυτά με αγνόησε και το έκανε..Θεωρώ πως πάντα είναι πολλοί οι παράγοντες που εμπλέκονται σε τέτοια θέματα, αλλά θα ήθελα και τη γνώμη σου. Σε γενικές γραμμές μου είπε πως κάποια πράγματα δεν χρειάζεται να λέγονται και ότι το έκανε γιατί δεν μπορεί την γκρίνια και ήθελε να αποφύγει όλο αυτό..- wonderingirl

Νομίζω ότι δεν είναι πυρηνική φυσική να καταλάβεις αν κάποιος έχει κόλλημα με τον/την πρώην του ή αν απλώς θέλει να πάει για καφέ από ανθρώπινο ενδιαφέρον - ή για να κουτσομπολέψει. Το ότι έχεις πάθει κάτι στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι πρέπει να φοβάσαι όλους τους πρώην όλων. Το ότι σε απασχολούσε πάντα είναι κάτι που πρέπει να ψάξεις μέσα σου. Δε νιώθεις ποτέ αρκετά ασφαλής; Πάντα η προηγούμενη είναι απειλή, όποια και να είναι; Όλες οι προηγούμενες είναι καλύτερες; Τότε γιατί χώρισαν;

Δεν λειτουργούν οι σχέσεις με απαγορεύσεις, με επιχείρημα «έχω ένα αδύνατο σημείο» για κάτι που σου έκανε κάποιος άλλος. Αν το πάρεις από την ανάποδη, αυτός γιατί πρέπει να ζει με τους κανόνες που δημιούργησε ένας πρώην σου; Είναι άδικο να λες στον άλλον, πάνω κάτω, ότι δεν τον εμπιστεύεσαι επειδή ένας άσχετος σου φέρθηκε άσχημα. Τον εξισώνεις με μια ανώνυμη ομάδα στην οποία δε θέλει να συμμετέχει, που είναι οι πρώην σου. Δείχνεις ότι δεν τον ξεχωρίζεις, απλώς είναι σε μια κατηγορία «άντρες με τους οποίους κάνω σχέση». Εσύ φαίνεσαι τραγικά ανασφαλής και παράλληλα αδιάφορη για τις δικές του ιδιαιτερότητες. Με λίγα λόγια, έχει δίκιο κι έχεις άδικο.