ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρε παιδιά πείτε μου τη γνώμη σας. Είναι τόσο παράξενο ένας άνθρωπος να μην θέλει να βγαίνει συνέχεια έξω; Σε φάση μαγαζιά κλπ. Είμαι αρκετά μοναχικό άτομο, τα έχω βρει με τον εαυτό μου και μου αρέσει να περνάω χρόνο μόνη μου ή όταν πρόκειται να περάσω χρόνο με άλλους, να κάνουμε δημιουργικά πράγματα. Πχ να μαζευόμαστε σπίτι για επιτραπέζια, ταινίες, παιχνίδια, να βγαίνουμε σε διάφορα φεστιβάλ κλπ και οπότε είμαι μόνη, μου αρέσει όποτε βγαίνω να πηγαίνω για περπατημα, ποδήλατο κλπ και όχι σε καφετέριες. Δηλαδή οκ θα βγω φυσικά σε μαγαζιά αλλά όχι κάθε μέρα. Οι φίλες που έχω λένε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα αν δεν θέλεις να βγαίνεις έξω. Δεν μου το λένε κατάμουτρα αλλά πιστεύουν ότι είμαι *γριά και αντικοινωνική. Νιώθω ότι δεν με ξέρουν και ότι βγάζουν ατοπα συμπεράσματα. Το ίδιο λένε και πίσω από την πλάτη μιας κοπέλας που τώρα αποφάσισε να μην βγαίνει τόσο και θέλει να κάνουμε πράγματα στο σπίτι. Λένε ότι περνάει φασαρα άσχημη και θέλει σίγουρα βοήθεια γιατί κάποιο πρόβλημα υπάρχει. Το βρίσκω φουλ ακραίο. Επίσης άλλο το αντικοινωνικός και άλλο το δεν θέλω να είμαι κάθε μέρα σε καφετέριες. Και μιλάω και είμαι ευγενική, δεν είμαι στο καβούκι μου. Απλώς δεν θα έλεγα ότι με ενδιαφέρει να γνωρίζω νέα άτομα και να κάνω party hard. Τόσο κακό είναι πια; Κοιτάω περισσότερο τους στόχους και να περνάω χρόνο με αυτά τα λίγα που ήδη έχω. Ίσως απλά δεν ταιριάζω με την συγκεκριμένη παρέα; Γιατί έχω και άλλους φίλους που περνάμε τον χρονο διαφορετικά και ποτέ δεν έχω λάβει άποψη τύπου, α είσαι λίγο πιο κλειστός οπότε έχεις θεματακια. Παρεπιπτόντως τελειώνουμε το πανεπιστήμιο τώρα, για να έχετε υπόψιν μια ηλικία.