ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αποδείξεις ισχυρισμού άπειρες. Ενδεικτικά μόνο απο την πρωτη κιόλας σελιδα (μου πηρε 40 δεύτερα να το βρω):https://m.lifo.gr/confessions/view/375564

Κι άλλο, επίσης πρώτη σελίδα.https://m.lifo.gr/confessions/view/375569

Τζάμπα έγραφα και μάλιστα από κινητό; Γκρρ :Ρ

Αχά! Πράγματι η μητέρα μου είναι καλλονή κι αυτό με προβλημάτιζε (γιατί αφού δεν της μοιάζω= άσχημη ) όμως δόξα να 'χει ο Πανάγαθος (αν υπάρχει) υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες σίγουρα που σίγουρα τους έχω αναλύσει και προσπαθήσει να τους επιλύσω. Είμαι άνετη με την απόρριψη και δη την αντρική αλλά όχι με την αποδοχή πολύ χοντρικά, αλλά πολύ ικανή να το καμουφλάρω αντί να το επιλύω πραγματικά. :Ρ Τώρα η υπόλοιπη ανάλυση με βρίσκει σύμφωνη + ότι η ματαιοδοξία και η φιλαρέσκεια που θεωρούνταν χαρακτηριστικό των γυναικών παλιότερα τείνει να είναι και ανδρικό. Βλέπουμε πολλούς δηλαδή να επιζητούν όχι σεξ πλέον αλλά ένα μάτσο θαυμάστριες να τονώνουν το εγώ τους. Αλλά αυτά τα συμπληρωματικά που λέω είναι εικασίες γιατί δεν έχω κάνει και καμιά ενδελεχή έρευνα. Πιο πολύ διαισθητικά και όσα έχω αντιληφθεί στο πιο ευρύ περιβάλλον που κινούμαι ή από περιβάλλοντα ατόμων που έχω μια πιο αραιή συναναστροφή κι ίσως έμμεση καμιά φορά.

Εννοείς κάτι τύπου :"Με τον Γιάννη βρισκόμαστε περιστασιακά για σεξ και έχουμε πει ότι εχουμε ελεύθερη σχέση. Όταν είμαστε μαζί μου φέρεται τρυφερά, αλλά το υπόλοιπο διάστημα επικοινωνεί λακωνικά για να κανόνισουμε συνάντηση. Το θέμα είναι ότι έχω αρχίσει να νιώθω πράγματα και εκείνος με μπερδεύει γιατί όπως προείπα είναι πολύ τρυφερός μαζί μου. Υποψιάζομαι ότι νιώθει πράγματα κι απλά φοβάται να δεθεί. Εσείς τι λέτε; "Ή κάτι άλλο;

Λίγο γενικεύεις. Κι εγώ ξέρω άντρες που δεν δέχονται ή δεν καταλαβαίνουν την απόρριψη. Ειδικά όταν δεν είναι ευθεία βολή. Απλά αρκετοί σπανίως δίνουν ξεκάθαρες χυλόπιτες ή η απόρριψη είναι "μερική "(καλή για σεξ, αλλά όχι για να σε γνωρίσω σαν άνθρωπο ξερωγω) και αυτά μπερδεύουν. Πάντως όταν θες κάποιον, νομίζω ότι ψάχνεις σημάδια ότι σε θέλει εναγωνίως. Ανάλογα το άτομο τα βάζει κάτω με τη λογική ή τις... Αστρολογικές προβλέψεις!

Αυτό.Όταν η αντιλαμβανόμενη αξία ενός ατόμου προκύπτει από κάτι πάνω στο οποίο δεν έχει κανέναν έλεγχο (πώς θα αντιδράσουν οι άλλοι προς το ίδιο το άτομο, πόσο μάλλον για κάτι αόριστο κι υποκειμενικό όσο η ερωτική έλξη) τότε συνεχώς πρόβλημα θα έχει και θα τρώγεται με τα ρούχα του.

Η ατέρμονη ανία τα είπε όλα. Συμφωνώ και επαυξάνω.

Οι άντρες έχουν άλλο κάλο. Δεν δέχονται την απόρριψη "μα αφού ημουν ευγενικός, πώς με απέρριψε!!!". Λες και τους χρωστούσαμε να τους κάτσουμε επειδή κάνουν τα αυτονόητα. Επίσης αυτοί είναι συγκεκριμένος ανθρωπότυπος που μόνο ευγενικοί δεν είναι...Στις γυναίκας πέφτει πιο πλύση εγκεφάλου λόγω διδασκαλίας "you're nobody till someone loves you" και νουθεσιων περί "τι θέλουν οι άντρες" (ετσι, μπουλουκηδόν) και ραφιών. Για το λόγο αυτό εκπλήσσονται που τις θέλουν εκείνοι που δεν τους θέλουν. Το βλέπουν πολύ ανταποδωτικά, βάζουν τον εαυτό τους στη θέση του "δώρου".

Ενδιαφέροντα όσα λες, η αλήθεια είναι ότι έχω άλλα θέματα, ειδικά στον ερωτικό τομέα σαν άτομο, που δεν νομίζω ότι ταυτίζονται με το φύλο μου αλλά αφορούν τα προσωπικά θέματα που έχω. :Ρ Υ.Γ. Έχω την υποψία ότι αυτό που λες, δηλαδή την ανασφάλεια που έχουν οι γυναίκες αναφορικά με την αξία τους και την απόρριψη, στην ελληνική κοινωνία, ένα μερίδιο αντρων το εκμεταλλεύεται και χειραγωγεί πολύ πιο συχνά απ' ό,τι θα δω γυναίκες να το κάνουν. Δηλαδή τα λόγια αγάπης και ένα ενδιαφέρον από τον καναπέ και χωρίς κόστος, πιο συχνά βλέπω να το κάνουν άντρες. Νομίζω ότι συμβάλλει κι αυτό εκτός των άλλων.

Είμαι στην υποψία ότι οποιοδήποτε "θέμα" δικό σου προκύπτει απο το Σύνδρομο της Χιονάτης (μαμά καλλονή προς την οποία και τις προσδοκίες που δημιουργούνται πρέπει να ανταποκριθεις ως θηλυκό). Αυτό δεν έχει να κάνει με την αντρική προσοχή καθεαυτή, όμως η αντρική προσοχή εργαλειοποιείται επειδή η ωραία όψη συχνά εξισώνεται με το σουξέ ατο άλλο φύλο. (Στην πραγματικότητα το σουξέ το δημιουργει ο αισθησιασμός/ερωτισμός, αλλά δρν γίνεται άμεσα αντιληπτό αυτό)Πολλοί σύγχρονοι άντρες χειραγωγούν τις γυναικες με αυτά που θρ´λουν να ακούσπυν με το αταγονόμετρο, ώστε αυτές να τρέχουν πίσω τους και να τους παρακαλάνε (ώστε οι άλλοι να έχουν free sex άκοπα). Στις μέρες μας ´ου υπάρχει σεξουαλική απελευθέρωση ένας άντρας που δεν επιζητεί να κάνει πικογένεια δεν εχει κίνητρο δέσμευσης, αφού απολαμβάνει όλα τα οφέλη της σχέσης (σεξ, ασφάλεια, δεσομένο ενδιαφέρον, τρυφερότητα, συντροφικότητα) χωρίς τη δέσμευση!Επομένως η γυναίκα είναι σε μειονεκτική θέση, αφού γαλουχείται να εξαρτά την αξία της από το αν αξίζει "σεξ ή σχέση". Θα απελευθερωθεί από αυτό το σχήμα ΜΟΝΟ οπταν δεν θα την απασχολεί αν δεν την θάλουν για "κάτι παραπάνω". Όταν πάψει να εξΡτά την αξία της απο την αντική προσοχή. Οταν απελευθερωθεί κι άλλο ακόμη ερωτικώς. Μην σου πω κι όταν σεν θα κωλύεται να κσ´νει παιδί με δότη σπέρματος!Τότε θα δεις και πιο ουσιαστιξιύς γάμους και σχέσεις. Επειδή δεν θα ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κάποιος κάποιον άλλον για να καλύψει τα κενά του και τις ανασφάλειές του, αλλα επειδή θα μοιράζονται τις ολότητες τους, η σχέση θα είναι επιλογή, όχι επαχθές καθήκον στη μαμά, στις φίλες, στο Cosmopolitan, στην κοινωνία....

Αχά! Πράγματι η μητέρα μου είναι καλλονή κι αυτό με προβλημάτιζε (γιατί αφού δεν της μοιάζω= άσχημη ) όμως δόξα να 'χει ο Πανάγαθος (αν υπάρχει) υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες σίγουρα που σίγουρα τους έχω αναλύσει και προσπαθήσει να τους επιλύσω. Είμαι άνετη με την απόρριψη και δη την αντρική αλλά όχι με την αποδοχή πολύ χοντρικά, αλλά πολύ ικανή να το καμουφλάρω αντί να το επιλύω πραγματικά. :Ρ Τώρα η υπόλοιπη ανάλυση με βρίσκει σύμφωνη + ότι η ματαιοδοξία και η φιλαρέσκεια που θεωρούνταν χαρακτηριστικό των γυναικών παλιότερα τείνει να είναι και ανδρικό. Βλέπουμε πολλούς δηλαδή να επιζητούν όχι σεξ πλέον αλλά ένα μάτσο θαυμάστριες να τονώνουν το εγώ τους. Αλλά αυτά τα συμπληρωματικά που λέω είναι εικασίες γιατί δεν έχω κάνει και καμιά ενδελεχή έρευνα. Πιο πολύ διαισθητικά και όσα έχω αντιληφθεί στο πιο ευρύ περιβάλλον που κινούμαι ή από περιβάλλοντα ατόμων που έχω μια πιο αραιή συναναστροφή κι ίσως έμμεση καμιά φορά.

Έπεσα μέσα ε; :)Όμως η αποδοχή είναι πιο επικινδυνη από την απόρριψη να ξες, επειδή δημιουργεί προσδοκίες, αλλά και ενοχές (έχω αισθήματα στο ίδιο επίπεδο;) που βραχυκυκλώνουν. Μπορει να εγκλωβιστεί κάποια σε κακή σχέση μόνο και μόνο επειδή έγινε αποδεκτή (όπως είναι).Όσο για την ματαιοδοξία, δεν έχει φύλο! Είναι γερό ναρκωτικό η αίσθηση ότι περνάει η μπογιά μας.

Καλά μας τα λέτε ωραία μου κυρία! :) Αλλά είμαι η χαρά του ψυχολόγου (που πληρώνεται, αυτοί στις δημόσιες δομές, θέλουν να βγει η δουλειά σε ελάχιστες συνεδρίες) και έχουμε κι άλλα πολλά. :ΡΌσο για την αποδοχή που λες ότι είναι ύπουλη, γι' αυτό τον λόγο είμαι πεπεισμένη και υπερασπίζομαι σθεναρά ότι τα παιδιά πρέπει να βιώσουν αυτή την αποδοχή όσο πιο ολοκληρωμένα γίνεται και να νιώσουν όμορφα. Πρέπει να νιώσουν αξιαγάπητα (η διαφορά κακομαθημένου/καλομαθημένου είναι άλλο ζητούμενο) και δεν θα κολλήσω στο φύλο σε αυτό και πάλι. Όσο οι γυναίκες (καποιες) κολλάνε στην αξία που τους προσδίδει η σχέση (χοντρικά τελείως το λέω) τόσο και η απαξίωση της από τους άντρες (κάποιους) προβληματικό μου φαίνεται και νομίζω ότι μια υγιή αποδοχή στην μικρή ηλικία αλλά και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης θα μας βοηθήσει όλους συνολικά σε όλα. Είναι γερό εφόδιο μια καλή παιδική ηλικία. Γλιτώνεις από πολλά :)Υ. Γ. Δεν μπορώ να πω ότι θεωρώ κακή την ματαιοδοξία. Απλά το που μπορείς να φτάσεις για να δεις την μπογιά σου να περνάει είναι κάτι που με προβληματίζει και εκεί θέτω ένα όριο σε μένα.

Κάθε άνθρωπος με τις εμπειρίες της ζωής κοιτά τα πρπραγμένα του και κάνει έναν απολογισμο. Αλίμονο αν τα ξεραμε απο πριν πώς θα πάνε τα πράγματα, δεν θα είχε κανένα πάθος η ζωή μας! Επομένως και τα λάθη χρήσιμα είναι, όπως και η διαχείριση της παιδικής ηλικίας. Όντως μετράει η τελευταία. Εντούτοις είναι τόσα τα παραδείγματα ατόμων που ξεπέρασαν κακές εμπειρίες παιδικής ηλικίας ή πιυ είχαν καλή παιδική ηλικία που δεν την "αξιοποίησαν" για ωρίμανση κι αυτοπραγμάτωση, που δεν εξαπγεται κάποιος κανόνας, οπότε μην "οικτίρεις" τον εαυτό σου για οποιοδήποτε αρνητικό στοιχείο στο μακρινό παρελθόν. Η ζωή σε πολλά μας μοιράζει τυχαιότητες, αλλά ευτυχώς έχουμε την επιλογή πώς θα τις διαχειριστούμε. Και για να το φέρουμε παλι on topic, ο εξομολογούμενος δεν μπορεί να ελέγξει πώς θα νιώσει, πώς θα εκδηλωθεί κι αν θα θυμώσει η κοπέλα, αλλά μπορεί να επιλέξει να φερθεί ως άνθρωπος. Αυτό αρκεί.

Χμμμ, δεν το λέω για μένα, αλλά πολύ πιο γενικά γιατί έχει μια συνέπεια γενικά και όχι ειδικά. Εξάλλου η παιδική μου ηλικία πάει, οπότε δεν μοιρολατρώ πάνω της, αναγνωρίζω την αξία της και αναγνωρίζω την αξία του να μεγαλώσεις ισορροπημένα όπως ο άρρωστος εκτιμά και αναλογίζεται την αξία της υγείας όταν δεν την έχει, δεν χρειάζεται να οικτίρει την έλλειψη της δικιάς του και να κατανοεί την πρόληψη... Πριν λίγο καιρό ένα παιδί κατηγορούσε τον εαυτό του ότι δεν αξίζει αγάπη επειδή μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο.Απλά δεν του αξίζει αυτή η αίσθηση και πόσο μάλλον ο αγώνας που θα πρέπει να δώσει για να το ξεπεράσει και αν. Αν θα είναι θύμα των αναγκών ή φόβων; Γυρνώντας πάλι στο θέμα, είναι έξοχο το κλείσιμό σου και δεν θα το πιστέψεις αλλά... συμφωνώ! :Ρ Ω ναι, είμαστε υπεύθυνοι για την δική μας στάση και πράξεις. :)

Σάββατζ να σας απορριπτουμε επειδή δεν μας αρέσετε ερωτικά. :) και γι αυτό σας απορρίπτουν συνήθως.Υ. Γ. Γι' αυτά καλύτερα να μιλήσεις με τον μεγάλο μου αδερφό. :Ρ