11.7.2016 | 03:04
Άραγε
θα έγραφε ποτέ ο Νίτσε τον "Υπεράνθρωπο" αν δεν είχε φάει τη μεγάλη σφαλιάρα από την ερωτική απογοήτευση που τον συντάραξε, από την Λου Σαλόμε; Δε νομίζω, θα ζούσε τον "έρωτα"και ο "Υπεράνθρωπος" θα έμενε θαμμένος μέσα του.Οπότε σκέφτομαι, ίσως δεν είναι τελικά κακό να τρως καμιά σφοδρή ερωτική απογοήτευση καμιά φορά. Έτσι και στα ίσα σου έρχεσαι, βλέποντας την πραγματικότητα όπως πραγματικά είναι και όχι όπως την φαντάζεσαι αλλά και έτσι δίνεις την ευκαιρία να ξεπηδήσουν από μέσα σου και οι δικοί σου "Υπεράνθρωποι" .Δεν ξεχνάω δε, έναν πολύ εμπορικό καλλιτέχνη τη δεκαετία του ΄90 που όταν είδε έναν επίσης μεγάλο συνθέτη στο κέντρο που τραγουδούσε, να είναι σε μαύρα χάλια εξαιτίας ερωτικής απογοήτευσης , να περνάει όλο το βράδυ στο τραπέζι του γιατί όπως είπε ο ίδιος σε συνέντευξη, ήξερε, πως σε αυτές τις δύσκολες στιγμές είναι που γράφονται οι μεγάλες επιτυχίες.Οπότε δεν είναι κακό κάπου- κάπου και καμιά χυλόπιτα....