Κοριτσακι μου γλυκο ειναι πολυ λαθος ο τροπος που σκεφτεσαι τα πραγματα.....καμια φορα ολα ειναι πολυ πιο απλα απο οσο φανταζουν στο μυαλο μας!η αποτυχια βρισκεται μεσα στη ζωη του καθε ανθρωπου και δε κανει διακρισεις σε κανεναν!!τη τελειοτητα δεν την κατακτα κανεις !!προσπαθησε να πιαστεις απο κάπου και να κανεις μια νεα αρχη!!!ειναι πολυ σημαντικο να γινει το πρωτο βημα!!τον εαυτο σου θα τον βοηθησεις εσυ οταν παρεις αποφαση πως αξιζεις και ειναι μεγαλη αδικια να αυτοτιμωρησαι και να πληγωνεις τη ψυχουλα σου!ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!εγω περασα μια πολυ δυσκολη φαση στη τριτη λυκειου εδωσα πανελληνιες γνωριζοντας τη δεδομενη αποτυχια και ομως δε το εβαλα κατω λιγο απο εδω λιγο απο εκει πειστηκα οτι μου αξιζε αλλη μια ευκαιρια και προσπαθησα δευτερη χρονια δυστυχως δε πετυχα το στοχο μου αλλα δεν εγκατελειψα με πολυ σκεψη πηρα την αποφαση να ξανα δωσω....μπορει να βγει μπορει και οχι εγω ομως θα ξερω πως το παλεψα!!πιστεψε στον εαυτο σου και θα δεις θα παρεις τα πανω σου.....!κανε πραγματα ια σενα που θα σε κανουν να νιωσεις ομορφα!!με το να τραυματιζεις τον εαυτο. Σου δημιουργεις ολοενα και περισσοτερες πληγες και στο σωμα σου και στη ψυχη σου !δεν βρισκεται εκει η λυση οι πληγες αυτες θελουν επουλωση κΑι παριποιηση!!!αξιζεις πολλα ο καθε ανθρωπος Αξιζει και ειναι σημαντικος!!οταν νιωθεις οτι πεφτεις διοτι σου βαζουν τρικλοποδιες η βαζεις εσυ στον εαυτο σου κανε το πεσιμο αυτο αλμα και πηγαινε ενα βημα παραπερα και οχι πιο κατω!ευχομαι να πανε ολα καλα!!!
10.12.2015 | 18:23
Αυτοκαταστροφη...
Νιωθω μονη. Δεν ειμαι πραγματικα , αλλα νιωθω. ΜΟΝΗ σε ενα χωριο χωρις παρεα με μεγαλη οικονομικη ανςσφαλεια, φοβο για ζωη. 20 χρονων και παιρνω εδω και 2 χρονια αντικαταθλιπτικα ..ΔΕΝ εδωσα πανελληνιες απο φοβο για αποτυχια , και το ανεβαλλα για την επομενη χρονια...αλλα ουτε την χρονια εκεινη τα καταφερα ..ΜΙΣΩ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΝΩ ΗΜΟΥΝ ΚΑΛΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ..ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ..ΖΟΥΣΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ...εχω μεινει χωρις φιλους . Και εκει λαθος επιλογες...πληγωθηκα πολυ...με πηρε απο κατω. Νιωθω πως δεν αξιζα και ετσι εμεινα μονη μου. Δεν αντεχω τον τελευταιο μηνα του χρονου...κανοντας εναν ετησιο απολογισμο ...βλεπω και νιωθω πως δεν εχω καταφερει τιποτα απο οσα ηθελα...δεν αγωνιστηκα για τιποτα, δεν χαρηκα για τιποτα, φοβηθηκα για ολα ...το εβαλα κατω αμεσως...? ολη αυτη τη χρονια δεν καταφερα τιποτα ....ενας χρονος ΑΔΕΙΟΣ . ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΖΑΜΠΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ...θελω να κοβω διαρκως τα χερια μου και να αυτοκαταστρεφομαι....νιωθω οτι πρεπει να εκδικουμαι τον εαυτο μου και να τον λυπαμαι. Κοιμαμαι ολη μερα .Αυτη ειναι η ζωη μου ..εχω αμελησει τον εαυτο μου ..δεν εχω ορεξη να κανω ουτε τα βασικα ..να χτενισω τα μαλλια μου ...να ντυθω. Τιποτα! Ποναω... ΠΩΣ να κανω μια νεα αρχη ? Πως να σηκωσω το σωμα μου και να περπατησω ..? Πως?
5