Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Θα σου έλεγα να βρεις έστω και έναν φίλο και ένα ενδιαφέρον.
Απο οτι καταλαβαινω απο την εξομολογηση βιοποριστικο προβλημα δεν υπαρχει αν υπηρχε αλλου θα εδινες βαρος και οχι στη βαρεμαρα σου
Δε θέλεις να περάσει η ζωή μπροστά από τα μάτια σου και να μην καταλάβεις τίποτα.
Όλο αυτό που έγραψες ως εξομολόγηση είναι χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου που φυτοζωει.
Ίντερνετ έχεις, ξεκινά να ψαχνεις χόμπι και ενδιαφέροντα μέσω αυτού αντί να χαζολογας άσκοπα σε τσατ.
Προσωπικά πάντα μόνη με θυμάμαι και σπανίως να έχω παρέα. Κινητοποιήθηκα όμως ως πρώτον φυσικά στο να βρω δουλειά και να τη συνδυάσω με κάποιο χόμπι. Κάνε αιτήσεις για εργασία και ρώτα και στο ξεκάρφωτο. Τυχαία ρώτησα και βρήκα δουλειά παλαιότερα ως ταμίας σε σουπερμαρκετ για παράδειγμα. Όλα μαθαίνονται και ας είναι αρχικά κάπως δύσκολα. Αν περιμένεις να ασχοληθείς με κάτι που έχεις σπουδάσει ή γνωρίζοντας κάποιον τομέα πολύ καλά εστιάζοντας μόνο εκεί, θα παραμένεις άνεργος. Μέχρι να βρεις, ασχολήσου με κάποιο χόμπι που σου αρέσει, έστω πχ να φτιάχνεις παζλ. Η απραξία θα σε κάνει χειρότερα. Πρέπει ο εγκέφαλός σου να εστιάζει κάπου δημιουργικά.
"Αν περιμένεις να ασχοληθείς με κάτι που έχεις σπουδάσει ή γνωρίζοντας κάποιον τομέα πολύ καλά εστιάζοντας μόνο εκεί, θα παραμένεις άνεργος"
Πολυ μεγάλη αληθεια αυτο που εγραψες. Ασε που οι περισσοτεροι απο εμας τους πτυχιουχους ανέργους δεν ξερουμε να κάνουμε και τιποτε αλλο.
Εγω ας πουμε ολη μου την ζωή ασχολουμαι με την γλώσσα. Τις γλώσσες. Φιλόλογος σπουδασα και μιλαω και αγγλικα-γερμανικα-γαλλικά.
Ολη μου την ζωή κλίνοντας ρηματα και μεταφράζοντας την περασα ως τωρα.
Δεν εχω εργαστει ποτε μου σε μια δουλεια καθημερινη ας πουμε οπως αυτη που ειχες εσύ.
Αντε τωρα να πειστω να ξεκουνηθώ να παω να βρω μια οποιαδηποτε δουλειά οπως σε σουπερμαρκετ.Δεν ξερω.
Μου ειναι δυσκολο να τοποθετησω τον εαυτο μου μεσα σε μια τετοια εικόνα. Ειναι εξω απο το στοιχειο μου εντελώς τετοιες δουλειες.
Σαν να ειμαι στο twilight zone θα νιωθω εκει..
Πρέπει να παω σε ψυχολογο; Ειμαι τεμπελα;
(δεν ειμαι η Εξ)
28.11.2022 | 10:05
Δεν ξέρω πως το εννοείς ακριβώς, μιας που μου περνούνε δύο περιπτώσεις. Θέλεις να δουλέψεις σε κάτι που είναι έξω από τα ''νερά'' σου , αλλά πιστεύεις ότι δεν θα τα καταφέρεις ή το βλέπεις υποτιμητικό για εσένα επειδή έχεις σπουδάσει για να είσαι πχ εργαζόμενη σε σούπερμαρκετ; Τίποτα δεν είναι υποτιμητικό στη ζωή αυτή ακόμα και καθαρίστρια να είσαι. Πρέπει να αποβάλλεις αυτές τις χαζές σκέψεις για να ανεξαρτητοποιηθείς.
10:05,,να μην πας σε ψυχολογο, δεν είσαι τεμπελα, απλά δεν έχεις βιοποριστικο προβλημα, γιατί αν είχες θα σου έλεγα που θα πήγαινες και με τι συνθήκες.
Να αναλάβεις ευθύνες, να σταματήσεις να δικαιολογείς τον εαυτο σου, γυμνάσου αγχωσου γινε πιο ενεργος, διάβασε φιλοσοφία. Σορρυ που θα στο πω ωμα αλλα δεν υπαρχει τιποτα πιο παθετικ από εναν αντρα χωρίς ενδιαφέροντα και φλογα. Εαν θελεις να βρεις ενα καλυτερο μελλον πρεπει να πονεσεις και να ζοριστεις γιατι κακα τα ψεματα ειναι ωραια η κλαψα η γκρινια και ο ανούσιος ρομαντισμος. Δε σε κοβω και για μεγαλο ηλικιακά, πιάσε τον ταύρο απ τα κερατα και σταματα να γραφεις,, κανε.
Για αρχή, μην λες "βαριέμαι"!
Κακά τα ψέματα χωρίς δουλειά/λεφτά, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
