ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.3.2021 | 22:15

Βιλιοφάγος, νοτ.

Νιώθω να θέλω να διαβάζω βιβλία, να βελτιωθώ πνευματικά, να ωριμάσω. Αλλά από μικρή δεν μου κάνει καμιά αίσθηση το διάβασμα βιβλίων, κυρίως λογοτεχνικών. Είχα προσπαθήσει παλιά να με κάνω να διαβάζω και είχα διαβάσει 2 λογοτεχνικά, αλλά τα διαβαζα απλά ανάγνωση και για να λέω ότι διαβάζω, δεν μου δημιουργούσαν κανένα άλλο αίσθημα. Πλέον όμως καταλαβαίνω ότι μου έχει αφήσει αρνητικό αντίκτυπο αυτό, όπως για παράδειγμα στον λόγο μου που δεν είναι πάντα καλά δομημένος κ.α. Και νιώθω ότι θα ήθελα να διαβαζω βιβλία με χαρά και "δίψα για μάθηση" αλλά δεν υπάρχουν αυτά τα αισθήματα στην πραγματικότητα. Τέλοσπαντων, η εξομολογηση μου είναι ότι αυτό με κάνει να νιώθω κάπως κατώτερη, ότι δεν θα ξέρω να μιλήσω με μελλοντικούς σοβαρούς συναδέλφους μου στην εργασία ή με άτομα "ανώτερα". Ετοιμάζομαι να ζητήσω πρακτική σε ένα σχολείο ως φοιτήτρια μαθηματικών και νομίζω δεν θα ξεχωρίζω από τα παιδιά... Ενώ με τους καθηγητές -και καλά συναδέλφους- πως θα επικοινωνώ? Φοβάμαι..
5
 
 
 
 
σχόλια

Προς Θεματοθέτρια

Αδιαμφισβήτητα το να διαβάζεις (συχνά) βιβλία εκτός απο τις γνώσεις σε βοηθάει και στον προφορικό λόγο.
Όμως αν νομίζεις ότι όλοι όσοι διαβάζουν βιβλία είναι άτομα ανώτερα , ευγενικά και υγιώς σκεπτόμενα πλανάσαι πλάνην οικτράν. Έχω γνωρίσει βιβλιόφιλους που αν τους συναντήσεις και ακούσεις τον τρόπο που μιλάνε και τις βωμολοχίες που λένε δεν θα θες να τους ξαναδείς.

Ο πραγματικός βιβλιόφιλος ( αυτο που γράφω παρακάτω είναι σαφέστατα υποκειμενική άποψη) διαβάζει τα πάντα. Απο μυθιστορήματα , λεξικά ,ρεμπέτικα βιβλία , βιογραφίες μέχρι comics και λευκώματα ) . Δεν κολλάει στο τι διαβάζει , δεν βάζει στεγανά στον εαυτό του.

Αυτά είχα να σου πω και καλό σου απόγευμα

Γιώργος
Τσομπανίδης

Εξαρτάται τι λογοτεχνικά βιβλία προσπαθήσατε να διαβάσετε. Για παράδειγμα, η μετάφραση πολλών βιβλίων της ξένης κλασικής λογοτεχνίας στα ελληνικά δεν είναι τόσο καλή. Αλλά ακόμα και καλή να είναι η μετάφραση, θα σας είναι ξένα τα χωρικά και ιστορικά συμφραζόμενα εντός των οποίων εκτυλίσσεται η πλοκή, οπότε ίσως χρειαστεί να κάνετε και μια πρότερη μικρή ιστορική έρευνα για τον ανάλογο τόπο και την εποχή, για να δουλέψει λίγο περισσότερο η φαντασία.
Τέλος, έχω παρατηρήσει ότι, όταν πρόκειται για επιστημονικά/ακαδημαϊκά έργα και συγγράμματα, βρίσκω ότι αρκετά που γράφονται από Έλληνες συγγραφείς είναι λίγο δυσανάγνωστα. Έχω κατά νου τη σύγκρισή τους, για παράδειγμα, με την αγγλική, όπου ναι μεν τα αγγλιικά είναι απλούστερη γλώσσα, αλλά αυτό βοηθά στο να αποφεύγονται οι περίτεχνες και συνάμα μακρές προτάσεις, ειδικά όταν ένα ακαδημαϊκό κείμενο είναι ήδη αρκετά "βαρύ" από μόνο του (με νέες έννοιες και ιδέες). Προσπαθήστε να ξεκινάτε από πιο ευανάγνωστα κείμενα, από ηλεκτρονικές εφημερίδες και ενδιαφέροντα άρθρα. (Παρεμπιπτόντως, ακόμα κι εδώ στη Lifo έχει πολύ ενδιαφέροντα και καλογραμμένα κείμενα.) Έτσι θα παραμένετε και "μέσα στα πράγματα," έχοντας και μια άποψη, όσο εξελίσσετε και το λόγο σας.

Εγώ έχω διαβάσει πραγματικά πάρα πολλά λογοτεχνικά και ιστορικά βιβλία, από μικρό παιδί κιόλας καθώς μεγάλωσα σε ενα σπίτι που οι τοίχοι είχαν μόνο βιβλιοθήκες. Αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι είχε να κάνει καθαρά με δίψα για μάθηση ούτε νομίζω ότι μου προσέφεραν αυτό που περιγράφεις. Ούτε ποτέ έπιασα με κανέναν συζήτηση για τα βιβλία που έχουμε διαβάσει. Όχι όχι, τζάμπα ανησυχείς, απλά σου έχει κολλήσει στο μυαλό η συγκεκριμένη ιδέα. (Και εμένα ο λόγος μου δυστυχώς χάλια είναι)

Scroll to top icon