Γεια σου αραχνακι! Είπα να σου πω και εγώ μια γνώμη μιας και έδινα πανελλήνιες πέρυσι. Εμένα το μόνο που με τρελαίνει είναι τα πινέλα μου και για πολλούς και διάφορους δεν ήθελα να επιχειρησω να ζήσω από αυτό. Έτσι λοιπόν είχα βρεθεί ακριβώς στην θέση σου. Άλλαζα συνέχεια γνώμη και δεν κατέληγα πουθενά μέχρι και ιατρική έλεγα ότι ήθελα να σπουδάσω ( που τώρα κάνω τον σταυρό μου που "απέτυχα" και δεν μπήκα). Μην στα πολυλογω είμαι σε ένα τμήμα που δεν ήταν καν στις πρώτες μου σκέψεις. Σπουδάζω χημεία και ομολογώ ότι αν και δεν το περίμενα μου αρέσει πολύ. Θυμάμαι τον Ιούνιο που είχαν βγει οι βαθμοί και είχα πάθει εγκεφαλικό και γελάω. Δεν θα γίνει ποτέ το πάθος μου ( βέβαια λατρεύω τα εργαστήρια θα μπορούσα να είμαι κάθε μέρα εκεί), αλλά ειλικρινά δεν με νοιάζει... Προσπαθώ πολύ γιατί ξέρω ότι αυτό πρέπει να κάνω και θέλω να το κάνω. Η ζωή είναι πολλά παραπάνω από μια δουλειά. Βρες κάτι που έστω καπως να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον (ισως αυτό να μην είναι καν στο Πανεπιστήμιο γιατί το 19 δεν σημαίνει ότι πρέπει σονι και ντε να σπουδάσεις). Γράψε πανελλήνιες και κρατά το μυαλό σου ανοιχτό ώστε να δώσεις ευκαιρία σε όποια σχολή περάσεις αν κρίνεις ότι επαγγελματίκα θα είναι μια καλή επιλογή.
19.6.2018 | 18:49
Δεν μου αρεσει καμια σχολη
Δεν εχω ιδεα τι να σπουδασω. Ειμαι καλη μαθητρια, του 19, και θεωρω πως αν βαλω στοχο μια σχολη μπορω να γραψω τα απαιτουμενα μορια, δεν με φοβιζει αυτο. Ωστοσο, δεν υπαρχει καμια που να μου τραβα ιδιαιτερα το ενδιαφερον, τις βλεπω σχεδον ολες το ιδιο. Δινω 3ο πεδιο. Εχω πελαγωσει. Βλεπω ανθρωπους που εχουν ενα στοχο, και θελουν κατι πολυ και ζηλευω, μακαρι να ημουν κι εγω ετσι! Εχω κουραστει να διαβαζω, βαρεθηκα. Αν με ρωτησεις πως βλεπω τον εαυτο μου στο μελλον αληθεια, δεν ξερω! Το μονο που ξερω ειναι πως θα ηθελα απο μικρη ηλικια να κανω οικογενεια. Φυσικα θα ηθελα να εχω και μια αλφα οικονομικη ανεση. Οι γυρω μου μου λενε για ιατρικη, η οποια φαινεται η καλυτερη επιλογη. Μου αρεσει πολυ να προσφερω στους γυρω μου. Ομως πως θα κανω νωρις παιδια ετσι; Και αν δεν μου αρεσει και το μετανιωσω; Ειναι πολλα τα χρονια, ειναι μεγαλη δεσμευση. Απο την αλλη η νοσηλευτικη... δεν ξερω αν μου αρεσει. Τα ωραρια με αποτρεπουν, και γνωριζω οτι στην Ελλαδα οι αποδοχες ειναι χαμηλες και οι συνθηκες εργασιας κακες. Σκεφτομουν και τη μαιευτικη, αλλα στη χωρα μας ειναι υποβαθμισμενη. Οι περισσοτερες γυναικες γεννουν με καισαρικη,ενω το να σε αναλαβει μια μαια ειναι ασυνηθιστο και παρατολμο. Στην κτηνιατρικη δεν θα πηγαινα διοτι δεν πιστευω οτι θα μπορουσα να ανταπεξελθω επιτυχως στο να χειριστω ενα ζωο, αφου δεν ειμαι και εξοικειωμενη. Η βιολογια δεν μου αρεσει, το ιδιο και η φαρμακευτικη, η χημεια, η φυσικη.Ουτε καποιο απο τα υπολοιπα παραιατρικα επαγγελματα με τραβαει. Ειμαι σε απογνωση. Να επισημανω πως δεν μου αρεσει η ιδεα του να χτισω τη ζωη μου στο εξωτερικο... θα ηθελα απλως να εργαστω εκει καποια χρονια. Πειτε μου ο,τι συμβουλη εχετε κατω στα σχολια, εαν θελετε. Το χρειαζομαι. Ευχαριστω που το διαβασατε μεχρι εδω.
11
