ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.12.2017 | 00:57

Εγκυμοσύνη & φοβίες

Είμαι έγκυος στον 8ο, πανευτυχής που θα γίνουμε γονείς αλλά με έχει πιάσει μια φοβία με τον πόνο την ώρα του τοκετού. Προσπαθώ να είμαι ήρεμη, αλλά ειδικά τα βράδια ξυπνάω και παθαίνω κάτι σαν κρίση πανικού. Όσες είστε μαμάδες πως το βιώσατε; Μόνο εγώ αγχώνομαι και φοβάμαι όσο πλησιάζει ο καιρός;
4
 
 
 
 
σχόλια
Με το καλό το μπεμπέ!αυτή τη στιγμή σου γράφω κρατώντας τον 2 μηνών γιο μου!!Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής με τους πονους της γέννας!Όλα ειναι στο μυαλό μας και στον τρόπο που εμείς θέλουμε να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα.Γέννησα πανεύκολα έχοντας φτάσει στο νοσοκομείο με διαστολή 9 και μην ξέροντας τίποτα από πόνους καθώς αυτό είναι το πρώτο μου παιδί νόμιζα ότι θα πονέσω παραπάνω και περίμενα να αυξηθούν και αλλο οι πόνοι.Με 10 διαστολή γέννας και περιττό να πω ότι αυτό ήταν το όριο των πόνων και εγώ άντεχα κανονικά νομίζοντας πως θα πρέπει να πονάω κι αλλο ακούγοντας ιστορίες από άλλες γυναικες.Γέννησα χωρίς επισκληριδιο αφού δεν την χρειάστηκα αλλά ο τοκετός μου έγινε μέσα στο νερό όποτε θεωρητικά οι πόνοι είναι πιο μαλακοι.Η γέννα δεν είναι τίποτα.Μεσα σε 4 ώρες που πήγα στο νοσοκομείο τον είχα αγκαλιά.Το όλο παλούκι έρχεται όταν πάρεις το παιδι στο σπίτι και είσαι μόνη και άπειρη.Τα ξενύχτια θα είναι συνεχόμενα αλλά η ευτυχία που θα νιώθεις θα είναι απερίγραπτη!Με έναν πόνο κοπέλα μου και μη μασάς!Η γέννα είναι ότι πιο φυσιολογικό για μια γυναίκα και η φύση μας έχει προετοιμάσει για αυτή.
Μην αγχώνεσαι, ο ανανάς από επάνω τα περιγράφει έτσι όπως ακριβώς είναι!Εγώ δεν έκανα επισκληρειδιο αλλά νομίζω πως με βοήθησε! Την τελευταία μια ώρα πριν γεννήσω, επειδή ο πόνος αυξανόταν σταδιακά, είχα μπει σε μια παραζάλη και είχε "μουδιάσει" το μυαλό μου. Έχω διαβάσει πως το σώμα ξέρει και σε προστατεύει από τον πόνο από μόνο του...Όταν πια έρθει η ώρα να σπρώξεις προσπάθησε να ακούς τι οδηγίες σου δίνει η μαία και ο γιατρός. Είναι δύσκολο, αλλά όσο πιο καλά συνεργαστείς τόσο πιο εύκολη θα γίνει η διαδικασία!Αν μπορείς κάνε και μαθήματα ανώδυνου τοκετού, βοηθάνε πάρα πολύ!! Αν νοιώθεις άνετα μπορείς να έχεις και το σύντροφό σου μέσα, εμένα με βοήθησε κι αυτό...Με το καλό να έχεις το μπεμπάκι σου στην αγκαλιά σου και μη μασάς τίποτα! Όλα καλά θα πάνε!
Εγώ γέννησα πριν ένα χρόνο. Ακριβώς σαν εσένα. Σεναριάρες έφτιαχνα στο μυαλό μου.Θα σου πω μόνο ότι πρώτον η επισκληρείδιος βοηθάει πολύ, δεύτερον στη τελική φάση των ωθήσεων πρέπει να βάλεις τα δυνατά σου και είναι λίγο όπως τα βλέπεις στις ταινίες (ουρλιαχτά κλπ) αλλά θα μείνει μία από τις ομορφότερες αναμνήσεις στη ζωή σου και τρίτον μόλις σου πουν ότι φαίνεται το κεφαλάκι με/χωρίς μαλλάκια όλα γίνονται πανεύκολα! Μόλις νιώσεις να βγαίνει και ακούσεις μετά από λίγο ουά ουάαα η χαρά στη ψυχή σου θα είναι απερίγραπτη. Με το καλό κοπέλα μου και μη ξυπνάς τα βράδια γιατί σε λίγες βδομάδες ο ύπνος θα είναι πολυτέλεια :)
Με το καλό το μωράκι σας!! Είναι απολύτως λογικό να αγχώνεσαι, πάντα το άγνωστο μας αγχώνει, πόσο μάλλον αν πρόκειται για γέννα.Εγώ και τις δύο φορές γέννησα με καισαρική και δεν ξέρω να σου πω, αλλά ήθελα να σου ευχηθώ!!!!!
Scroll to top icon