ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οκ, δεν έχεις εντελώς άδικο αλλά σε όσα λες υπάρχει και αντίλογος.
1ον, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά όρια.
2ον, ακόμη και αν κανείς αντέξει κλπ κλπ, έχει χάσει χρόνο από τη ζωή του σε μια κατάσταση δυσάρεστη. Και όπως γράφεται συχνά εδώ μέσα, τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω.
3ον, αυτοί που μένουν μέσα στο σπίτι λόγω προβλημάτων υγείας, μένουν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Αντίθετα στην κατάσταση που βιώνουμε όλον αυτόν τον καιρό με την καραντίνα, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων, οι οποίοι δεν ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, στη πραγματικότητα έχουν υποστεί τον εγκλεισμό για να προστατευθουν άλλοι, αυτοί που έχουν μεγάλο κίνδυνο να πεθάνουν ή να νοσησουν βαριά από κορονοϊό. Στον βωμό της προστασίας της σωματικής υγείας των ευπαθών (στην πραγματικότητα προκειμένου να πάρουν παράταση ζωής, γιατί και εκείνοι, και εγώ και εσύ και όλοι μας κάποια μέρα θα πεθάνουμε), θυσιάστηκε η ψυχική υγεία όλων των άλλων, η οικονομία, η κοινωνικοποιηση των παιδιών, η ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας κλπ. Και ουδείς ενδιαφέρεται για όλα αυτά όπως βλέπεις. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι οι θάνατοι, οι διασωληνωμενοι και τα κρούσματα. Όλα τα υπόλοιπα, ας θυσιαστουν μωρέ, δεν έγινε και τίποτα.

Δεν θυμάμαι όμως σε αυτήν την χώρα να ενδιαφέρεται κάποιος, από όλους αυτούς τους Πολιτικούς και Δημοσιογράφους να έχει ενδιαφερθεί αληθινά για τον πλησίον του... Τους ενδιαφέρει όπως λες μόνο να παραμείνουμε υγιείς και να μην ανέβουν τα κρούσματα αλλά για όλα τα άλλα και ειδικά για την ψυχική μας υγεία , την κοινωνικοποίηση , την οικονομική μας κατάσταση που έχει πληγεί κ.α ουδείς αναφερεται και ειναι πραγματικά εκνευριστικό ... Ακόμα κι όταν είσαι υποχρεωμένος να διαμένεις με ένα πρόσωπο που πάσχει ή είναι π.χ τοξικομανης και σε υποχρεώνουν να μην βρίσκεσαι εκτος της οικίας σου τις ώρες τις απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Κάτι τηλέφωνα δίνουν μόνο για ψυχική στήριξη και μέχρι εκεί... Ας μην ξεχνάνε ότι ψυχή και σώμα είναι αλληλένδετα. Αν κάποιος περνάει δύσκολα , αμέσως οι άμυνες του οργανισμού του μειώνονται... Τι μπορούμε να κάνουμε όμως ??? Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται πρέπει να δράσουμε και να σκεφτόμαστε με αισιοδοξία, να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας αγαπημένους ώστε να μην αποκαρδιωνόμαστε... Να το πολεμίσουμε όσο κρατήσει αφού έχουμε " Πόλεμο " και ο εχθρός είναι αόρατος... Να είμαστε ενωμένοι στα δύσκολα για να " Νικήσουμε "