ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένας χρόνος πέρασε και ακόμα σκέφτομαι...Το πόσο όμορφα περνούσαμε και πόσο μαγικά και τέλεια τα έβλεπα όλα.Σκεφτόμουν και ονειρευόμουν μια ζωη μαζί της...Και να όμως που τελικά κατάλαβα οτι τα όνειρα μένουν όνειρα όσο όμορφα και αν τα ζωγραφίσεις,όσο αισιόδοξα και αν τα σχεδιάσεις...Πάντα μένει ο ένας να υποφέρει και ένας να χαμογελά...Και ακόμα αναρωτιέμαι γιατί να είμαι εγω στην πρώτη κατηγορία έχοντας δώσει τόσα πολλά....Δεν της κρατάω κακία.έκανε το κομμάτι της,πέρασε καλά και όταν είδε οτι δεν "χρειαζόταν" κάτι άλλο απλά έφυγε.Και έμεινα πίσω,ένα χρόνο μετά,ακόμα να αναρωτιέμαι "γιατί??"