ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.7.2020 | 13:30

Επρεπε να είχα ξεσπάσει !

Ενώ βγαιναμε κανονικά, φιλιομασταν και μου έλεγε γλυκολογα, κάναμε κάποια σχέδια μαζί.... Σταμάτησε ξαφνικά να απαντάει στα μηνύματα μου. Κάποια να τα αφήνει στο διαβάστηκε και άλλα να μην τα βλέπει καν. Εγώ να μην έχω καταλάβει τι έχει γίνει, να τον ρωτάω, να θέλω να μάθω, να θέλω να μιλήσουμε και αυτός να με αφήνει στο διαβάστηκε! Να μην τον βρίσκω πουθενά. Να μου συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχω, να με φτύνει κυριολεκτικά. Του έλεγα ότι με πληγώνει όλο αυτό. Έφτασα να τον παρακαλώ να απαντήσει σε κάποιο μήνυμα. Και αυτός τίποτα... Και παράλληλα ανέβαζε στορυ με την παρέα του. Φαινόταν να περνάει καλά. Γελούσε, κάνανε πλάκες. Και εγώ να τα βλέπω και να νευριάζω πάρα πολύ.Γιατί για μένα ήταν τόσο δύσκολο (που έχασα και δύο μαθήματα από την εξεταστική μου, μιας και έπεσε αυτήν την περίοδο και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ καθόλου), ενώ για αυτόν ήταν η εύκολη λύση. Να μην μιλάει και δεν αισθανόταν καθόλου μα καθόλου τύψεις.Απλά μετά τον μπλοκαρα. Δεν ήθελα ούτε να τον βλέπω ούτε αυτός να βλέπει τι κάνω στην ζωή μου. Αλλά ακόμα μέσα μου βράζω από τα νεύρα μου. Σκέφτομαι συνέχεια τι έπρεπε να κάνω. Ίσως αν τον έβριζα να ξεσπαγα κάπως? Δεν ξέρω... Πάντως δεν το έκανα.. εξάλλου εκείνη την περίοδο πιο πολύ επικρατούσε η θλίψη και η στεναχώρια μου που δεν είχα την ανάγκη να το κάνω. Τώρα όμως επικρατούν τα νεύρα. Απλά νευριάζω στην σκέψη του. Ξέρω ότι αυτός περνάει καλά, σίγουρα θα βρήκε άλλη. Ενώ εγώ τώρα δεν έχω κανέναν άλλον να σκέφτομαι. Και σκέφτομαι μόνο αυτόν.. που με απέρριψε χωρίς να ξέρω το γιατί και μάλιστα με τον πιο απαίσιο τρόπο. Δεν με σεβάστηκε καθόλου. Αντίθετα μου φέρθηκε σαν σκουπίδι. Δεν του έκανα άλλο και με πετάει από την ζωή του τόσο απλά! Όλα αυτά από έναν άνθρωπο που μοιράστηκα αγκαλιές και φιλιά. Που νοιζομουν για αυτό και που άρχιζα να τον εμπιστεύομαι και τον ερωτεύομαι. Τώρα όμως τον αντιπαθώ πολύ. Γνώρισα τον πραγματικό του εαυτό και απλά θέλω να τον ξεχάσω.Και θέλω να ξεσπάσω αλήθεια! Αλλά δεν ξέρω πως. Δεν ξέρω τι να κάνω για να μου φύγει αυτός ο εκνευρισμός.
5
 
 
 
 
σχόλια
Έχεις στο μυαλό σου μια εικόνα του για την οποία νοιαζεσαι, κοντευες να ερωτευτείς κλπ. Πρέπει λοιπόν αυτή την εικόνα να την πετάξεις στα σκουπίδια και να καταλάβεις ότι δεν είναι αυτός ο άνθρωπος που είχες απέναντι σου. Να τον δεις καθαρά μόνο μέσα από τις πράξεις του οι οποίες ήταν να εξαφανιστεί. Αυτή η δειλία και αναισθησία είναι ο χαρακτήρας του. Αυτό κράτα. Άσε τις ονειροπολησεις για κάποιον συναισθηματικό . Αυτός δεν ήταν. Προφανώς δεν ήταν. Είναι άσχημο που δεν μπόρεσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου γιαυτό αν μπορείς στείλτου "ευτυχώς που δεν συνεχίστηκε με μας γιατί ποτέ μου δεν θα ήθελα να είμαι με καποιον σαν εσένα." Αφού ήθελε να σε φέρει σε μειονεκτική θέση με τη στάση του, ρίξτον εσύ σε τετοια θέση κ πάρε τα πάνω σου!!! Αντε αντε το χεις!!
Σε νιωθω, καθως ζω ακριβως το ιδιο... ΅Εγω κατεληξα στο οτι ο αλλος δεν αισθανοταν απο την αρχη τιποτα... Τα φιλιά, οι αγκαλιές, το οτι "νοιαζεται" ηταν απλα ο αρχικός ενθουσιασμός... Και ως γνωστόν αυτος ο ενθουσιασμός καποια στιγμή πέφτει, κι εκει θα δεις αν οντως ο αλλος ενιωθε κατι ή αν ηταν περαστικός... Καταλαβαινω επισης και την αντιδραση σου...Ειναι κυριώς το "γιατι"... Αυτο που σε αφηνει ξεκρεμαστο, που δεν ειχες ποτε την ευκαιρία να ανατρεψεις (εαν ηξερες τους λογους) την κατασταση και αν μην φτασεις σε αυτο το σημειο. Τωρα πλέον η αρχική αγαπη σου (μας) μετατραπηκε σε απογοήτευση, και στην συνεχεια σε μισος... Και να ειχες ξεσπασει δεν θα αλλαζαν πολλά... Τωρα απλά κοιταμε μπροστά, και προσπαθουμε να μαζεψουμε τα κομματια μας, αφηνωντας πίσω μας εκεινους που οπως αποδειχθηκε, δεν αξιζαν να ειναι στη ζωη μας...
Κακώς πολύ κακώς φθείρεις το νευρικό σου σύστημα, πόσο μάλλον για μια τέτοια κατάσταση. Γίνεσαι αποδέκτης μόνιμης αρνητικής ενέργειας χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Τα σβήνεις όλα, όσο δύσκολο κι αν σου φαίνεται και κοιτάς μπροστά. Διαφορετικά δε θα αλλάξει τίποτε. Και ναι, μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου προς το πολύ καλύτερο. Σου αξίζει!!! Θετικές σκέψεις, αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση και χαμόγελο!!! Καλή τύχη!!!
Θα σου πώ ότι δεν είσαι ούτε η πρώτη,ούτε η τελευταία που της συμβαίνει κάτι τέτοιο,άν αυτό σε παρηγορεί.Δείξε υπομονή,και μην "ξεφύγεις" σε καμμία περίπτωση.Αξίζει να χαλάς τα νεύρα σου για τέτοιους τύπους; Άσε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του.
Scroll to top icon