ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

το εργο το χω δει δυο φορες.φιλη γνωριζει αγορι. ζουν τον "απολυτο ερωτα". ολη μερα μαζι κλπ. σημερα, ενα χρόνο μετα: επικοινωνουν μαζι μου μονο όταν χρειάζονται κάτι. συμβουλη, βοηθεια, καποια πληροφορια. τιποτα αλλο. στην αρχη επιδιωκα να κρατησω επικοινωνια. τους επαιρνα τηλ, εστελνα μνμ. τον τελευταιο καιρο εχω κουραστει, δεν μπορω να ασχολουμαι πλεον. και αμα "τυχει" και μιλησουμε (γιατι θα μου τηλ επειδη θα θελουν κατι) με ρωτανε αν ειμαι καλα, που εχω εξαφανιστει, και αν τους αναφερω και ενα προβλημα με ρωτανε για ποιο λογο δεν τους πηρα να τους το πω. τι να παρω να πω!? τους εχω δωσει να καταλαβουν πως ειμαι δυσαρεστημενη (ακομα και αμεσα το εχω πει στη μια, μεταξυ αστειου και σοβαρου πως αν δεν χρειαζεται κατι δε με παιρνει τηλ). τη μια τη βλεπω στη δουλεια, για καφε δεν παμε πλεον. μονο καμια φορα αφου μιλησουμε μου πεταει "να κανονισουμε και για καφε καμια μερα". η αλλη μενει σε αλλη πολη.και ρωτω: πως το αντιμετωπιζω αυτο; στεναχωριεμαι αλλα δεν μπορω να κανω κατι. για μενα δεν ειναι πλεον οπως ενα χρονο πριν καμια απο τις δυο. αλλα οταν με παρουν ενα τηλ να ζητησουν κατι πως φερομαι; δε μ αρεσει να ειμαι η κακια που δεν απαντα στα τηλεφωνα αλλα δεν μπορω να ειμαι και ο μ@λακας που θυμουνται μονο οποτε γουσταρουν επειδη εχουν ενα προβλημα και ψαχνουν καποιον να τους το λυσει η επειδη θελουν απλα να πουν τον πονο τους. δε με ενδιαφερει να το συζητησω (πλεον) ωστε να λυθει, απλα θελω να διαχειριστω την κατασταση.υγ. οι δυο αυτες δε γνωριζονται μεταξυ τους. και για τις δυο πρωτη σχεση.υγ 2. ετσι ειναι παντα; μολις γνωρισεις τον "ενα και μοναδικο" ολοι οι αλλοι μπαινουν σε δευτερη μοιρα; εγω γιατι δε φερομαι ετσι σε αναλογη περιπτωση; για ποιο λογο θεωρει καποια πως ειναι πλεονεκτημα ο γκομενος της να μην εχει φιλους?!!! (λογια δικα της)υγ 3. μηπως απλά εγω εχω πολλές απαιτησεις απο τους γυρω μου; γιατι οταν συμβαινει μια φορα φταιει ο αλλος. οταν ειναι επαναλαμβανομενη η κατασταση, κατι παιζει και μ εμενα.