ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.10.2015 | 02:25

Φοβαμαι τον καρκινο

καλησπερα ειμαι 20 χρονων φοβαμαι παρα πολυ εχω πολυ στρες πολυ αγχοσ καθε μερα σκεφτομαι τον καρκινο καθε μερα φοβαμαι ολο και πιο πολυ ειναι επειδη εχασα τον μπαμπα πριν 1 χρονο απο αυτο.τν μια με ποναει η κοιλια μ τν αλλη με ποναει το συκοτι μου μετα τα νεφρα βλεπω αλλαγες στα ουρα μου μια ετσι μια αλλιως βγηκαν και οι εξετασεις αιματος ετσι και ετσι και φοβαμαι αλλα φοβαμαι ν παω και σε εναν γιατρο οταν πηγα νοσοκομειο μ κανα μια ακτινογραφια και υπερηχο αν ειχα κατι θα φαινοταν στον υπερηχο?περναει κανενας αθτο που περναω εγω?το βραδυ ειδικα ειναι χειροτερα γενικα οταν μενω μονη μου εχω τ αγορι μου που με στηριζει γιατι του τ λεω ολα ολους μου τουσ φοβους αλλα δεν μπορει να καταλαβει καποιος αν δεν τ περναει και εκεινος αυτο το αγχος με εχει καταβαλει φοβαμαι ενω περναω τις ωρες μου στην δουλεια στην σχολη κανω και βολτες τι αλλο μπορω να κανω σας παρακαλω οποιος το περναει ασ μπει στοκν κοπο να απαντησει ευχαριστω πολυ και συγνωμη για το ορθογραφικα:)
2
 
 
 
 
σχόλια
1, να κανεις τις εξετασεις σου κανονικα2, οταν λες βγηκαν ετσι κ ετσι τι εννοεις? αν κατι βγαινει εκτος των φυσιολογικων οριων εννοειται θα συμβουλευτεις γιατρο.3, Αναλογα τι καρκινο ειχε και αν φοβασαι για γονιδιακη επιβαρυνση συζητα με τον καταλληλο γιατρο ποιες προληπτικες εξετασεις θα κανεις και καθε ποτε4, αν νιωσεις οτι χρειαζεσαι ψυχολογικη βοηθεια δεν ειναι ντροπη5, Και πιστεψε με been there done that, εχω κλαψει κι εχω χτυπηθει, και οπως ηδη ξερεις δεν εχει κανενα νοημα ολο αυτο. Απλα προσθετεις ακομα ενα παραγοντα κινδυνου στον εαυτο σου. Στη ζωη οτι ειναι να ερθει θα ερθει, καλα θα κανουμε να μην επιβαρυνουμε φυσικα τους εαυτους μας (καπνισμα, αλκοολ, κακη διατροφη κλπ) αλλα κατι παραπανω δε μπορουμε να κανουμε. Οποτε δε βρισκω το λογο να αναλωνεις το χρονο σου σε μαυρες σκεψεις και σε καταστασεις αδρανειας αντι να ζεις τη ζωη σου οσο καλυτερα μπορεις
Επειδή έχω κ εγώ ένα μέλος οικογένειας με σοβαρή ασθένεια, μπήκα μια περίοδο σε αντίστοιχες σκέψεις κ θεωρούσα τον εαυτό μου σαν ορολογιακή βόμβα...που θα αρρωστήσει κάποια στιγμή!Αλλά ο θάνατος δυστυχώς δεν είναι στον έλεγχό μας και μπορεί πχ το αεροπλάνο που είμαι μέσα να πέσει ή να με χτυπήσει ένα αυτοκίνητο στο δρόμο...όλα είναι πιθανά. Και ξεφρίκαρα με τις ασθένειες γιατί δεν είναι κάτι που ελέγχω. Βοηθάω τον εαυτό μου όσο μπορώ (πχ περιόρισα το junk food που λάτρευαα!!!) αλλά ηρεμήσα με το άγχος αυτό και αποδέχτηκα οτι η κατάσταση της υγειας δεν είναι κάτι που ελέγχω αλλά νιώθω αρκετά δυνατή για να αντιμετωπίσω ό,τι και αν συμβεί. Έχω αγάπη αμέτρητη από οικογένεια & φίλους κ αγάπη για τον εαυτό μου, οπότε θα αντιμετωπίσω ό,τι συμβεί.Είμαι λίγο μακάβρια κ συγγνώμη γι'αυτό αλλά νομίζω όλοι πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό και να ζούμε τη ζωή μας όπως θέλουμε, όσο πιο συνειδητοποιημένα γίνεται γιατί είναι πραγματικά δώρο.
Scroll to top icon