Παντρεμένη δεν είμαι κι έτσι όπως βλέπω τα πράγματα δεν θα είμαι ποτέ.Δεν με πειράζει αυτό,ποτέ δεν τρελαινόμουν στην ιδέα άλλωστε.Έχω φίλες και φίλους που θέλουν πάρα πολύ γάμο και οικογένεια.Άλλοι είναι ήδη παντρεμένοι με παιδιά.Πιστεύω σχεδόν όλα όσα υποστηρίζεις κι εσύ,αλλά δεν τολμώ να τα 'πω σε κανέναν τους.Θεωρώ ότι έτσι θα τους θίξω και δεν θέλω παρεξηγήσεις και τέτοια...Δική τους η ζωή,δικές τους και οι επιλογές.Πρόσφατα ήμουν σε ένα χωριό με μια παρέα διαφόρων ηλικιών και μιλούσαμε για την κρίση.Ένας άνδρας γύρω στα 50 είπε ότι τα προβλήματα επιβίωσης και η αβεβαιότητα για το μέλλον εμποδίζει τις κοπέλες να κάνουν αυτό που "πρέπει",τον γάμο.Μου έκανε εντύπωση ότι αναφέρθηκε μόνο στις "κοπέλες" όχι στα αγόρια ή άνδρες τέλος πάντων (σημειωτέον,ο ίδιος ανύπαντρος!).Ανθρωπος του χωριού θα μου 'πεις,αλλά μου φάνηκε κάπως...Άσε που δεν πρέπει να έχει και παράπονο γιατί στα χωριά και στις μικρές πόλεις, όσοι δεν φεύγουν τουλάχιστον, εξακουλουθούν να παντρεύονται παρά την κρίση,και σε μικρές για τα δεδομένα ηλικίες.
25.10.2013 | 01:55
Γάμοι και παιδιά.
Είμαι μια κοπέλα 20 χρονών.Προσωπικά είμαι κατά του γάμου.Ούτε παιδιά θέλω να κάνω.Θα ήθελα να μάθω όσοι παντρεύτηκαν για ποιούς λόγους το έκαναν τελικά; Το ήθελαν πραγματικά;Και τα παιδιά; Γιατί;Εννοώ το θέλατε στα αλήθεια όλο αυτό;Και τον γάμο και το παιδί; (ή τα παιδιά)-Και όσοι σκέφτεστε να κάνετε αυτό το βήμα...γιατί το σκέφτεστε;-Ή το κάνατε επειδή αυτό είναι "το σωστό"και επειδή από κάποια ηλικία και μετά οι άνθρωποι "πρέπει" να παντρεύονται επειδή έτσι κάνουν οι "σοβαροί και "σωστοί" άνθρωποι;Σας πίεσαν γονείς; Ή ο/η σύντροφός σας; πχ "ή θα με παντρευτείς ή χωρίσουμε,όλα ή τίποτα" και για να μην τον/την χάσετε δεχτήκατε;Μια θεωρία να το πω; Μια άποψη τέλος πάντων λέει πως μια γυναίκα θέλει να γίνει μητέρα για να έχει κάποιον να την αγαπάει.Κάποιον που δεν θα σταματήσει να την αγαπάει ποτέ.Δηλαδή το παιδί της.Πόση ανασφάλεια κρύβει αυτό; Πόσο εγωισμό;Επίσης κάποιες γυναίκες θέλουν να γίνουν μητέρες επειδή "ακόμα κι αν τον χωρίσω θέλω να έχω κάτι απ'αυτόν".Πλάκα μας κάνεις;!;! Για έναν ΑΝΘΡΩΠΟ μιλάμε.Για το μελλοντικό παιδί σου.Άκου εκεί "για να έχω κάτι απ'αυτόν".Ή "να έχω κάτι να θυμάμαι".Πώς κάποιος παίρνει μια τόσο σοβαρή απόφαση που του αλλάζει την ζωή; Πώς είσαι σίγουρος ότι δεν θα χωρίσεις; Τι πάει να πει παντρεύτηκες; Εντάξει; Τον δέσαμε τον γάιδαρό μας τώρα; Να μη μιλήσω για τις σκύλες που μένουν έγκυες για να κρατήσουν τον γκόμενο.Πιστεύω πως το να έχεις παιδί είναι μια τρομερά μεγάλη ευθύνη.Στην ουσία δεν ζεις για εσένα πια.Για το παιδί σου ζεις.Όλα για αυτό τα κάνεις,για να είναι ευτυχισμένο,να χαμογελάει,να μη του λείψει τίποτα.Βάζεις στην άκρη τον εαυτό σου κατά πολύ για το παιδί σου.Και είναι λογικό.Αλλά και πάλι ποιός σου εγγυάται ότι θα το κάνεις ευτυχισμένο; Και δηλαδή γιατί αν ένα ζευγάρι είναι χρόνια μαζί "πρέπει" να παντρευτεί; Είτε είναι παντρεμένοι είτε όχι κάλλιστα μπορούν να χωρίσουν.Ότι τι; Μετά "σοβαρεύει" το πράγμα; Και δεν μπορεί ούτε η γυναίκα ούτε ο άντρας να αλλάξει γνώμη και να χωρίσει; Άσε που όταν παντρεύεσαιπαντρεύεσαι τον άντρα σου,την μάνα του,τον πατέρα του και όλο του το σόι.Και αυτός το ίδιο.Νομίζω καταλαβαίνετε τι εννοώ.Αν θέλετε πείτε μου την γνώμη σας!Θα ήθελα να δω σχόλια.
1
