ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι 20 χρονών. Επειδή ζεις σε απόσταση απο το κέντρο της Αθήνας (Αν και όλοι οι φίλοι σου είναι εκει), μέχρι τα 18 σου δεν είχες ευχαριστηθεί ποτέ μια έξοδο. Πάντα γυριζες νωρίς, με το άγχος να προλάβεις, να μην γυρισεις αργά και ξενυχτούν οι δικοί σου για να σε γυρίσουν. Έχεις φτάσει 20, έχεις πάρει δίπλωμα, έχεις αυτοκίνητο. Είσαι σε μια σχολή που τα πας καλά, έχεις και μια δουλειά που σου δίνει λίγα χρήματα. Και γαμώτο, δεν μπορείς να ευχαριστηθείς μια γαμημενη βόλτα με τον πρώτο σου έρωτα, γιατί σε πρήζουν στα τηλέφωνα. Βγηκατε μαζί πρώτη φορά, απο το βράδυ ως το πρωί, κοιμάσαι σπίτι της πρώτη φορά και την επόμενη που γυρνας στο σπίτι έχεις να αντιμετωπίσεις επικούς καυγάδες και βρισίδια. Μια εβδομάδα μετά δεν μου μιλάνε ακόμη. Ξέρω πως υπάρχουν και σοβαρότερα προβλήματα στον κόσμο, όμως νιώθω να πνίγομαι ώρες ώρες. Απ την άλλη σκέφτομαι μήπως αντιδρώ υπερβολικά ή μήπως σκέφτομαι παιδικά, αλλά έχω μεγάλη ανάγκη να κάνω κάτι και να μην σκέφτομαι τίποτα, να μην έχω κανένα άγχος για μια φορά.