ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.7.2022 | 08:43

Χαμένος έρωτας

Καλημέρα και από μένα Η ιστορία μου είναι λίγο περίεργη... μετά από ένα μεγάλο βήμα χωρισμού από έναν τοξικό γάμο δέκα χρόνων γνώρισα μια κοπέλα που είχαμε περάσει σχεδόν τα ίδια πράγματα σε διαφορετικές συνθήκες.. όλα ήταν τέλεια ειδικά στην αρχή ζούσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις δεν είχαμε νιώσει έτσι ξανά...το πρόβλημα μου ήταν ότι ποτέ δεν είχα αγαπήσει η αγαπηθεί και αυτό με έκανε απόμακρο (η κοπέλα από την άλλη έδινε το 100% λόγω το ότι έκανε θεραπεία και είχε βρει τον εαυτό της ως ένα σημείο.. όπου κοπέλα θα γράφω ( Β) μετά κοντά από ένα χρόνο σχέσεις τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά.. τσακωμοί εντάσεις βαριές κουβέντες αλλά στο κρεβάτι τέλεια τα ξεχνουσαμε όλα αν και είχαν λιγοστέψει οι επαφές... άρχισα να λέω για χωρισμό και παρόλες τις προσπάθειές της Β. πήραμε κάποιες αποστάσεις για να δούμε τι θα γίνει... μόλις πέρασε ένα μικρό διάστημα απλά μου έστειλε ότι βρήκε κάτι μοναδικό και δεν μπορεί να συνεχίσει μαζί μου τότε κατάλαβα ότι την αγαπώ πραγματικά και ένιωσα πράγματα πρώτη φορά στην ζωή μου.... Πώς μπορώ να την διεκδικήσω πάλι??? Πώς γίνεται αν έχεις κάτι τόσο μοναδικό όπως λες να τα ξεχάσεις όλα και να δεθείς τόσο γρήγορα με κάποιον άλλο??? Ήταν τελικά αυτό που είχαμε κάτι υπέροχο?? Αν ήταν πως γίνεται να φεύγεις έτσι απλά?? Αυτά τα λίγα σόρρυ για το σεντόνι.. Από μια ραγισμένη καρδιά..Σ.
9
 
 
 
 
σχόλια

Είναι αυτό το ότι τα συναισθήματα δεν ωριμάζουν και για τους δυο με τον ίδιο ρυθμό. Άλλοι ενθουσιαζονται ή πέφτουν με τα μούτρα από την αρχή κι άλλοι θέλουν χρόνο για να επεξεργαστουν το πώς νιώθουν.
Άλλοι πάλι ξέρουν ακριβώς τι θέλουν και καταβάλουν προσπάθεια να δημιουργήσουν τις καταλληλες συνθήκες για μια όμορφη σχέση. Για να λειτουργεί όμως χρειάζεται δύο και εσύ δεν ήσουν διαθέσιμος να συμμετέχεις στον ίδιο βαθμό. Τωρα πάρε το κουβαδακι και παρακάτω. Ο άλλος μπορεί να φέρθηκε πιο έξυπνα.

Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω πως ανταλλάσατε βαριές κουβέντες, αλλά μετά από λίγο στο κρεβάτι όλα τέλεια, σαν ένας διακόπτης on-off. Μάλλον δεν είσαστε χορτάτοι γενικά από την πρώτερη ερωτική ζωή σας και ξεχαρμανιάζατε, αλλά χωρίς όπως αποδείχθηκε να ταιριάζετε πραγματικά.
Επίσης μου κάνει και λίγο εντύπωση το πως σε ένα μικρό διάστημα η άλλη κατάφερε να βρει κάτι μοναδικό και να βάλει Χ σε σένα. Κάτι που μάλλον έρχεται για να επιβεβαιώσει τον τύπο της σχέσης που είχατε και αναφέρω παραπάνω.

Κανε και εσυ δουλεια με τον εαυτο σου οχι για να την ξαναδιεκδικησεις, αλλα για να σαι πιο ανοιχτος κ κουλ οταν σου προκυψει η επομενη καλη περιπτωση...

Μα καλά κι εσύ, όσο ήσαστε μαζί ένα χρόνο, σαν το σκύλο με τη γάτα ήσαστε και μόνο στο κρεβάτι τα βρίσκατε (κι αυτό γιατί είναι μια βιολογική ανάγκη, σιγά) και τώρα κατάλαβες πόσο την αγαπούσες;! Ένα χρόνο της ήσουν απόμακρος, σίγουρα δεν θα της είχες πει το σ' αγαπώ (ακόμα κι αν της το είπες, με μισή καρδιά θα ήταν κι οι γυναίκες έχουν κεραίες για κάτι τέτοια), προοπτική στη σχέση σας δεν της προσέφερες (με τη δικαιολογία μάλλον ότι έχεις βγει από γάμο, οπότε "κάααατσε μη βιαζόμαστε τώρα") και αντ' αυτού κιόλας της πρότεινες "κάποιες αποστάσεις για να δείτε τι θα γίνει" (πολλοί πίσω απ' αυτό διαβάζουν "α, θέλει να νιώσει ελεύθερος ξανά για να γκομενίσει παραέξω"). Με άλλα λόγια, αντί να εξομολογηθείς τον έρωτά σου και να παρουσιάσεις γονατιστός ένα δαχτυλίδι στη Β., πήγες τη σχέση σας δυο βήματα πίσω. Αλλά τσουπ! Εκεί που σου είπε εμμέσως πλην σαφώς ότι "ξέρεις κάτι αγαπητέ μου, βάλε τις αποστάσεις σου εκεί που ξέρεις, εγώ έχω βρει έναν που ξέρει τι θέλει και το έχει βρει σ' εμένα," ωχ αμάν, εκεί κατάλαβες ότι την αγαπάς. Όχι, δεν πάει έτσι. Αν όντως, όπως λες, δεν έχεις αγαπήσει ούτε αγαπηθεί πραγματικά και αυτό το αίσθημα δεν σου χτύπησε την πόρτα στο ένα έτος που ήσουν μ' αυτή την κοπέλα, τότε μάλλον πρόκειται απλά για τον εγωισμό σου που γρατσουνίστηκε στο άκουσμα ότι υπάρχει άλλος. Από τα γραφόμενά σου, δεν είσαι δα εικοσάχρονος, είσαι άνδρας με ιστορία δεκαετούς γάμου κιόλας. Ένας άνδρας αντίστοιχης ηλικίας μ' εσένα το πολύ σε διάστημα 3-4 μηνών ξέρει αν θέλει να είναι με μια γυναίκα ή όχι. Αν είναι να το ψειρίζεις και να ζητάς αποστάσεις και ήξεις-αφήξεις, άσ' το καλύτερα βρε αδερφέ, δεν είναι για σένα. Μην παρασύρεσαι από αισθήματα κτητικότητας και πληγωμένου εγωισμού τώρα, πες ότι την άφησες ελεύθερη, δεν γύρισε, οπότε δεν ήταν και ποτέ δική σου. (Άλλωστε, δεν έκανες και τον κόπο να την κάνεις δική σου, για να τα λέμε κι αυτά.)

Φίλτατε ποτέ δεν σε θεώρησε μοναδικό η κοπέλα, διότι δεν θα πήγαινε με άλλον.
Υπόψιν, πολύ πιθανό να τον είχε ήδη καβάτζα από πριν.
Τώρα περί θεραπείας που λες, δεν ξέρω τι θεματάκια είχε η κοπέλα, αλλά δεν αξίζει να την διεκδικήσεις.
Θα πέσεις (και άλλο) στα μάτια της και δεν θα έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Βρήκε άλλον, τέλος. Σου προτείνω να την ξεχάσεις και να αφοσιωθείς αλλού.

Ίσως δεν ήταν αμφίπλευρη τελικά η ιδέα του "μοναδικού' στη σχέση σας. Τουλάχιστον για εκείνη δεν ήταν. Εκείνη βρήκε κάτι άλλο μοναδικό τώρα και δεν νομίζω να μπορείς να κάνεις πολλά για να την διεκδικήσεις. Πρέπει απλά να το αποδεχτείς. Με το ζόρι δεν μπορείς να πιέσεις συναισθήματα

Scroll to top icon