26.8.2015 | 12:22
χθες....
ηταν μια πολυ ασχημη μερα. για προσωπικους λογους ενιωθα να πνιγομαι,εκλαιγα ολη μερα σε σημειο να με ποναει το κεφαλι.και ειπα να παω μια βολτα στη θαλασσα να ηρεμησω,που ειναι αποσταση τουλαχιστον μιας ωρας απ'το σπιτι μου με τα ποδια.τι το 'θελατο πρωτο πραγμα που βλεπω με το που κατεβαινω ειναι ενα νεκρο γκριζο γατακι κουρνιασμενο σ'ενα ντουβαριλιγο πιο κατω 2 γυναικες να ψαχνουν στα σκουπιδια κ υστερα να καθονται απο διπλακαι στον δρομο διπλα στην παραλια ηταν ενα παιδακι με τους γοεις του,ουτε 5 χρονων, χωρις μαλλια-λογω χημειοθεραπειας κατα πασα πιθανοτητακ αρχισα να σκεφτομαι τι εφταιγε το μικρο γατακι,και τι ονειρα ειχαν αυτες οι γυναικες πριν καταληξουν να ψαχνουν στα σκουπιδια και τι περναει το μικρο παιδακι και οι γονεις του και γιατι να συμβαινουν τοσο ασχημα πραγματα σ'αυτον τον κοσμο και ποσο εγωιστικο ειναι που εγω στενοχωριεμαι επειδη ο φιλος μου δεν μ'αγαπαει οσο τον αγαπαω εγω ενω συμβαινουν τραγωδιες γυρω μουκαι μετα με ξαναπιασαν τα κλαματα