ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 χρονια χωρισα με το αγορι μου με το οποιο ειχαμε σχεδον 4 χρονια σχεση.Τωρα θα μπω τεταρτο ετος και αναρωτιεμαι, τι θα γινει μολις γυρισω; Σπουδαζω επαρχια και καθε φορα που γυρναω στην Αθηνα υποφερω.Ολα μου θυμιζουν εκεινον.Καταλαβα πως στην πολη που σπουδαζω δεν μπορω να νιωσω εντονα την απουσια του, διοτι ειχαμε ηδη ενα χρονο σχεση απο αποσταση,συν το γεγονος οτι πιστευω πως καθε φορα που γυριζω στην Αθηνα για διακοπες,θα αλλαξουν ολα και θα ξαναμιλησουμε.Με το καιρο αντι να αρχισω να το ξεπερναω γινομαι ολο και πιο χαλια.Ο περιγυρος μου βλεποντας με ετσι με επεισε να επισκεπτω ψυχολογο.Πραγματι το εκανα, αλλα εμενα προσωπικα δεν καταφερε να με βοηθησει. Ουσιαστικα μου ειπε τι εχω, κατι που το ηξερα ηδη.Οι φιλες μου στην Αθηνα μονο 2 και αυτες ανυπαρκτες.Παρα τις προσπαθειες μου να τις πεισω να βγουμε αυτες δεν μου δινουν καμια σημασια.Προσπαθησα να του μιλησω περυσι και να του πω πως αισθανομαι και παρ ολο που θεωρητικα τα βρηκαμε φιλικα,οταν ηρθε η γιορτη μου δεν μου εστειλε καν ουτε ενα χρονια πολλα.Τον αγαπω πολυ αλλα σκεφτομαι πως στη ζωη του μπορει να εχει μπει καποια αλλη και δεν τολμαω να του ξαναστειλω.Ολες οι προσπαθεις μου ειναι ακυρες. Το μελλον μου το βλεπω μαυρο