εχω το ιδιο προβλημα. κι εμενα παντα με δυσκολευαν οι κοινωνικες αλληλεπιδρασεις. μεχρι να φυγω απο το σχολειο που παντα ειχα μαζι μου την διδυμη αδερφη μου τα καταφερνα καπως χωρις ποτε να προσαρμοστω τελειως. οταν αλλαξα περιβαλλον στο πανεπιστημιο... εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου. ειμαι 3ο ετος και ακομα μονη. αν θες να μιλησεις σε καποιον μην δυστασεις να ενηχλησεις ([email protected])
11.1.2018 | 01:30
Κάνω μόνη μου βόλτες
Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτό μου στο γυμνάσιο, δεν είχα κανένα φιλο.. Μου έλεγαν οτι θα περασει, οτι είναι της ηλικιας και υποτιμούσαν την κατάσταση λόγω της εφηβείας. Τώρα πάω πανεπιστήμιο και δεν έχει αλλάξει τίποτα απο αυτά που ένιωθα πριν με μοναδικό οτι αποδεχτηκα την κατάσταση και οτι έχω στήσει ολόκληρη θεωρητική παρέα για να λέω ψεματα στους γονείς μου και να μην ανησυχουν που είμαι μόνη.. Νιώθω τόσο πόνο μερικές φορες που δε μπορω να μιλησω, αποφεύγω οποιο γνωστό βλέπω στους δρόμους γιατί όλοι μιλάνε και μιλάνε και γελανε και γελανε κι εγω δεν είμαι έτσι.. Η μοναξιά φέρνει πόνο και ο πόνος φέρνει μοναξιά
7