ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποια δυσκολεύεσαι και θα κάνεις χρόνο να τα ξεπεράσεις. Όσο κι αν τα πράγματα για κάποιο διάστημα φαίνονται καλά και μοιάζεις να αναρρώνεις και να συνεχίζεις τη ζωή σου, έρχονται κάτι στιγμές απ' το πουθενά που αυτά αλλάζουν. Δε σε χωράει ο τόπος, νιώθεις δυσφορία, προσπαθείς να μη σκέφτεσαι και σκέφτεσαι. Έρχονται στο νου σου και θυμώνεις με τον άλλον, με τον εαυτό σου και θέλεις να τα πεις, να ξεσπάσεις, να εκτονωθείς. Το κάνεις, αλλά μετά κενό. Ούτε αυτό δεν ωφελεί ή ωφελεί για λίγο και δεν ωφελεί μετά και φαίνεται μάταιο. Να υπήρχε το μαγικό ραβδί να άλλαζαν όλα και να γίνονταν όπως πριν; Να μη χαλάνε οι σχέσεις, να υπάρχει αδελφοσύνη, σεβασμός, αλληλεγγύη. Όμως αυτό δεν γίνεται. Το μόνο που μένει είναι να πάω παρακάτω, να εκτονωθεί με όσο πιο υγιή τρόπο αυτή η κατάσταση που πνίγει, και να πάω παρακάτω, για τα άλλα που λένε, ακόμα κι αν τώρα είναι τα πόδια μου κολλημένα εδώ. Πως ξεπερνάς τον πόνο και τον θυμό σου, τα νεύρα σου που έχουν σπάσει, και να πας παρακάτω. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι αν είμαι μόνο εγώ που αισθάνομαι έτσι σε αυτό τον κόσμο και νιώθω λάθος, ότι είμαι λάθος, οποιαδήποτε αντίδραση μου είναι λάθος και θα πρεπε απλά να το αποδεχτώ και να πάω ήσυχα παρακάτω. Πρέπει να το κάνω!