Χθες ήταν μία από τις πιο γλυκές γιορτές. Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Όλοι έχουμε ή είχαμε μανούλα και ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει, άσχετα αν την έχουμε ακόμα στη ζωή ή όχι. Εξαιρετικά τυχεροί εμείς που την έχουμε. Ανεκτίμητο δώρο.
Υπάρχει όμως και μία άλλη μάνα. Η μάνα όλων μας, που συχνά ξεχνάμε ότι είναι μάνα μας. Η Μητέρα Γη. Αυτή που μας «γέννησε» όλους κι αυτή που κάθε μέρα μάς δίνει απλόχερα σπίτι, οξυγόνο, τις ιδανικές συνθήκες και την τέλεια θερμοκρασία για να απολαμβάνουμε το δώρο της ζωής (χθες διαβάζαμε με τη μεγάλη μου κόρη ότι η μέση θερμοκρασία στον Άρη και στην Αφροδίτη είναι -46 και 461 βαθμοί Κελσίου).
Αυτός ο υπέροχος μοναδικός Μπλε Πλανήτης, το σπίτι μας, μας δίνει κάθε μέρα μια υπέροχη βόλτα στη φύση, ένα ρομαντικό ηλιοβασίλεμα, ένα δροσερό αεράκι, μια αναζωογονητική βουτιά στη θάλασσα, υπέροχα φρούτα και καρπούς, γάργαρο νερό για να ξεδιψάσουμε και, πάνω απ' όλα, αναζωογονητικό οξυγόνο για να ζήσουμε.
Αν συνεχίσουμε να μην μπορούμε να συνεννοούμαστε σε παγκόσμιο επίπεδο για το σημαντικότερο θέμα που έχουμε να λύσουμε ως ανθρωπότητα, αυτό της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, νομίζω ότι η Μητέρα Γη δεν θα αργήσει να μας πει με τον τρόπο της να «την κάνουμε» ως είδος.
Όλα αυτά που τα θεωρούμε δεδομένα, αλλά δεν θα έπρεπε. Ο καλός Θεούλης μας έδωσε το δώρο της ελευθερίας, της επιλογής και της αγάπης. Εμείς επιλέγουμε αν θα αγαπήσουμε ή όχι. Τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, τον συνάνθρωπό μας, τη μανούλα μας, τη Μητέρα Γη.
Κι άμα το καλοσκεφτείς, δεν μας ζητάει πολλά. Ζητάει στοιχειώδη σεβασμό. Η Γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός, όπως και το Σύμπαν, και τίποτα δεν γίνεται τυχαία σε αυτόν τον τέλειο αλγόριθμο που λειτουργεί αλάνθαστα εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.
Εδώ και δεκαετίες, η Γη μάς προειδοποιεί συστηματικά για την παγκόσμια υπερθέρμανση. Ο άνθρωπος δεν σέβεται ούτε τη Μητέρα Γη, ούτε τη φύση, ούτε τη χλωρίδα και την πανίδα. Αν η ιστορία της Γης ξεκινούσε την 1η Ιανουαρίου και σήμερα είχαμε 31 Δεκεμβρίου, ο άνθρωπος είναι τόσο καινούργιος στη Γη, που εμφανίστηκε μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν από την αλλαγή του χρόνου.
Κι όμως έχει επιφέρει τεράστιες και βίαιες αλλαγές, χωρίς καθόλου σεβασμό. Σκοτώνουμε ακατάσχετα τα ζώα, αφανίζουμε τα δέντρα, εξαντλούμε τις ορυκτές πρώτες ύλες, ενώ υπάρχουν σε αφθονία καθαρές πηγές ενέργειας, ρυπαίνουμε τις θάλασσες και τα ποτάμια με χημικά, καταναλώνουμε αλόγιστα πλαστικό ‒ σκοτώνουμε κάθε μέρα τον πλανήτη μας και μαζί τον εαυτό μας.
Σκοτώνουμε κάθε μέρα τη μάνα που μας γέννησε. Σαν να ξυπνάς κάθε πρωί και να δίνεις 2-3 μαχαιριές στη μάνα σου. Δυο-τρεις μαχαιριές επί 7,5 δισεκατομμύρια κατοίκους κάθε μέρα.
Αν συνεχίσουμε να μην μπορούμε να συνεννοούμαστε σε παγκόσμιο επίπεδο για το σημαντικότερο θέμα που έχουμε να λύσουμε ως ανθρωπότητα, αυτό της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, νομίζω ότι η Μητέρα Γη δεν θα αργήσει να μας πει με τον τρόπο της να «την κάνουμε» ως είδος.
Και τότε η πρόσφατη κρίση με τον ιό θα φαντάζει παιχνιδάκι.
Η μοναδική υπερδύναμη είναι η φύση.
Ας τη σεβαστούμε και ας την τιμήσουμε, επιτέλους, όπως μας τιμάει κι αυτή σιωπηρά και γενναιόδωρα εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Είναι η μάνα μας.
σχόλια