ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το πρωί όταν ξυπνησα και είχε απίστευτο κρυο. Πήγα στην στάση για να παρω το λεωφορείο και στον δρόμο ήταν κολλημένο ένα κίτρινο μπαλόνι (φουσκωμένο). Τα αμάξια περνούσαν από δίπλα του αλλά δεν έτυχε να το πατήσει κανένα. Όσο το φανάρι είχε σταματήσει την κυκλοφορία σκέφτηκα να παω να περιμαζεψω το μπαλόνι γιατί δεν ήθελα να σκάσει. Δεν το εκανα όμως. Ανέβηκα στο λεωφορείο και έφυγα σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Το μπαλόνι όμως έμεινε πίσω και εγώ το είχα ήδη συγκρίνει με εμένα. Συνεχώς βρίσκομαι σε καταστάσεις που είναι έτοιμες να με διαλύσουν και είμαι απλά μόνη. Αν το μπαλόνι ήταν άνθρωπος; Θα βοηθούσα ή θα το κοιτούσα και θα ανέβαινα στο λεωφορείο; Μα φυσικά και θα βοηθούσα! Και αν ήταν κάποιος τοξικομανής; Ή κάποιος άστεγος; Κάποιος μεθυσμένος; Τότε θα βοηθούσα;! Ή θα κοιτούσα σαν να μην συνέβαινε τίποτα;! Και αν δεν τον βοηθούσα εγώ τότε ποιος; Και αν όχι πριν τον πατήσει αυτοκίνητο τότε ποτε;!