ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έτσι έγινε...έτσι ξαφνικά !Εισέβαλες ένα Σαββατόβραδο στη ζωή μου,ανατρέποντας τα πάντα!Τόσο απλά..λίγο πριν μπει ο Νοέμβρης με έκανες να νιώθω και πάλι υπέροχα,να μην θέλω να σκέφτομαι και να ζω την κάθε στιγμή μαζί σου!το ίδιο μου έλεγες και εσύ,να μην βγούμε απ'τα σεντόνια...μείνε και σήμερα..έλα μείνε!δεν με άφησες ούτε μια μέρα! Πόσο όμορφα μου έλεγες ότι περνούσαμε....πρόσφατα χωρισμένοι και οι δύο το είχαμε ανάγκη!Δύσκολες καταστάσεις και για τους δυο μας....εσύ όμως βασανίζεσαι ακόμη...έχεις ένα παιδί που δεν βλέπεις όσο θέλεις και παραμιλάς κάθε μέρα γιαυτό..Σε στήριζα όσο μπορούσα...πάντα προσπαθούσα να συγκροτήσω την σκέψη σου γιατί χανόσουν..και μου έλεγες πόσο σου αρέσει αυτό που δεν μπορούσε κανείς άλλος να κάνει.Το βλέμμα σου όπως και η σκέψη σου ποτέ δεν σταμάτησαν να χάνονται...σου έλειπε το παιδί! το γνώριζα! το ένιωθα!αλλά άφηνα τον χρόνο να το γιατρέψει. Ώσπου μια μέρα με ρώτησες πως σε βλέπω...και προσπάθησα να είμαι ειλικρινής..."νιώθω να είμαι το αποκούμπι σου" σου απάντησα...." ορίστε?" μου απαντάς.."είσαι πολύ γλυκός μαζί μου,αλλά όχι μαζί μου "...σου απαντώ....και μετά ένιωσα να εκτροχιαζόμαστε,τόσο απλά!!!!!!