ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η κοπέλα μου είναι διπολική, αλλά δεν ακολουθεί τη θεραπεία και δεν παίρνει τα φάρμακα. Περνάω ένα μαρτύριο, ένα μήνα μπορεί να είναι βυθισμένη στις σκέψεις της και μετά έχει φοβερή διάθεση και ενέργεια, τόσο που με εξαντλεί εντελώς σε όλους τους τομείς. Δεν μπορώ άλλο να αντέξω αυτό το πράγμα, με απομονώνει από όλους, θέλει να ελέγχει τις κινήσεις μου και αν δεν σε συμφωνήσω σε κάτι πέφτει σε κατάθλιψη και λέει πως είμαι κακός. Της είπα ότι δεν πάει άλλο και θα τη χωρίσω αν δεν πάει σε ένα μήνα μέσα στο γιατρό για τα χάπια της, αλλά δεν με παίρνει στα σοβαρά. Και μετά πάλι κατάθλιψη και μετά πάλι η απόλυτη τρέλα. Θέλει να κάνουμε και παιδί τώρα. Στην αρχή, πριν από τέσσερα χρόνια, η συγχωρεμένη η μάνα μου μου έλεγε "Που πας γιε μου; αυτή δεν είναι στα καλά της. Αν κάνεις και παιδί θα σου βγάζει την ψυχή έξω και θα στην λιώνει με το γουδοχέρι κάθε μέρα. Θυμήσου τα λόγια μου". Μάνα έχεις δίκιο. Σε είχα βρίσει τότε άσχημα ότι είσαι αγράμματη και δεν καταλαβαίνεις τίποτα, αλλά ήρθε η ώρα να σου πω ότι έχεις δίκιο. Μάνα μου, μου έκαψε την ψυχή. Αχ ρε μάνα...