ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον θέλω τόσο κολασμένα πολύ. Είχα τόσο καιρό να ερωτευτώ.Είμαστε κατά κάποιο τρόπο συνεργάτες, όχι στον ίδιο χώρο εργασίας όμως, πάντως κάνουμε και παρέα. Φλερτάραμε καιρό, κι ας έχει σχέση, αλλά μόνο βλέμματα, μόνο αγγίγματα δήθεν αθώα. Θα έλεγε κανείς ότι ίσως και μόνο στο μυαλό μου να ήταν το φλερτ. Δε θα το προχωρούσα ποτέ στ' αλήθεια αφού έχει σχέση... Παρ' όλα αυτά τον είχα ανάγκη, σαν παρουσία, με έκανε να χαμογελάω. Ως εκεί.Πριν λίγο καιρό σε κοινή μας έξοδο και με άλλους, ίσως και λίγο μεθυσμένος, μου είπε ότι κι αυτός με θέλει. Ζήλεψε κάποιον άλλο που με κέρασε ποτό. Σχεδόν δεν αντέδρασα. Δε θα με πιστέψει κανείς, αλλά ναι, είχα στο μυαλό μου την άλλη, τη δικιά του. Μ' έχουν κερατώσει και ήταν άσχημο και δε θέλω να το προκαλέσω σε κανέναν. Και από τότε μια τον χάνω και μια τον βρίσκω. Μια με πλησιάζει όπως τότε, και μ' αγγίζει και μου μιλά για ώρες, και μια εξαφανίζεται τελείως για μέρες. Τις περισσότερες φορές εγώ προσπαθώ να επικοινωνήσω, και πολλές φορές απαντά στην καλύτερη αδιάφορα. Είναι τόσο λάθος. Κι είναι τόσο μη διαθέσιμος, είναι ξεκάθαρο. Αλλά τον θέλω απελπισμένα. Τετριμμένη ιστορία και ίσως με πείτε και πουτάνα που περιτριγυρίζω κάποιον δεσμευμένο. Ελέγχεις όμως τι θα νιώσεις και για ποιον;