ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα, ειμαι αγορι 19 και θελω να κανω ενα ρισταρτ στη ζωη μου. Προσφατα βγηκα απο μια πολυ τοξικη σχεση 4 ετων. Μονο κακο μου εκανε 4 χρονια τωρα. Επισης απομακρυνθηκα απο τους παιδικους μου φιλους γιατι πηραν το μερος της πρωην μου. Ημασταν μαζι απο παιδια και προτιμησαν να παρουν το μερος της γιατι ο ενας πιστευω τη γουσταρε και τη γουσταρει, ο αλλος γουσταρει εδω και καιρο μια φιλη της και ο τριτος απλα πηγε με τους πολλους να μη μεινει μονος του. Να σημειωσω οτι εγω φετος περασα στο πανεπιστημιο, εδωσα 2 φορες. Εκεινοι και εκεινη περασαν περισυ και το επαιζαν ανετοι, οτι εχουν παρεες. Εγω λογω της καταστασης, κανω μαθηματα εξ αποστασεως. Δεν γνωρισα νεα ατομα οπως περιμενα απο τη σχολη μου. Ουσιαστικα εχω μεινει μονος μου. Μου κακοφαινεται πολυ γιατι πρωτη φορα νιωθω μονος. Αλλα προτιμω μονος παρα με την υποκρισια των φιλων μου. Οταν περασα στη σχολη που ηθελα, αντι να μου πουν συγχαρητηρια κλπ, αυτοι το επαιζαν υπερανω και οταν τους πηρα τηλ να τους το πω, το μονο που ειπαν ειναι "επιτελους περασες κι εσυ καπου, μας επριξες τοσο καιρο". Απο εκεινη τη στιγμη καταλαβα οτι το γυαλι αρχιζει να ραγιζει. Να σημειωσω οτι ο ενας απο αυτους ηθελε να περασει στη σχολη μου περσι αλλα για 3 μορια δε το καταφερε και το επαιζε κουλ και οτι η σχολη που ειναι τωρα ειναι καλυτερη. Οταν εμαθε οτι περασα στη σχολη, αρχισε να μου μιλαει πολυ αποτομα. Με την πρωην μαλωσαμε γιατι μου ειπε οτι βαρεθηκε να με στηριζει συνεχεια. Εννοουσε τις πανελληνιες που τις περασα στην κυριολεξια μονος, ολοι εκαναν τη ζωη τους και λογικο. Αλλα μη μου χτυπας οτι ησουν στο πλαι μου. Ειναι υποκρισια. Τελως παντων, προσπαθω να τα ξεπερασω ολα αυτα. Το θεμα ειναι απο εδω και περα τι γινεται. Σκεφτηκα αφου δεν θα εχω σχολη, να ξεκινησω ενα χομπυ εως οτου ανοιξουν τα πανεπιστημια. Σκεφτηκα, επειδη μαρεσει να τραγουδαω, να γραφτω σε ενα ωδειο της περιοχης μου και να μαθω να τραγουδαω. Δε ξερω αν εχω καλη φωνη, ουτως η αλλως δε θελω να γινω τραγουδιστης, απλα να περναει ευχαριστα η ωρα θελω. Επισης, θελω να γραφτω και για να γνωρισω και κανεναν νεο ανθρωπο. Απλα κομπλαρω γιατι φοβαμαι μην ειμαι σαν τη μυγα μεσα στο γαλα. Νιωθω οτι ολοι θα εχουν φωναρες κι εγω οχι. Δεν εχω καμια επαφη με τη μουσικη, πραγμα που επισης με αγχωνει. Το να γνωρισω νεα ατομα δε με αγχωνει γιατι ειμαι κοινωνικος και ευκολος στο να γνωριζω νεο κοσμο. Απλα διαλεξα αυτο το χομπυ γιατι μου αρεσει πολυ να τραγουδαω και πιστευω οτι θα με βοηθησει και στο να γνωρισω νεα ατομα, γιατι θα εχουμε ενα κοινο ενδιαφερον να συζηταμε, τη μουσικη. Φοβαμαι μηπως δεν θα ανταποκρινομαι στις απαιτησεις του ωδειου. Εχω χοντρη και βραχνη φωνη (σαν του Καρρα, σε λιγο πιο λεπτη) και φοβαμαι μηπως δεν κανει για τραγουδι. Μου αρεσουν τα λαικα, οποτε ισως κανω γι αυτο το ειδος. Εσεις τι λετε; Να το τολμισω η θα απογοητευτω; Επισης, να πω οτι το ωδειο το πληρωνεις με το μηνα, οποτε αν δε μαρεσει, δε με δεσμευει κανενας και αν τελικα το αποφασισω να παω, θα με βοηθησει και στη σχολη και μετεπειτα στη δουλεια μου γιατι επελεξα να δουλεψω μελλοντικα σε σχολεια που χρειαζεται να εχω μια δουλεμενη φωνη και να εχω καλη αρθρωση για να γινομαι κατανοητος απο τα παιδια. Επισης, αν εχει καποιος εμπειρια με μαθηματα φωνητικης, ας κανει τον κοπο να μου πει την εμπειρια του. Ευχαριστω πολυ που με διαβασατε. Ευχομαι σε ολους υγεια και καλη τυχη!