Να πας σε εναν ψυχολογο να σου πει πως θα το διαχειριστεις ολο αυτο και αν μπορεις να πεισεις και τη μαμα σου να παει.Θα βοηθηθειτε και οι δυο.Υπαρχουν και οι δωρεαν γραμμες ψυχολογικης υποστηριξης ψαξε κι εκει.Εχεις δικιο σε οσα γραφεις.Οταν ο γονιος ειναι με καταθλιψη και υποχωρητικος,τι εναυσμα και τι αυτοπεποιθηση να δωσει στο παιδι του?Τωρα ομως μπορεις να αλλαξεις,θελω να πω δεν εισαι πια παιδι να τα υπομενεις ολα αυτα,μπορεις να αλλαξεις με τη βοηθεια ειδικου και να γινεις οσα ζηλευεις στους δυναμικους γονεις.Μπορεις και να βοηθησεις και τη μαμα σου με αυτον τον τροπο.Εχεις δυνατοτητες λοιπον εκμεταλλευσου τις.
23.6.2020 | 00:35
Μητέρα
Μου λείπει το δυναμικό μητρικό πρότυπο. Τον πατέρα μου τον έβλεπα πολύ περιστασιακά γιατί έμενε/μενειστο εξωτερικό αν και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, δίχως να επικοινωνούν συστηματικά. Νιώθω πως η μητέρα μου χρειάζεται βοήθεια, δεν έχει αυτοπεποίθηση είναι καταθλιπτική και μονίμως θεωρεί τον εαυτό της αδύναμο πράγμα το οποίο μου το είχε περάσει έντονα και εμένα στα εφηβικά μου χρόνια και πλέον στα 20 μου καταβαλω προσπάθεια να με αγαπώ και υπάρχει βελτίωση. Τι να κάνω; Έχω τρομερή ανασφάλεια για την οικογένεια μου, πολλές φορές νιώθω ότι πρέπει να αναλαμβάνω πρωτοβουλίες και συμβουλές που θα έπρεπε να τις είχε η μητέρα μου, όπως ενδυνάμωση της προσωπικότητας, αισιοδοξία. Δεν μπορώ να πω είμαι ευγνώμων για όσα υλικά μου παρείχε, αλλά αυτη η μετάδοση αρνητικών συναισθημάτων (άθελά της) κάθε φορά που την επισκέπτομαι με καταβάλει συναισθηματικά. Θέλω να την βοηθήσω και δεν ξέρω τι να κάνω;; βλέπω δυναμικούς γονείς και τους ζηλεύω ομολογώ
1
