ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.12.2016 | 21:42

Μόνος σαββατόβραδο

Είμαι μόνος, ένα ακόμη βράδυ Σαββάτου, μέσα στο σπίτι, κοιτώντας τους τοίχους και το τετράποδο που είναι η μόνη ζωντανή παρέα μου. Ξέρω, θα μου πείτε πολλοί και πολλές ότι δεν είμαι ο μόνος, ότι και άλλοι είναι στην ίδια κατάσταση απόψε, ότι με κατανοείτε. Κάθομαι όμως και αναρωτιέμαι: αυτό που με ενοχλεί είναι ότι είμαι μόνος μέσα στο σπίτι απόψε ή το γεγονός ότι ήδη γνωρίζω πως ΚΑΙ το επόμενο Σάββατο (και το μεθεπόμενο, και το παραμεθεπόμενο και ούτω καθεξής) θα είμαι πάλι εδώ γράφοντας χωρίς να αλλάξει τίποτε στην άδεια ζωή μου;
11
 
 
 
 
σχόλια
Γιατί προτρέχεις για τα άλλα Σάββατα? Βγες έξω σ'ενα μπαράκι να πιεις το ποτό σου. Στείλε σε κανέναν γνωστό σου,έσω δεκτικός και κάποια μοναχικά Σάββατα θα συμπέσουν
Δύο άτομα σχολίασαν αυτή την ενδιαφέρουσα εξομολόγηση, με την οποία συμφωνώ (η έλλειψη προοπτικής τσακίζει, όχι η μοναξιά) και από τα δύο άτομα υπάρχουν δύο διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Προσωπικά, συντάσσομαι με την ''ρεαλιστική'' πρόταση του Martin, διότι αυτή είναι που πλησιάζει αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα. Η άποψη του φίλτατου Γιάννη, μολονότι προσπαθεί να εμπνεύσει αισιοδοξία και να ρίξει το ''φταίξιμο'' στον μόνο, θεωρώ ότι είναι τελείως αόριστη και μάλλον ουτοπική. Απευθυνόμενος στο Γιάννη, που θεωρεί ότι φταίει ο ''μόνος'', θα τον ρώταγα κάτι πάρα πολύ απλό: σε πόσους ''μόνους'' έχεις σταθεί στη ζωή σου όταν σε είχαν πραγματική ανάγκη;
Απαντώντας στο ερώτημα σου, το οποίο χαρακτηριζεις απλό μεν αλλά είναι εγώ θα το έλεγα αοριστο.Ο λόγος είναι ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.Και σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση διαφέρει.Εις ότι αφορά εμένα , έχει τύχει να σταθώ στη ζωή μου σε αρκετούς"μόνους " .Αλλά σε όλες αυτούς - ένας από τους οποίους και ο εαυτός μου(!) - προσπάθησα να αντιληφθω αρχικά τους λόγους για τους οποίους έφτασαν στο σημείο αυτό και σε δεύτερο επίπεδο τι θέλουν να γίνει στο μέλλον τους.Ξερετε ας παψουμε να είμαστε γλυκουλιδες και κλαψιαριδες και δήθεν και εκ του ασφαλούς συμπονετικοι.Εγω δεν θα χαρώ ένας "μόνος" να έχει εμένα να δίπλα του να τον συμβουλεύω ή τον κάθε εμένα , αλλά αυτός ο "μόνος" να γίνει δυνατός .Να μπορεί να αισθάνεται καλά και μόνος.Να έχει δραστηριότητες , να έχει όραμα και με πάθος να προσπαθεί να το υλοποιήσει.Με κλαψες και ...σάλια μόνο ο οργανισμός χάνει κάποια υγρά -μεταξυ των οποίων και τοξίνες . Κλείνοντας θα πω το εξης: πρέπει να μάθουμε να διαχειρζομαστε τα συναισθήματα μας, να εκπαιδευτούμε ζώντας με αυτά.Η μοναξιά όπως και κάθε άλλο συναίσθημα είναι στη ζωή μέσα.Η ένταση και η διάρκεια κάθε τέτοιου συναίσθηματος ποιον έχουν διαχειριστή? Τον γείτονα?? Τον καθενα που το βιώνει φυσικά.Ειπα εγώ τι πρέπει να κάνει .Να φτιάξει το σώμα του ,δλδ τη φυσιολογία του και άρα τη ψυχολογία του.Πως θα τα φτιάξει αυτά ?Όλοι ξέρουμε ,με γυμναστική-τρεξιμο καλή διατροφή,καλο ύπνο.Αν τα κάνει αυτά τα "δύσκολα" ας ξαναέρθει να μας πει για το πώς νιώθει.Τελος , οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες,οχι όμως ανεξήγητες.Δε ταιριαζουμε με όλους ούτε αν ταιριαξουμε με κάποιον σημαινει ότι θα μαστε μαζί για πάντα.Ολα αλλάζουν και έχουμε την ευθύνη και εμείς όσο και αν εθελοτυφλουμε
Φίλτατε, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και το ερώτημά μου συγκεκριμένο, χωρίς να είναι και προσβλητικό.Τι θέλω να πω; πόσες φορές σαββατόβραδο πήρες έναν μόνο να βγει έξω μαζί με σένα ή την παρέα σου; αν απαντήσεις ''πολλές φορές'', θα σου πω ότι στην ουσία επιβεβαιώνεις τον Martin, γιατί κανένας από μόνος του δεν μπορεί να κάνει κάτι να αλλάξει μία κατάσταση. Αν απαντήσεις ''ποτέ'', πάλι τον Martin επιβεβαιώνεις, όπως και εμένα που πιστεύω ό,τι και εκείνος.
Την κατάσταση από μόνος του με την έννοια που το λες πως θα ήτο δυνατόν ? Να κοπει στα 2 ή στα 3 ή σε παραπάνω κομμάτια ο εαυτος του? Προφανώς για να μη είναι μόνος πια θα πρέπει να έρθει σε επαφή με άλλους.Και ακριβώς εδώ είναι αυτό που λέω:ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ.Να μην περιμένει το "βουνό " να έρθει σε αυτόν.Γιατι εσείς αυτό λέτε :να περιμένει πότε θα τον ευνοήσουν οι συγκυρίες.Και συμφωνω μαζί σου τα λόγια είναι φτώχεια , όταν είναι αόριστα.Οταν τα λόγια υποδεικνύουν πρακτικές λύσεις ριζοσπαστικές οπωσδήποτε ωφελούν και είναι αναγκαία.Τωρα εθεσες άλλο ερώτημα.Εις σε αυτό απαντώ :ΠΟΤΕ .Και ελπίζω να μη έρθει ποτέ κανείς να μου προτείνει να βγούμε απο λυπηση προς το πρόσωπο μου κατάσταση μοναξιάς.Προτιμω να είμαι όρθιος παρά να με ορθωνουν.Προτιμω να αφήσω τις κλαψες.Προτιμω να διεκδικω τα δικαιώματα μου για να τα αξιζω παρά να επαιτω για αυτά.Αποψη μου
Έχει καμιά διαφορά το βράδυ Σαββάτου από το βράδυ Δευτέρας,Τρίτης κλπ όταν είσαι μόνος;Η μοναξιά σε γ...ει κάθε μέρα όταν την βιώνεις,όχι μόνο το Σάββατο.Απλά είναι αυτό που λες στην τελευταία πρόταση:όταν νιώθεις ότι δεν αλλάζει τίποτα.Αυτό δυστυχώς είναι το χειρότερο συναίσθημα όσων περνούν αυτήν την κατάσταση.Περιμένεις να συμβεί αυτό το κάτι που θα σε βγάλει απ'τη μιζέρια...αλλά τελικά δεν συμβαίνει ποτέ.Και όσο δεν συμβαίνει,τόσο βουλιάζεις.Δεν ξέρω εαν είσαι αδρανής ή κάνεις προσπάθεια ν'αλλάξεις τη ζωή σου,εγώ όμως πιστεύω πολύ και στις συγκυρίες.Άμα δεν σε βοηθούν λίγο κι αυτές,δύσκολα τα πράγματα,και ας έχεις όλη τη βούληση του κόσμου.
Φιλε/η Martin δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τον φίλο της εξομολόγησης αφιλοσοφητα.Δεν έχεις καταλάβει κάτι ούτε συ ούτε ο φίλος της εξομολόγησης.Το αναφέρω βέβαια στην απάντηση μου πιο πάνω αλλά δε το αντιλήφθηκες ή αν το αντιλήφθηκες εθελοτυφλεις.Παμε λοιπόν πάλι.Δεν υπάρχει θεός ούτε κάποια συνομωσία του σύμπαντος υπέρ ή κατά του x ή του y.Αυτο πρέπει να το αντιλήφθειτε όλοι.Αυτα είναι παραμύθια στο βωμό τών οποίων κονομησαν πολλοί.Πολλοι αμόρφωτοι ή ηλίθιοι τα πίστεψαν .Αλλά τεσπα το θέμα μας είναι άλλο.Οι συγκυρίες δεν είναι εκ των προτέρων φιλικά ή εχθρικά διακειμενες,αλλα είναι απλα απροσδιόριστες.Οχι επειδή γίνεται κάτι μαγικό.Επειδη απλα είναι απεροι οι παράγοντες που συναποτελούν ή επηρεάζουν μία κατάσταση ή ένα πρόσωπο.Ο άνθρωπος μπορεί να κερδίσει αύριο ή σε ένα μήνα το τζακ ποτ και να κάνει χλιδατη ζωή με γκομενες σε κότερα στη μέση του ατλαντικού Αυτο όμως αν γίνει δεν θα χει σχέση με την πρότερη ζωή του ούτε προκλήθηκε από αυτή.Οπως και να χει πρέπει να σηκωθεί από το καναπέ .Δεν φταίει αλλος πλην του εαυτού του.Αφηστε τα ευχολόγια και τις παπατζες και ξυπνηστε ρε
Φίλε δεν διαφωνώ ότι πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ.Το θέμα είναι τί γίνεται όταν σηκώνεσαι από τον καναπέ όμως και πάλι δεν βλέπεις βελτίωση της ζωής σου.Μπορεί να βγαίνεις,να έχεις χόμπι,αλλά στο τέλος να καταλήγεις πάλι στον ρημάδι τον καναπέ απογοητευμένος και μόνος.Τότε ποιος φταίει,πάλι εσύ;Αφού έκανες την προσπάθειά σου,δεν έμεινες αδρανής.
Ποιος φταίει ο αέρας ή ο φουφουτος? Συγκεκριμένοι είναι πάντοτε οι λόγοι σε όλα.Προσπαθεια δεν σημαίνει επιτυχία.Ειναι βασικό αυτό.Και συγνώμη έκανε αυτο που είπα με τη γυμναστική- τρέξιμο , καλη διατροφή και καλό ύπνο και δεν θα δει βελτίωση στη ζωή τού? Χρειάζεται να ψαχτει.Τι ανθρώπους θέλει δίπλα του ? Αν και πιστεύω ότι ο άνθρωπος της εξομολόγησης θα θελε κυρίως ερωτική συντροφιά.Ε εκεί τα περί φλερτ κλπ είναι γνωστά ,δεν έχουμε καποια επιπλέον νουθεσία να δώσουμε.Αν πάλι δυσκολεύεται να βρει φιλους ,αυτό δεν είναι αδύνατο."Όμοιος ομοιω αεί πελαζει " λέει ένα ρητό .Πάντα οποίοι ταιριάζουν σμίξουν,αρκει να βγει έξω.Αρκει να μην είναι σα βρεγμένη γάτα όταν βγαίνει έξω κλπ.Τι προτεινετε εσείς δλδ κάθεται να κλαίει τη μοίρα του? Τι να πω ας κάνει ο,τι θέλει
Ωραία, είναι άδεια η ζωή σου .Και τι ακριβώς περιμένεις παραμένοντας αδρανής? Δεν υπάρχουν θεοι και παραμύθια ούτε πράσινα άλογα που μπορούν να σας σώσουν.Αν δεν κάνεις κάτι εσύ ο ίδιος ,μπορείς να ελπιζεις στις συγκυρίες-σε ολα εκείνα δηλαδή που μπορούν να σε επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά ανεξάρτητα από τη βούληση σου.Ξερεις φίλε όλα έχουν κόστος.Ειτε μία χ ενέργεια είτε ή παράλειψη της έχει συνέπειες.Στη ζωή υπάρχει πόνος κάθε είδους και αυτό δεν θα πρεπει να μας εκπλήσσει όταν συμβαίνει ούτε να το αποφεύγουμε πολλές φορές.Αλλωστε δεν είναι ασυνήθιστο το να περνάει κανείς μία περίοδο κάποιου πόνου (πχ ψυχολογικού) για χάριν κάποιας μελλοντικής ηδονής.Απο ο,τι λες εσύ θες κάποια συντροφια -κυριως φαντάζομαι.Ωραια.Καταρχας χαλάρωσε-πρεπει να διατηρείς την ερωτική σου γαλήνη ,τη φωνή της λογικής σου.Γυμνασου , διάβασε βιβλία αυτό βελτίωσης και βγες εκεί έξω.Αν δεν έχεις γνωριμίες μπορείς να κάνεις εύκολα οπουδήποτε.Αν έχεις τότε βρες κάποιο τρόπο να προσεγγίσεις κάποια από αυτές.Υπάρχουν πάντα τρόποι οταν θέλουμε να τους βρούμε και δεν προβάλλουμε δικαιολογίες αντί αυτών! Η ζωή σου μπορεί να αλλάξει.Αλλωστε δεν θα ναι αιώνια.Καποτε δεν θα μπορείς και βιολογικά να κάνεις αυτά που σου λέω !

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon